Gisteravond behandelde de gemeentelijke Bezwaarcommissie de bezwaren die zijn ingebracht tegen de omgevingsvergunning aangevraagd door de ex-horeca-expoitant om in afwijking van het bestemmingsplan de planologische bestemming horeca te vervangen door appartementjes. Degenen die bezwaar hebben gemaakt, de gemeente en de planmaker zijn in de gelegenheid gesteld hun standpunt toe te lichten. De zitting heeft bijna twee uur geduurd. Van twee bezwaarmakers mogen wij de pleitnota hier ook publiceren. Dat doen we later vandaag. Andere betrokkenen hadden geen schriftelijke voorbereiding. De aanvrager heeft opgemaakt dat de wethouder die vriend des huizes is niet betrokken was bij de vergunning en was kennelijk even vergeten dat de handtekening van deze wethouder onder de vergunning staat. Hij heeft ook erkend in 2018 de mail van het klooster te hebben ontvangen, maar het niet nodig gevonden te hebben daarop te reageren. Zo krijgt U een beetje een beeld.
Ook het klooster heeft bezwaar ingediend. Bij een kerk hoort een kroeg. de de clausuur laat niet toe dat wij voor de zitting het kloosterslot verlaten. Dankbaar zijn wij daarom dat de voorzitter van de Stichting En Plein Public St. Odilienberg bereid was namens ons de volgende pleitnota uit te spreken.
Geachte leden van de Commissie!
Opmerkingen vooraf:
Wij wonen
niet alleen aan het Kerkplein, maar hoeden ook actief de religieuze erfgoedbelangen
van de Kerkberg. Daarbij is nabije horeca belangrijk. Onze gehoudenheid tot
clausuur belet ons omwille van deze zitting het klooster te verlaten. Dat betekent
niet dat wij deze zaak niet zeer belangrijk vinden. We danken de heer Van
Vlodrop dat hij onze toelichting aan U wil voordragen.
Uw
commissie danken wij voor het aanhouden van de zitting tot een later tijdstip –
het water stond op de dag van de zitting zo’n 20 cm hoog in de
Kloosterbibliotheek.
Wij
verzoeken U deze pleitnota aan het verslag van de zitting te bevestigen.
Verleden: Reeds
in de 17e eeuw waren in de onmiddellijke omgeving van de Kerkberg
minimaal vier herbergen, vindplaats in voetnoot[1].
Op het Kerkplein is er nu één overgebleven en die liep goed zolang die open was
en er voldoende arbeid ingestoken werd.
Toen we
in 2018 in de Roerecho lazen dat de huidige exploitant ermee ophield, hebben we
direct op 11 juli 2018 per e-mail aangeboden vanuit ons netwerk te helpen om op
die plaats horeca in stand te houden. De aanvrager vond het niet nodig daarop te
reageren. Pas recent begrepen we dat hij achter de schermen doende was ter
plaatse huisvesting voor gastarbeiders te realiseren en daarover extern advies
heeft ingewonnen. In 2019 heeft aanvrager
een koper die de vraagprijs voor het geheel wilde betalen, na twee gesprekken de
deur gewezen omdat hij andere plannen had[2].
Die koper was niet de eerste de beste: de heer Jan Zacharias van Rookhuijzen,
een ervaren horeca-exploitant van onder meer het in een rijksmonument aan het
Rokin in Amsterdam gevestigde restaurant Lagerhuys[3]
met 12 man personeel. Hij woont nu in onze omgeving. Het aanbod van de heer Van
Rookhuijzen werd afgewezen, want voor aanvrager wenkte kennelijk toen al het perspectief van de vermogensvermeerdering zonder
verdere arbeid door wijziging van vierkante meters horeca naar woningen. Zou de
aanvrager dit zeer serieuze bod aan de gemeente gemeld hebben, toen hij zijn
plannetje presenteerde? Volgens De Limburger[4]
van gisteren niet. De krant schrijft namelijk: “Hij zette het te koop maar
zei geen opvolger te kunnen vinden. Vervolgens vroeg hij de gemeente als
alternatief om het pand dan maar om te bouwen tot appartementencomplex”. De
krant vervolgt: “De gemeente Roerdalen … zegt er weinig aan te kunnen doen
dat zich niemand heeft gemeld voor overname”. Als dat zo is gegaan -en het
klopt met elkaar- dan heeft aanvrager bij indiening niet alle relevante
informatie verstrekt en de gemeente op
het verkeerde been gezey door voor te spiegelen dat er op deze plaats met
horeca geen droog brood te verdienen was. Alleen al om die reden zou de
vergunning nu heroverwogen moeten worden.
Heden: Het in
2021 inderhaast op het Kerkplein ingerichte “pop up-terras met koffie en
broodje” is voor ieder kenbaar mislukt (geflopt) en geen vervanging voor residentiële
horeca.
Toekomst: plaats waar je kunt gaan eten, schuilen bij regen, en koffie en nog wat meer drinken niet alleen na de Hoogmis en de processie maar ook met je wielervrienden, collega kanovaarders, wandelaars en natuurliefhebbers, medecarnavalisten en medepelgrims naar Santiago even rustig te zitten en te “pleisteren” d.w.z. “de reis onderbreken om te rusten en iets te eten”. Worden er ook patat en pannenkoeken gebakken dan is ook het ideaal als eindbestemming alleen al om die reden, eventueel met kinderen en kleinkinderen. Nog daargelaten de mogelijkheid om er buiten op een groot scherm te kijken naar voetbalwedstrijden of de Formule 1 en samen te schreeuwen bij een doelpunt of bij winst van Max Verstappen.
Beschikking
waarvan bezwaar: De beschikking waarvan bezwaar, is de
resultante van een slalom, waarbij ondanks protesten uit de omgeving overgedienstige
ambtenaren binnen de gemeente zigzag skiënd, hebben gepoogd, voorbij de klippen
van langs democratisch kanalen vastgestelde gemeentelijke en nationale vastgestelde
regelgeving te komen.
- Gemeentelijk:
het door de raad vastgesteld bestemmingsplan met provinciaal toezicht,
- rijksoverheid:
de Erfgoedwet en het daarin neergelegde toezicht van provincie en Rijk.
Een bestemmingsplan
is een juridisch bindend document voor zowel de overheid als burgers en bedrijven.
In een bestemmingsplan worden de gebruiks- en de bouwmogelijkheden vastgelegd
voor een gebied met afweging van alle betrokken belangen. Voordat er een
gemeentelijke bestemming bestond, was de bestemming hier al horeca, dat is nu
nog steeds zo en dat moet zo blijven. Horeca is hier noodzakelijk. Dat vindt de
gemeente ook, anders had ze ook niet snel het lapmiddel van het pop up-terras
toegelaten.
De keuze
voor de juridische achterdeur waarbij de eeuwenoude bestemming wordt verlaten, nadat
deze door de belanghebbende feitelijk buiten gebruik is gesteld en waarbij dat niet
gebruik vervolgens als onderbouwing dient voor de route via de achterdeur behoort
rechtens niet in stand te blijven. Horeca is hier niet bewezen absoluut onmogelijk,
maar door aanvrage subjectief afgeschaft onder het wenkend perspectief van het nagenoeg
arbeidsloos huisjes melken. Daar is deze uitzonderingsregeling niet voor
bedoeld: die is voor verlaten agrarische erven en verkrotte woningen in het
Buitengebied, niet voor een eeuwenoude bestemming binnen de bebouwde kom, in de
dorpskern met een eigenaar die geen zin meer heeft en betere kansen ziet. Daar geldt
de koninklijke route van het bestemmingsplan met integrale weging van alle
elementen door een democratisch gekozen orgaan, de gemeenteraad en toezicht
door Provincie en Raad van State. Alleen al de ophef die is ontstaan met 1300
handtekeningen, bevestigt de gemeentelijke keuze voor de verkeerde route. Deze
kwestie moet via een wijziging van het bestemmingsplan lopen.
Handhaving van de vergunning betekent in onze ogen een historische vergissing die als er eenmaal gebouwd is, niet snel kan worden teruggedraaid. Iedere bezoeker van het Kerkplein die daar dan horeca verwacht en mist, heeft groot gelijk. Het is nu nog niet te laat.
[1]
Jan Ruiten. Wit Paerd en de andere herbergen in Sint Odiliënberg. Jaarboek HVR
Roerstreek 37, 2005, p. 151-168.
[2]
Uitzending OR6 `Wo höbbe veer ´t euver´ 13 Juni 2021 kandidaat-koper die
hierover in 2019 twee gesprekken heeft gevoerd: Jan van Rookhuijsen vanaf 5:50
via https://www.or6.nl/index.php/programgemist
[4]
https://www.limburger.nl/cnt/dmf20210906_95656042
Wie meer wil weten, verwijzen we naar dit chronologische overzicht van de stichting En Plein Public
