In een bekend kerklied, waarbij geen dichter wordt vermeld, wordt de betekenis van 's-Heren Hemelvaart in fijne woorden uitgedrukt : "Al heeft Hij ons verlaten, Hij laat ons nooit alleen ; wat wij van Hem bezaten is altijd om ons heen, als zonlicht om de bloemen, een moeder om haar kind ; te veel om op te noemen, zijn wij door Hem bemind".
Het is inderdaad een mysterie dat de Heer onzichtbaar met ons is. Hij is bij ons in de sacramenten en overal waar mensen goed zijn. Zijn boodschap, zijn voorbeeld zijn er altijd. Zijn liefde omringt ons zoals het licht van de zon rond de bloemen hangt en erin zit, want de bloem leeft daarvan en geniet ervan, of zoals een moeder in verwachting veilig haar kindje omsluit. "In Hem leven, bewegen en zijn wij" zegt de Bijbel.
Het is goed voor ons om God in het vizier te houden, om naar de hemel te kijken, want dat geeft ruimte aan onze blik. Alleen langs die kant is de schepping eindeloos. Wie te veel naar de grond kijkt, wordt een navelkijker en zijn blik wordt verengd.
Heb geen angst, vrede zij met ons, dat wenste de Heer, de apostelen telkens weer toe. En dat blijft Hij ook tegen ons zeggen. De liefdevolle God leidt alles ten goede, voor hen die dat willen, wat er ook moge gebeuren. Hij gaat dan ook steeds met ons mee, Hij die niet alleen alles kan, maar in de eerste plaats Liefde is en Licht, warmte, levensbron. Hij heeft ons eindeloos lief.
Deze God-Vader heeft Jezus zichtbaar gemaakt. Hij ging weldoende rond.
Mensen kunnen elkaar het leven zuur maken, elkaar duivelen. Jezus nu, was iemand die de mensen daarvan genas. Hij deed dat door voor iedereen goed te zijn en door te blijven geloven dat in iedereen het goede aanwezig is. In Jezus kwam God ons tastbaar nabij.
En telkens wanneer wij echt goede mensen ontmoeten, dan ervaren wij Gods nabijheid.
Op zijn tochten vertelde Jezus dat het ook allemaal anders kon, dat oog om oog en tand om tand, niet het beste systeem is, dat hebben is hebben en krijgen is de kunst, niet de hoogste wijsheid is, dat alle soorten kronkelpaden, de mens wurgen en dat het gif van jaloezie en afgunst elk mensenhart doodt.
De kracht om weldoende rond te gaan, ondanks alles en om mensen te bevrijden van het kwaad, haalde Jezus uit zijn verbondenheid met de Vader, uit zijn gebed.
Hieruit blijkt de betekenis van bidden. Het geeft ook ruimte aan onze blik, het voorkomt dat wij met oogkleppen op, leven. Het voordeel van een kerk daarbij is dat we even de dagelijkse omgeving achter ons laten, net zoals Jezus geregeld de eenzaamheid opzocht om bewuster met de liefdevolle God bezig te kunnen zijn.
Dat de Heer opgenomen is ten hemel raakt ook ons. Maar het gaat wel om iets dat op het eerste gezicht niet zo zichtbaar is. We moeten door de buitenkant, wat we direct zien, heen kijken. We ontdekken dan dat er daaronder diepere zaken zijn, dat het voornaamste niet zichtbaar is voor de ogen. En dan menen mensen soms het gevonden te hebben, totdat zij opnieuw verrast worden en tot de constatering komen dat er nog diepere gronden zijn...en zo gaat het verder tot wij bij de Bron komen, nl. de Liefdevolle.
Wij zijn leden van de Kerk, wij zijn ledematen van het mystieke Lichaam van Christus. Wij vormen een eenheid met Hem. Daarom is het ook onze bestemming om bij de liefdevolle God voorgoed thuis te komen.
Moge Hij U allen een zeer gezegend Hoogfeest geven ! Leef in vrede !
(HR)
