Heilige Catharina von Siena
Maagd en kerklerares
"You must believe in truth that whatever God gives or permits is for your salvation." Letter T354
Leven
Geboren op 25 maart 1347 in Siena in de landstreek Toscanee als dochter van de wolverver Jacopo Benincasa. Zij was het vijfentwintigste kind in het gezin. Haar ouders wilden hun dochter op 12-jarige leeftijd uithuwelijken , maar zij verzette zich en trad op 18-jarige leeftijd, op zoek naar het betere, toe tot de derde orde van de heilige Dominicus en betrok tussen haar zestiende en negentiende levensjaar zelfs een kluis in de werkplaats van haar vader. Binnen genoemde derde orde bekommerde zij zich om zieken en stervenden, bezocht gevangenissen en verzamelde kleding en voedsel voor de allerarmsten, hetgeen zij haar hele leven zou blijven doen.
In 1374 vertrok Catharina naar Pisa om daar de pestlijders bij te staan, maar werd zelf door deze ziekte aangetast. De zalige Raymundus van Capua werd in 1374 haar geestelijk leidsman. Als magister-generaal van de Dominicanen zou hij later haar biograaf worden, zodat veel gegevens van haar leven uit de eerste hand afkomstige zijn.
Steeds meer lieten geestelijke en wereldlijke waardigheidsbekleders zich door haar raden. Brandend van liefde tot God en de naasten, droeg zij bij tot de vrede en de verzoening tussen verschillende steden, verdedigde krachtig de rechten en de vrijheid van de paus en ijverde zij voor de vernieuwing van het religieuze leven. Zij kon paus Gregorius XI er toe bewegen zijn verblijf in Avignon op te geven en naar Rome terug te keren. Ook toen de Franse kardinalen in 1378 de nieuwe paus Urbanus VI niet erkenden en een tegenpaus uitriepen, bemiddelde Catharina in deze kwestie.
Ofschoon zij binnen de Kerk en in Italië een positie van gezag en aanzien bekleedde, had zij zich vanwege haar religieus gedrag steeds opnieuw te verantwoorden bij het generale kapittel van de Dominicanessen. Catharina was een mystica die de genade had visioenen te schouwen. Reeds sinds 1375 zou zij de wondtekenen van Jezus in haar lichaam hebben gedragen, die echter pas na haar dood zichtbaar werden.
Nog steeds vormen haar brieven een belangrijke theologische bron. Deze en ook de andere geschriften die zij dicteerde getuigen van een gezonde leer en hoge spiritualiteit.
Toen Catharina op 29 april in Rome waarheen zij zich op verzoek van Urbanus VI had begeven, op 33-jarige leeftijd, verzwakt en verlamd overleed, werd zij in de kerk Santa Maria sopra Minerva bijgezet. Haar lichaam rust daar in een schrijn onder het hoofdaltaar. Haar hoofd wordt bewaard achter gouden tralies in een nis binnen de San Domenicokerk in Siena, en een van haar voeten is het belangrijkste relikwie van de kerk San Zanipolo in Venetië. Haar ouderlijk huis in Siena is tot kapel omgebouwd.
Reeds in 1461 werd zij door paus Pius II heilig verklaard.
In 1970 werd de H. Catharina samen met de H. Theresia van Avila door paus Paulus VI als eerste vrouw tot de status van kerklerares van de Rooms-Katholieke Kerk verheven De H. Theresia van Lisieux, de H. Birgitta van Zweden, de H. Theresia Benedicta van het Kruis (Edith Stein) en de H. Hildegard van Bingen hebben eveneens dit predicaat ontvangen. Paus Johannes-Paulus II riep haar in 1999 uit tot patrones van Europa tesamen met de H. Birgitta van Zweden en de H. Theresia-Benedicta (Edith Stein).
Maagd en kerklerares
"You must believe in truth that whatever God gives or permits is for your salvation." Letter T354
Leven
Geboren op 25 maart 1347 in Siena in de landstreek Toscanee als dochter van de wolverver Jacopo Benincasa. Zij was het vijfentwintigste kind in het gezin. Haar ouders wilden hun dochter op 12-jarige leeftijd uithuwelijken , maar zij verzette zich en trad op 18-jarige leeftijd, op zoek naar het betere, toe tot de derde orde van de heilige Dominicus en betrok tussen haar zestiende en negentiende levensjaar zelfs een kluis in de werkplaats van haar vader. Binnen genoemde derde orde bekommerde zij zich om zieken en stervenden, bezocht gevangenissen en verzamelde kleding en voedsel voor de allerarmsten, hetgeen zij haar hele leven zou blijven doen.
In 1374 vertrok Catharina naar Pisa om daar de pestlijders bij te staan, maar werd zelf door deze ziekte aangetast. De zalige Raymundus van Capua werd in 1374 haar geestelijk leidsman. Als magister-generaal van de Dominicanen zou hij later haar biograaf worden, zodat veel gegevens van haar leven uit de eerste hand afkomstige zijn.
Steeds meer lieten geestelijke en wereldlijke waardigheidsbekleders zich door haar raden. Brandend van liefde tot God en de naasten, droeg zij bij tot de vrede en de verzoening tussen verschillende steden, verdedigde krachtig de rechten en de vrijheid van de paus en ijverde zij voor de vernieuwing van het religieuze leven. Zij kon paus Gregorius XI er toe bewegen zijn verblijf in Avignon op te geven en naar Rome terug te keren. Ook toen de Franse kardinalen in 1378 de nieuwe paus Urbanus VI niet erkenden en een tegenpaus uitriepen, bemiddelde Catharina in deze kwestie.
Ofschoon zij binnen de Kerk en in Italië een positie van gezag en aanzien bekleedde, had zij zich vanwege haar religieus gedrag steeds opnieuw te verantwoorden bij het generale kapittel van de Dominicanessen. Catharina was een mystica die de genade had visioenen te schouwen. Reeds sinds 1375 zou zij de wondtekenen van Jezus in haar lichaam hebben gedragen, die echter pas na haar dood zichtbaar werden.
Nog steeds vormen haar brieven een belangrijke theologische bron. Deze en ook de andere geschriften die zij dicteerde getuigen van een gezonde leer en hoge spiritualiteit.
Toen Catharina op 29 april in Rome waarheen zij zich op verzoek van Urbanus VI had begeven, op 33-jarige leeftijd, verzwakt en verlamd overleed, werd zij in de kerk Santa Maria sopra Minerva bijgezet. Haar lichaam rust daar in een schrijn onder het hoofdaltaar. Haar hoofd wordt bewaard achter gouden tralies in een nis binnen de San Domenicokerk in Siena, en een van haar voeten is het belangrijkste relikwie van de kerk San Zanipolo in Venetië. Haar ouderlijk huis in Siena is tot kapel omgebouwd.
Reeds in 1461 werd zij door paus Pius II heilig verklaard.
In 1970 werd de H. Catharina samen met de H. Theresia van Avila door paus Paulus VI als eerste vrouw tot de status van kerklerares van de Rooms-Katholieke Kerk verheven De H. Theresia van Lisieux, de H. Birgitta van Zweden, de H. Theresia Benedicta van het Kruis (Edith Stein) en de H. Hildegard van Bingen hebben eveneens dit predicaat ontvangen. Paus Johannes-Paulus II riep haar in 1999 uit tot patrones van Europa tesamen met de H. Birgitta van Zweden en de H. Theresia-Benedicta (Edith Stein).
Feestdag van de H. Catharina van Siena: 29 april.
Verering
In Italië is Catharina van Siena een van de meest vereerde vrouwelijke heiligen. Deze verering leeft bijzonder in Siena, Venetië en Rome.
Verering
In Italië is Catharina van Siena een van de meest vereerde vrouwelijke heiligen. Deze verering leeft bijzonder in Siena, Venetië en Rome.
Betekenis van de naam"Katharina" (Grieks) betekent “de altijd reine”.
Iconografische voorstelling
Iconografische voorstelling
De H. Catharina wordt afgebeeld in voorname wereldlijke kleding, of als Dominicanes met lelie, boek, kruisbeeld, hart, doornenkroon en de wondtekenen van Jezus.
Patronaatschap
De H. Catharina van Siena is de patrones van Italië, de tweede patrones van Rome, sinds 1999 ook patrones van Europa. Voorts is zij de patroonheilige van de Dominicanessen van de Derde Orde, de wasvrouwen en de stervenden en wordt zij aangeroepen bij hoofdpijn en de pest.
Patronaatschap
De H. Catharina van Siena is de patrones van Italië, de tweede patrones van Rome, sinds 1999 ook patrones van Europa. Voorts is zij de patroonheilige van de Dominicanessen van de Derde Orde, de wasvrouwen en de stervenden en wordt zij aangeroepen bij hoofdpijn en de pest.
