God alleen kan ons hart bekeren. Het is vooral in de liturgie, in de deelname aan de heilige Geheimen, dat wij ertoe gebracht worden deze weg met de Heer te gaan; wij moeten bij Jezus in de leer gaan, opnieuw de gebeurtenisssen doorlopen die ons het heil hebben gebracht, doch niet eeenvoudigweg als een herdenking, een herinnering van voorbije feiten. In de liturgische handelingen brengt Christus zich aanwezig door het werk van de Heilige Geest; de heilbrengende gebeurtenissen worden actueel. Er is een sleutelwoord dat in de liturgie dikwijls terugkomt om dat aan te duiden: het woord “hodie’, ‘vandaag’; en het moet in zijn oorspronkelijke en concrete betekenis begrepen worden, niet figuurlijk. Vandaag openbaart God Zijn wet en wordt het ons gegeven te kiezen tussen goed en kwaad, tussen het leven en de dood; “het Rijk Gods is nabij; bekeert u en gelooft in het Evangelie”, dat is vandaag (Mc 1, 15); vandaag is Christus op Calvarië gestorven en uit de dood verrezen; vandaag is Hij ten hemel opgestegen en zetelt Hij aan de rechterhand van de Vader; vandaag wordt ons de H. Geest gegeven; vandaag is het de gunstige tijd. Deelnemen aan de liturgie betekent dus zijn leven onderdompelen in het mysterie van Christus, de weg gaan waar wij in Zijn dood en verrijzenis intreden om het leven te hebben.
Ons leven als christen is een onophoudelijke strijd tegen het kwaad. De traditionele wapens zijn, zoals we weten, vasten, gebed en het geven van aalmoezen. Het zijn de karakteristieken van de Vasten- of Veertigdagentijd. In feite is heel het leven van de christen getekend door tucht en zelfbeheersing die tot uiting komen in versterving van de eigen persoon, onthechting, zelfverloochening en werken van naastenliefde.
“Gebed, dat nederig en met liefde voor de naaste wordt verricht, met vasten en het geven van aalmoezen, met matigheid en het vergeven van beledigingen, met het geven van goede dingen en het niet betaald zetten van kwade dingen, met zich ver te houden van het kwaad en het goede te doen, gebed dat op die manier gebeurt, zoekt de vrede en verkrijgt ze ook. Met de vleugels van deze deugden stijgt ons gebed met zekerheid op en bereikt het gemakkelijker de hemel waarheen Christus, onze vrede, ons is voorgegaan”.
