Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Die 19 martii In sollemnitate S. Ioseph sponsi Beatæ Mariæ Virginis Fidelis nutritius atque custos

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Sermónibus sancti Bernardíni Senénsis presbýteri

(Sermo 2, de S. Ioseph: Opera 7, 16. 27-30)

Fidelis nutritius atque custos

Omnium singulárium gratiárum alícui rationáli creatúræ communicatárum generális régula est, quod, quandocúmque divína grátia éligit áliquem ad áliquam grátiam singulárem, seu ad áliquem sublímem statum, ómnia charísmata donat, quæ illi persónæ sic eléctæ et eius offício necessária sunt atque illam copióse décorant.

Quod máxime verificátum est in sanctíssimo Ioseph, putatívo patre Dómini Iesu Christi et vero sponso regínæ mundi et dóminæ angelórum, qui ab ætérno Patre eléctus est fidélis nutrítius atque custos principálium thesaurórum suórum, scílicet Fílii eius et sponsæ suæ; quod offícium fidelíssime prosecútus est. Cui proptérea Dóminus ait: Serve bone et fidélis, intra in gáudium Dómini tui.

Si cómpares Ioseph ad totam Ecclésiam Christi, nonne iste est homo eléctus et speciális per quem et sub quo Christus est ordináte et honéste introdúctus in mundum? Si ergo Vírgini Matri tota Ecclésia sancta débitrix est, quia per eam Christum suscípere dignáta est; sic profécto post eam huic debet grátiam et reveréntiam singulárem.

Ipse enim est cláusula véteris testaménti, in qua patriarchális et prophetális dígnitas promíssum conséquitur fructum. Porro hic est solus, qui corporáliter possédit quod eis divína dignátio repromísit.

Profécto dubitándum non est, quod Christus familiaritátem, reveréntiam atque sublimíssimam dignitátem, quam illi exhíbuit dum ágeret in humánis tamquam fílius patri suo, in cælis útique non negávit, quin pótius complévit et consummávit.

Unde non immérito a Dómino subinfértur: Intra in gáudium Dómini tui. Unde, licet gáudium ætérnæ beatitúdinis in cor hóminis intret, máluit tamen Dóminus ei dícere: Intra in gáudium, ut mýstice innuátur quod gáudium illud non solum in eo sit intra, sed úndique illum circúmdans et absórbens, et ipsum velut abýssus infiníta submérgens.

Meménto ígitur nostri, beáte Ioseph, et tuæ oratiónis suffrágio apud tuum putatívum Fílium intercéde; sed et beatíssimam Vírginem sponsam tuam nobis propítiam redde, quæ mater est eius, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat per infiníta sæcula. Amen.

Tweede lezing

Uit de preken van de H. Bernardinus van Siëna, priester

Getrouwe voedstervader en beschermer

De algemene regel voor alle bijzondere genaden, die aan een verstandelijk schepsel geschonken worden, is deze: dat, wanneer de goddelijke genade iemand uitverkiest tot een bijzondere genade of een verheven staat, God ook alle charismata schenkt, die voor die uitverkoren persoon en zijn taak noodzakelijk zijn en die deze mens op overvloedige wijze sieren.

 Dit wordt op bijzondere wijze bewaarheid in de zeer heilige Jozef, die voor de vader gehouden is van de Heer Jezus Christus en die de  ware bruidegom was van de Koningin der wereld en de Meesteres der Engelen; die door de eeuwige Vader was uitgekozen tot Voedstervader en Beschermer van zijn voornaamste schatten, namelijk zijn Zoon en zijn Bruid. Die taak heeft hij op de meest getrouwe wijze vervuld. Daarom zei de Heer tot hem: Goede en getrouwe dienstknecht, ga binnen in de vreugde van uw Heer.

Als u Jozef vergelijkt met de gehele Kerk van Christus is hij dan niet die uitverkoren en bijzondere man, door wie en onder wie Christus op een geregelde en eervolle wijze in de wereld is binnengeleid?  Als dus de gehele Heilige Kerk dank verschuldigd is aan de Moedermaagd, omdat de Kerk waardig gekeurd werd door haar Christus te ontvangen, dan is de Kerk ook inderdaad na haar aan Jozef bijzondere dank en eerbied verschuldigd.

Hij toch is het slotwoord van het oude Testament, waarin de waardigheid van de patriarch en profeet de beloofde vrucht zoekt te bereiken. Hij is verder de enige, die lichamelijk bezat wat de goddelijke gunst aan hen beloofd had.

Daarom kan men er niet aan twijfelen, dat Christus de gemeenzaamheid, de eerbied en de grootste eer, die Hij aan Jozef als zoon jegens zijn vader betuigde, toen Hij nog onder de mensen verkeerde, ook niet geweigerd heeft in de hemel, ja, dat Hij dit zelfs nog heeft vermeerderd en vervolmaakt. Vandaar dat door de Heer niet ten onrechte wordt toegevoegd: Ga binnen in de vreugde van uw Heer. Hoewel de vreugde van de eeuwige zaligheid in het hart van de mens binnentreedt, heeft de Heer toch liever tot hem gezegd: Ga binnen in de vreugde, opdat aldus op mystieke wijze betekend zou worden, dat die vreugde niet alleen in hem zou zijn, maar hem van alle zijden zou omgeven en in bezit nemen en hem als in een oneindige afgrond zou onderdompelen.

Daarom, heilige Jozef, gedenk ons en kom met de steun van uw voorbede voor ons op bij Hem, die voor uw zoon werd gehouden. Stem ook uw Bruid gunstig voor ons, de allerheiligste Maagd, die de Moeder is van Hem , die met de Vader en de Heilige Geest leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.

H.Bernardinus van Siëna , Sermo 2 de S. Ioseph: Opera 7, 16.27-30