Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Dominica V Quadragesimæ Festum Domini proximum non verbis sed operibus implemus. Het komende Feest des Heren vieren wij niet met woorden maar met daden.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Epístolis paschálibus sancti Athanásii epíscopi

(Ep. 14, 1-2: PG 26, 1419-1420)

Festum Domini proximum non verbis sed operibus implemus

Próximum nobis est Verbum illud, quod pro nobis ómnia factum est, Dóminus, inquam, noster Iesus Christus, qui apud nos indesinénter spondet se esse mansúrum. Quámobrem clamat, dicens: Ecce ego vobíscum sum ómnibus diébus sæculi. Quemádmodum autem ipse pastor est, summus sacérdos, via et iánua, simúlque ómnia pro nobis factus est, ita étiam festum atque sollémnitas nobis appáruit, ceu beátus ait Apóstolus: Pascha nostrum immolátus est Christus, qui exspectabátur. Sed ad Psalmístæ quoque preces illúxit dicéntis: Exsultátio mea, érue me a circumdántibus me. Hæc est vera exsultátio, hæc est germána sollémnitas, malórum nempe depúlsio; ad quam ut unusquísque pervéniat, rectis omníno móribus sit, suáque mente meditétur in quiéte timóris Dei.

Sic étiam sancti dum víverent, omni ætáte sua lætabántur, tamquam in festo; quorum unus, nempe beátus David, noctu surgébat haud semel sed sépties, et Deum précibus propitiábat. Alter, magnus vidélicet Móyses, hymnis exsultábat, laudésque canébat ob victóriam de Pharaóne relátam, et de iis qui labóribus Hebræos opprésserant. Postrémo álii assídua cum hilaritáte sacro cultu perfungebántur, véluti magnus Sámuel et beátus ille Elías; qui morum suórum mérito libertátem sunt adépti, et nunc festum agunt in cælo, de sua in umbra olim peregrinatióne lætántur, et iam veritátem a figúra discérnunt.

Nos autem nunc sollemnitátem agéntes, quas vias corrípimus? Et festo huic propinquántes, quem ducem habébimus? Néminem profécto, dilécti mei, nisi quem vos ipsi mecum dicétis Dóminum nostrum Iesum Christum, qui ait: Ego sum via. Ipse est qui, ut beátus inquit Ioánnes, tollit peccátum mundi: ipse ánimas nostras puríficat, ceu dicit alícubi Ieremías prophéta: State super vias, et vidéte, et dispícite quænam sit via bona, et in ea inveniétis animárum vestrárum emendatiónem.

Olim vero hircórum sanguis, et cinis vítuli super immúndos aspérsus, purificándo tantum córpori aptus erat; nunc per Verbi Dei grátiam unusquísque abúnde mundátur: quod si mox sectábimur, licébit nobis hic tamquam in vestíbulis cæléstis Ierúsalem festum illud ætérnum præmeditári; sicut étiam beáti Apóstoli, qui ducem suum Salvatórem sequebántur, et tunc erant, et adhuc in præsénti sunt huiúsmodi grátiæ magístri; namque aiébant: Ecce nos relíquimus ómnia et secúti sumus te. Vidélicet nos séquimur Dóminum; et festum Dómini, non verbis tantum sed opéribus implémus.

Tweede lezing

Uit de Paas-brieven van de H. Athanasius, bisschop

(Ep. 14, 1-2: PG 26, 1419-1420)

Het komende Feest des Heren vieren wij niet met woorden maar met daden

Dat Woord is ons nabij, dat alles voor ons is geworden, ik bedoel: Onze Heer Jezus Christus, die belooft onafgebroken bij ons te zullen blijven.

Daarom roept Hij uit: Zie, Ik ben met u alle dagen der wereld. Maar zoals Hij de Herder is, de Hogepriester, de Weg en de Deur, en tegelijk alles voor ons geworden is, zo is ook dit feest en deze plechtigheid voor ons zichtbaar geworden, zoals de zalige Apostel zegt: Ons Paaslam Christus is voor ons geslachtofferd, De Christus, die werd verwacht. Maar het lichtte ook op bij het gebed van de Psalmist, toen hij sprak: Mijn gejubel, ontrukt mij aan hen die mij omringen.  Dit is het ware gejubel, dit is de echte plechtigheid, namelijk de uitbanning van alle kwaad. Opdat eenieder daartoe kome, moet hij onberispelijk zijn en met zijn geest zich oefenen in de rust, die in de vreze Gods opgesloten ligt.

Dat was ook het geval met de heiligen: zolang zij leefden verheugden zij zich heel hun leven lang als op een feest. Een van hen, namelijk de zalige David stond ‘s nachts op, niet eenmaal maar zeven maal, en stemde God gunstig door zijn gebeden. Een ander, de grote Mozes, verheerlijkte God in zijn gezangen en zong zijn lof om de overwinning op de Pharao behaald en op hen, die de Hebreeën met zware arbeid onderdrukt hadden. Later vervulden anderen met voortdurende vreugde hun heilig dienstwerk, zoals de grote Samuël en de zalige Elias, die door de verdienste van hun deugden de vrijheid verkregen en nu feest vieren in de hemel, terwijl zij zich verblijden over hun vroeger pelgrimeren in schaduw, maar thans de waarheid kunnen onderscheiden van de voorafbeelding.

Maar nu wij het plechtig feest vieren, welke wegen zullen wij dan inslaan? En nu wij dit feest naderen, wie zullen wij dan als leider hebben? Niemand anders voorzeker, mijn geliefden, dan Hem, die gij zelf met mij onze Heer noemt, Jezus Christus, die zegt: Ik ben de weg. Hij is het zoals de heilige Johannes zegt: die de zonden van de wereld wegneemt. Hij zuivert onze zielen, zoals de profeet Jeremias ergens zegt: Gaat op de wegen staan en kijkt en ziet welke de goede weg is en op de weg zult gij zuivering vinden voor uw zielen.

Vroeger was het bloed van bokken en de besprenkeling met de as van een jonge koe over onreinen geschikt slechts het lichaam te reinigen; maar nu wordt eenieder overvloedig gereinigd door de genade van het Woord Gods. Als wij nu bereid zijn Hem te volgen, zal het ons toegestaan zijn hier als in de voorhoven van het hemels Jeruzalem een voorsmaak te hebben van het eeuwig feest; zoals ook de zalige Apostelen, die de Verlosser als hun Leider volgden, en toen onze leermeesters waren van die genade en die dit nu nog zijn; want zij zeiden: Zie, wij hebben alles verlaten en zijn U gevolgd. Wij volgen namelijk de Heer ook; en vieren het feest des Heren niet alleen met woorden maar ook met daden.