“Abnegantes nosmetipsos, te super omnia diligamus”
Uit het Martyrologium Romanum:
De gedachtenis van de heilige Antonius, abt, die wees geworden al zijn goederen onder de armen verdeelde overeenkomstig de evangelische geboden en zich terugtrok in de eenzaamheid bij Thebaïs in Egypte, waar hij een ascetisch leven begon te leiden. Hij beijverde zich voor de versterking van de Kerk, stond de belijders van het geloof bij tijdens de vervolging onder keizer Diocletianus en ondersteunde de heilige Athanasius in diens strijd tegen de Arianen. Hij had zoveel leerlingen dat hij de vader van de monniken werd genoemd.
Oratie van vandaag:
God, Gij hebt de heilige abt Antonius de genade geschonken U te dienen door zijn leven in de woestijn, op een wijze die bewondering wekt. Wij vragen U op zijn voorspraak: onszelf te verloochenen om U altijd boven alles te beminnen.
“Onszelf te verloochenen en God altijd boven alles te beminnen” – dat is de grondslag van elke vorm van religieus leven waarop de bloem van de “mira conversatio”, de wonderlijke omgang met God, in volle geur kan ontbloeien.
Wij wensen degenen die de naam van Antonius, de “inclitus pater monachorum”, de roemrijke vader van de monniken, dragen, vandaag proficiat!
