Wanneer de kleine Theresia vier jaar is geworden gaat haar moeder naar de hemel. Dat vindt Theresia natuurlijk heel erg. Ze gaat zich een beetje in zichzelf opsluiten. Ze praat niet veel met anderen. Maar ze verlangt er wel heel erg naar, dat andere mensen van haar houden. Ze moet als meisje twee jaar thuis blijven, omdat ze koorts heeft en erge hoofdpijn. Op een dag is het weer heel goed met Theresia. Ze zegt dat Maria haar heeft beter gemaakt. Intussen zijn vier van haar zusjes naar het klooster gegaan. Het is een heel streng klooster. Het zijn de karmelietessen. Theresia wil daar ook naar toe. Maar dat zal wel niet gaan. Om zo streng te leven, moet je sterk zijn. Want de zusters staan altijd heel vroeg op, en ook ’s nachts komen ze naar de kapel om te bidden. Overdag moeten ze hard werken. En heel vaak vasten de zusters. Dat betekent, dat ze maar weinig eten. Zo’n leven zal Theresia nooit kunnen volhouden. Bovendien, ze is pas vijftien.
Theresia mag toch naar het klooster. Nu moet je eens goed nadenken. Een meisje dat de jongste is, die bovendien nog altijd ziek is. Wat zou daarmee gebeuren? Natuurlijk, die wordt heel erg verwend. Die is ook gewend om altijd haar zin te krijgen. En zo’n meisje gaat nu naar het klooster. Daar moet ze heel gewoon luisteren naar de moeder overste. Daar krijgt ze niet altijd haar zin. Wat denk je, zal dat voor Theresia gemakkelijk geweest zijn?
Maar Theresia houdt heel veel van Jezus. En daarom wil ze helemaal van Hem zijn. Dus gaat ze in het klooster. Ze moet soms heel erg tegen zichzelf vechten. Als ze het heel moeilijk heeft, wil ze graag naar moeder overste lopen om te gaan klagen en om getroost te worden. Toch gaat ze vaak niet verder dan de deur van de kamer van de overste. Ze gaat niet naar binnen. Ze wil met Jezus samen vechten tegen haar verwend-zijn. Om daar goed tegen te kunnen vechten, gaat Theresia haar best doen, om de gewone dingen heel goed te doen. Ze wil niet opvallen. Gewoon de dingen doen, die een zuster doet, maar dan wel heel goed. Ze wil zo helemaal van Jezus worden en niet altijd aan zichzelf denken.
Toen heeft ze iets heel dappers tegen Jezus gezegd: “Jezus, mag ik een balletje in Uw handen zijn. Wanneer U wilt, dan mag U met me spelen. Maar U mag me ook in de hoek laten liggen en helemaal niet met me spelen. Dan zal ik geduldig wachten, totdat U Uw kleine balletje weer opraapt.”
Begrijp je wat Theresia daar zegt? Ze wil dat Jezus helemaal de baas van haar wordt. Als Jezus haar wil laten merken dat Hij van haar houdt, dan zal ze daar heel blij mee zijn. Maar als ze niets van Jezus merkt, dan zal ze niet mopperen. Zo heeft het verwende meisje gevochten tegen haar eigen willetje. Jezus stelt haar dan op de proef. Theresia moet naar een zuster luisteren die heel streng tegen haar is, en die wel eens verkeerd over Theresia denkt. Dat doet Theresia natuurlijk veel pijn. Maar ze is lief gebleven en heeft al die offertjes aan Jezus gegeven. Wanneer ze nog maar vierentwintig jaar oud is, komt Jezus haar halen.
En al heel vlug na haar dood heeft de paus van Rome gezegd, dat ze een heilige is. In Lisieux kun je het klooster nog zien, waar Theresia heeft geleefd. Daar ligt haar lichaam in een wassen beeld in de kerk.
Theresia is de patrones van de missie. We vieren haar feest op 1 oktober.
Grote Vader in de hemel, wij zijn ook maar klein en gewoon. Leer ons, net als de heilige Theresia om gewoon goed te zijn. Laat ons de kleine dingen van elke dag zo goed mogelijk doen. Dan zullen we ook bij U in de hemel mogen komen. Amen.
