vrijdag 6 mei 2022
Van de website van het Bisdom Roermond Vrijdag 8 mei 2020: Wiro, Plechelmus en Otgerus De wieg van het bisdom stond op onze Berg!
Aan het einde van de 7e eeuw gingen de Ierse priesters Wiro en Plechelmus samen met diaken Otgerus naar Rome om door de paus tot bisschop te worden gewijd. Rond 700 vestigden ze zich in het land van Pepijn van Herstal (de overgrootvader van Karel de Grote) in de buurt van Roermond. Op een heuvel bouwden ze kerk en een klooster, het huidige Sint Odiliënberg. Van daaruit hielpen ze Willibrord in het oosten van het huidige Nederland het evangelie te verkondigen. Sint Odiliënberg dankt er nog steeds zijn basiliek aan.
met deze link:
Wiro van Roermond (ook van Odiliënberg), Roermond, Nederland; Iers zwerfmonnik & bisschop tezamen met de bisschop Plechelm en de diaken Otger; † 710(? of 739)
Feest 8 mei.
Volgens zijn middeleeuwse levensbericht was hij van adellijke afkomst uit het Ierse graafschap Clare. Geschiedkundigen menen, dat hij veeleer in het Engelse graafschap Northumbrië het levenslicht zag. Van kindsbeen af waren de grote heiligen van Ierland, Patrick, Cuthbert en Columbanus zijn voorbeelden geweest.
Eenmaal priester ging hij op pelgrimstocht naar Rome. Hij was namelijk gevraagd bisschop te worden van een niet nader genoemde Ierse plaats. Daarvoor had hij de goedkeuring nodig van de paus en een officiële wijding. Hij ondernam de reis samen met zijn collega Plechelm, ook een bisschopskandidaat voor een naburige plaats, en de diaken Otger. Wellicht hebben ze op dat moment al besloten altijd bij elkaar te blijven. In Rome werden de twee priesters door de paus van dat moment tot bisschop gewijd.
Wellicht gaat het hier om paus Sergius I. Hij leidde de kerk van 678-701; hij was het ook die Willibrordus († 739) en Bonifatius († 754) tot bisschop had gewijd. Weliswaar gaven alle drie de wens te kennen om missionaris te worden in nog heidense gebieden, maar de paus gaf hun de raad eerst naar huis terug te keren en de taak op zich te nemen waarvoor zij gekomen waren. Volgens de documenten zouden ze in 697 nog een bisschoppenconferentie te Rome hebben bijgewoond.
Zouden ze vandaar nog teruggekeerd zijn naar hun vaderland? In ieder geval vestigden ze zich omstreeks 700 op het grondgebied van Pepijn van Herstal († 714) in de omgeving van Roermond. De heuvel die zij betrokken, noemden zij Sint-Pietersberg. Nadat in later tijd daar de relieken waren ondergebracht van Ursula's gezellin Odilia van Brittannië († 453; feest 18 juli), werd de berg omgedoopt in St-Odiliënberg. Ze bouwen er een klooster en een kerk ter ere van Maria.
Zo werd Wiro een medehelper van Willibrord. Hij preekte het evangelie in het gebied tussen Odiliënberg en Overijssel. Volgens zeggen gaat de herkomst van vele parochies rond de berg terug op de drie gezellen: zoals Linne, Herten, Melick, Herkenbosch, Vlodrop, Posterholt, Montfort, Heel, Tegelen, Swalmen, Asselt en waarschijnlijk nog een aantal anderen. Daarnaast werd Wiro de biechtvader van Pepijn; deze kwam elk jaar in de vastentijd - zoals toen wel meer gebruikelijk was onder edelen - in een boetekleed naar hem toe gepelgrimeerd. De Pepijnsbrug (of pepusbrug) bij Echt op de weg naar Susteren zou daar nog een herinnering aan zijn. Volgens de legende was Wiro's wijsheid zo groot dat Willibrordus en Bonifatius herhaaldelijk zijn raad kwamen inwinnen.
Wiro overleed op 8 mei. In welk jaar is niet zo duidelijk; sommigen menen 710, anderen 739 (hoewel in dit laatste geval verwarring kan zijn opgetreden met Sint Willibrord). Drie jaar later stierven ook zijn beide gezellen Plechelm en Otger.
Verering & Cultuur
In de geschriften van Alkwin (ook Alcuïnus † 804; feest 19 mei) en Bonifatius komt een missiebisschop Vira voor; is hij dezelfde als onze Wiro?
Tot ver in de middeleeuwen was Wiro patroon van het bisdom Utrecht, waar zijn hoofd sinds de tijd van Balderik, de 15e bisschop van Utrecht († 977?), als een kostbare reliek werd bewaard. Het zou dan ook aan zijn wonderwerking te danken zijn geweest dat de stad Utrecht tenslotte werd bevrijd van de plaag der Noormannen. De rest van zijn lichaam rust te Roermond. Tijdens de nieuwbouw van de kerk op de Odiliënberg in 1881 ontdekte men zijn oude graf. Er zijn ook relieken in Utrecht en Roermond.
Het kerkje van het Friese plaatsje Oosterwirum was van oudsher aan hem toegewijd.