Lectio divina linqua latina Liturgia Horarum Feria VI Hebdomadæ I Adventus Ad Officium lectionis Desiderium contemplandi Deum. Het verlangen naar de Godsaanschouwing.

Lectio altera

E libro «Proslógion» sancti Ansélmi epíscopi

 (Cap. 1: Opera omnia, Edit. Schmitt, Seccovii, 1938, 1, 97-100)

Desiderium contemplandi Deum

Eia nunc, homúncio, fuge páululum occupatiónes tuas, abscónde te módicum a tumultuósis cogitatiónibus tuis. Abice nunc onerósas curas, et postpóne laboriósas distensiónes tuas. Vaca aliquántulum Deo, et requiésce aliquántulum in eo.

Intra in cubículum mentis tuæ; exclúde ómnia præter Deum et quæ te iuvent ad quæréndum eum, et, clauso óstio, quære eum. Dic nunc, totum cor meum, dic nunc Deo: Quæro vultum tuum; vultum tuum, Dómine, requíro.

Eia nunc ergo, tu, Dómine Deus meus, doce cor meum ubi et quómodo te quærat, ubi et quómodo te invéniat.

Dómine, si non es hic, ubi te quæram abséntem? Si autem ubíque es, cur non vídeo te præséntem? Sed certe hábitas lucem inaccessíbilem. Et ubi est lux inaccessíbilis, aut quómodo accédam ad lucem inaccessíbilem? Aut quis me ducet, et indúcet in illam, ut vídeam te in illa? Deínde, quibus signis, qua fácie te quæram? Numquam te vidi, Dómine Deus meus; non novi fáciem tuam.

Quid fáciet, altíssime Dómine, quid fáciet iste tuus longínquus exsul? Quid fáciet servus tuus ánxius amóre tui, et longe proiéctus a fácie tua? Anhélat vidére te, et nimis abest illi fácies tua. Accédere ad te desíderat, et inaccessíbilis est habitátio tua. Inveníre te cupit, et nescit locum tuum. Quærere te afféctat, et ignórat vultum tuum.

Dómine, Deus meus es, et Dóminus meus es, et numquam te vidi. Tu me fecísti et refecísti, et ómnia mea bona tu mihi contulísti, et nondum novi te. Dénique ad te vidéndum factus sum; et nondum feci propter quod factus sum.

Et o tu, Dómine, úsquequo? Usquequo, Dómine, obliviscéris nos, úsquequo avértes fáciem tuam a nobis? Quando respícies et exáudies nos? Quando illuminábis óculos nostros, et osténdes nobis fáciem tuam? Quando restítues te nobis?

Réspice, Dómine, exáudi, illúmina nos, osténde nobis teípsum. Restítue te nobis, ut bene sit nobis; sine quo tam male est nobis. Miseráre labóres et conátus nostros ad te, qui nihil valémus sine te.

Doce me quærere te, et osténde te quærénti; quia nec quærere te possum, nisi tu dóceas, nec inveníre, nisi te osténdas. Quæram te desiderándo, desíderem quæréndo, invéniam amando, amem inveniendo.

Tweede lezing

Uit het ‘Proslogion’ van de H. Anselmus, bisschop

Het verlangen naar de Godsaanschouwing

Welaan, klein mensenkind, trek u voor een korte tijd eens uit uw bezigheden terug, neem wat afstand van uw woelige gedachten. Werp uw lastige zorgen eens van u af en laat uw moeizame bezigheden een tijdje staan.

Treed in de binnenkamer van uw geest. Sluit alles buiten, behalve God en wat u kan helpen Hem te vinden. Sluit uw deur en tracht Hem te vinden. Zeg nu, heel mijn hart, zeg nu tot God: Ik zoek uw aangezicht, uw aangezicht, Heer, verlang ik te zien.

Welaan dan, Heer, mijn God, leer mijn hart wáár en hóe het U moet zoeken, wáár en hóe het U kan vinden Heer; als Gij niet hier zijt, waar moet ik U zoeken in uw afwezigheid?  Maar als Gij overal zijt, waarom zie ik U dan niet aanwezig? Ongetwijfeld bewoont Gij een ontoegankelijk licht.  Maar waar is dat ontoegankelijke licht, of hoe kan ik dat benaderen? Of wie voert mij erheen en geeft mij daar toegang, om U in dat licht te zien? En dan, onder welke tekenen, onder welk uiterlijk moet ik U zoeken? Ik heb U nooit gezien, Heer, mijn  God, ik ken uw gelaat niet.

Heer, Gij zijt mijn God en Gij zijt mijn heer, maar ik heb U nooit gezien. Gij hebt mij gemaakt en hervormd en mij alle goeds geschonken en nog ken ik U niet. Tenslotte ben ik geschapen om U te zien, maar ik heb nog niet bereikt waarvoor ik geschapen ben.

Maar, o Heer, hoelang nog? Tot hoelang, Heer, zult Gij ons vergeten, tot hoelang uw gelaat van ons afwenden? Wanneer zult Ge op ons neerzien en ons verhoren? Wanneer zult Ge onze ogen verlichten en ons uw gelaat tonen?  Wanneer zult Ge U weer aan ons terugschenken?

Zie op ons neer, Heer, verhoor ons, verlicht ons, toon U aan ons. Geef U aan ons terug tot ons geluk, want zonder dit is het zo slecht gesteld met ons. Heb medelijden met onze moeiten en inspanningen om tot U te komen, wij, die niets kunnen zonder U.

Leer mij U te zoeken en toon U aan de zoekenden, want noch kan ik U zoeken als Gij mij niet onderricht, noch U vinden als Gij U niet aan mij vertoont. Moge ik U zoeken door naar U te verlangen. Moge ik naar U verlangen door U te zoeken. Moge ik U vinden door U te beminnen. Moge ik U beminnend door U te vinden.