Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Tempus Quadragesimæ Feria V post Cineres Religiosa purificatio per ieiunium et misericordiam Geestelijke zuivering door vasten en barmhartigheid.

 Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ

(Sermo 6 de Quadragesima, 1-2: PL 54, 285-287)

Religiosa purificatio per ieiunium et misericordiam

Semper quidem, dilectíssimi, misericórdia Dómini plena est terra; et unicuíque fidélium ad coléndum Deum ipsa rerum natúra doctrína est, dum cælum et terra, mare et ómnia quæ in eis sunt, bonitátem et omnipoténtiam sui protestántur auctóris, et famulántium elementórum mirábilis pulchritúdo iustam ab intellectuáli creatúra gratiárum éxigit actiónem.

Sed cum ad istos recúrritur dies, quos speciálius reparatiónis humánæ sacraménta signárunt, et qui vicíno órdine atque contíguo festum paschále præcédunt, diligéntius nobis præparátio religiósæ purificatiónis indícitur.

Paschális quippe festivitátis hoc próprium est, ut tota Ecclésia remissióne gáudeat peccatórum, quæ non in eis tantum fiat, qui sacro baptísmate renascúntur, sed étiam in eis, qui dudum in adoptivórum sorte numerántur.

Quamvis enim principáliter novos hómines fáciat regeneratiónis ablútio, quia tamen súperest ómnibus contra rubíginem mortalitátis cotidiána renovátio, et inter proféctuum gradus nullus est qui non semper mélior esse débeat, generáliter anniténdum est ut in die redemptiónis nemo inveniátur in vítiis vetustátis.

Quod ergo, dilectíssimi, in omni témpore unumquémque cónvenit fácere christiánum, id nunc sollicítius est et devótius exsequéndum, ut apostólica institútio quadragínta diérum ieiúniis impleátur, non cibórum tantúmmodo parcitáte, sed privatióne máxime vitiórum.

Rationabílibus autem sanctísque ieiúniis nulla utílius quam eleemosynárum ópera copulántur, quæ uno misericórdiæ nómine multas laudábiles pietátis cóntinent actiónes, ut ómnium fidélium pares ánimi esse possint étiam inter ímpares facultátes.

Diléctio enim, quæ simul Deo hominíque debétur, nullis umquam ita impedítur obstáculis, ut non ei semper bene velle sit líberum. Dicéntibus quippe Angelis: Glória in excélsis Deo, et in terra pax homínibus bonæ voluntátis, non solum virtúte benevoléntiæ, sed étiam pacis bono beátus effícitur, quicúmque áliis quacúmque miséria laborántibus caritáte compátitur.

Latíssima enim sunt ópera pietátis, quæ ipsa sui varietáte id veris cónferunt christiánis, ut in distributióne eleemosynárum non solum dívites et abundántes, sed étiam medíocres et páuperes, suas hábeant portiónes; et qui largitátis sunt víribus inæquáles, mentis tamen affectióne sint símiles.

Tweede lezing

Uit een preek van de heilige paus Leo de Grote († 461)

Geestelijke zuivering door vasten en barmhartigheid.

Dierbaren, altijd al ‘is de aarde vol van zijn mildheid’ (Ps. 33 (32), 5). De natuur der dingen zelf leert iedere gelovige God te eren. Immers, de hemel en de aarde, de zee en alles wat daarin is, getuigen van zijn goedheid. De almacht van hun Schepper en de wonderbaarlijke schoonheid van de elementen die ons ten dienste staan, vragen terecht van elk redelijk schepsel dat het God daarvoor dankzegt.

Nu echter de dagen terugkeren waarop de geheimen van onze verlossing hun stempel drukken en die onmiddellijk aan het paasfeest voorafgaan, wordt ons met nog meer aandrang voorgehouden, ons hierop voor te bereiden door geestelijke zuivering.

Immers, het is eigen aan het paasfeest dat heel de kerk zich verheugt over de vergeving van de zonden. Deze vindt niet alleen plaats bij hen die door het heilig doopsel worden herboren, maar ook bij hen die reeds lang gerekend worden onder het getal van Gods aangenomen kinderen.

Hoewel het bad van de wedergeboorte op de eerste plaats nieuwe mensen voortbrengt, heeft ieder toch dagelijks de taak zich te vernieuwen om bestand te zijn tegen de roest van de sterfelijkheid. En ook al maakt men grote vorderingen, er is altijd nog wel iets dat beter kan. In het algemeen moet men er daarom naar streven dat niemand op de dag van de verlossing nog behept blijkt te zijn met de gebreken van de oude mens.

Daarom, dierbaren, wat elke christen te allen tijde moet doen, moet nu met des te meer zorg en godsvrucht volbracht worden. Zo moet men het apostolische voorschrift door een vasten van veertig dagen nakomen. Dit doet men niet alleen door zich in voedsel te matigen, maar vooral door zich te bevrijden van zijn gebreken.

Niets is echter zo nuttig als het geestelijke en heilige vasten gepaard te laten gaan met werken van barmhartigheid Onder de ene naam van barmhartigheid bevatten deze werken vele prijzenswaardige daden van godsvrucht. Ondanks verschil in vermogen kunnen de gelovigen op die manier toch eenzelfde gezindheid hebben.

Immers, de liefde die men zowel God als de mensen verschuldigd is, wordt nooit zodanig belemmerd dat zij het goede niet meer kan willen. Wanneer de engelen dan ook zeggen: ‘Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen van goede wil’ (Lc. 2, 14), dan wordt niet alleen op grond van de deugd van welwillendheid, maar ook door het goed van de vrede iedereen zalig, die in liefde meelijdt met allen die onder welke ellende dan ook gebukt gaan.

Er bestaan zeer vele godvruchtige werken op tal van terreinen. Juist door hun verscheidenheid is het voor echte christenen mogelijk dat aan het uitdelen van gaven niet alleen de rijken en zij die overvloed hebben, hun bijdrage kunnen leveren, maar ook zij die het minder goed hebben, en de armen. Zo kunnen zij die niet dezelfde mogelijkheden hebben om vrijgevig te zijn, toch in hun bedoelingen gelijk zijn. 

Second Reading

From a sermon by Saint Leo the Great, pope

Purification of spirit through fasting and almsgiving

Dear friends, at every moment the earth is full of the mercy of God, and nature itself is a lesson for all the faithful in the worship of God. The heavens, the sea and all that is in them bear witness to the goodness and omnipotence of their Creator, and the marvellous beauty of the elements as they obey him demands from the intelligent creation a fitting expression of its gratitude.

  But with the return of that season marked out in a special way by the mystery of our redemption, and of the days that lead up to the paschal feast, we are summoned more urgently to prepare ourselves by a purification of spirit.

  The special note of the paschal feast is this: the whole Church rejoices in the forgiveness of sins. It rejoices in the forgiveness not only of those who are then reborn in holy baptism but also of those who are already numbered among God’s adopted children.

  Initially, men are made new by the rebirth of baptism. Yet there still is required a daily renewal to repair the shortcomings of our mortal nature, and whatever degree of progress has been made there is no one who should not be more advanced. All must therefore strive to ensure that on the day of redemption no one may be found in the sins of his former life.

  Dear friends, what the Christian should be doing at all times should be done now with greater care and devotion, so that the Lenten fast enjoined by the apostles may be fulfilled, not simply by abstinence from food but above all by the renunciation of sin.

  There is no more profitable practice as a companion to holy and spiritual fasting than that of almsgiving. This embraces under the single name of mercy many excellent works of devotion, so that the good intentions of all the faithful may be of equal value, even where their means are not. The love that we owe both God and man is always free from any obstacle that would prevent us from having a good intention. The angels sang: Glory to God in the highest, and on earth peace to people of good will. The person who shows love and compassion to those in any kind of affliction is blessed, not only with the virtue of good will but also with the gift of peace.

  The works of mercy are innumerable. Their very variety brings this advantage to those who are true Christians, that in the matter of almsgiving not only the rich and affluent but also those of average means and the poor are able to play their part. Those who are unequal in their capacity to give can be equal in the love within their hearts.