 |
| Simeon door Rembrandt |
Jezus is het Licht voor alle volkeren. Vandaag roept de kerk ons toe: wij komen jullie het licht brengen. Stel U voor, wij zitten als parochianen allemaal in een groot gebouw. Het licht valt uit. Niemand weet de uitgang te vinden. Dan hoeft er slechts een klein groepje te zijn met een aansteker op zak. Want met een beetje licht kunnen wij toch de uitgangen zien. En als de menigte dan de mensen met dat licht wil volgen, komt iedereen veilig buiten.
Slechts een handjevol mensen voorzien van licht is voldoende om weer op weg te gaan. Tegenwoordig dienen alle grote publieke gebouwen voorzien te zijn van een noodverlichting. Onze parochiekerk heeft ook zoiets. Zo kunnen wij in noodsituaties altijd de uitgangen zien om gered te worden.
Vandaag wordt ons Jezus aangeboden als reddende noodverlichting voor ons leven. Maar dan stel ik opnieuw de hamvraag: voel ik mij soms ook in het duister en wil ik daarom gered worden! Lijkt mij dat de moeite waard?
Mensen nemen alleen dan de moeite om dure noodverlichting of een alarm aan te leggen, indien zij ervan overtuigd zijn: ik bezit iets waardevols. Ik bezit iets kostbaars, dat ik koste wat het koste wil
behouden. Wie zich met iets rijk weet, wordt waakzaam en voorzichtig.
Simeon en Hanna waren van die voorzichtige mensen. Zij hadden hun leven gewijd aan de bewaking en bescherming van datgene, wat kostbaar was in hun ogen.
Maar helaas, niet iedereen heeft oog voor kostbare dingen. Wie kan kunst onderscheiden van kitsch. Het programma kunst en kitsch komt niet voor niets met experts op de proppen.
Mensen verlangen zekerheid en hopen erop, dat zij iets kostbaars bezitten. En als dat met de hulp van deskundigen zeker is.dan pas komen zij zelf in actie.
Om die reden zijn Simeon en Hanna naar de tempel gekomen. Zij zijn ervan overtuigd dat in de stilte van de tempel Gods Geest als een expert hen zal leiden om te kunnen onderscheiden waar het op aan komt.
En zij komen niet bedrogen uit. Het lange wachten in waakzaamheid en gebed werpt zijn vruchten af. In het schijnbaar kleine en kwetsbare baby'tje ontdekken zij Gods redding en kracht het Licht van alle volkeren.
Wij gelovigen, zoals wij hier zitten zijn ooit gedoopt om in het bezit te komen van dat Licht. Maar lijken velen van ons niet op eigenaars van schatten met een totaal achterhaald beveiligingssysteem. Om verantwoord de schat van het geloof te kunnen beleven, te koesteren en te beschermen moeten wij moeite doen. En dat doet U hier als religieuzen ook. Niet voor niets is vandaag ook de dag van het Godgewijde leven. Je moet er iets voor over hebben als je iets kostbaars bezit. Het begint altijd met de reiniging, de zuivering. Dat vind je in stilte, in de stilte van deze kapel of een kamer in je huis. Wie stil wordt en luistert, ondergaat de verlichting, al is het maar tien minuten per dag. Het lange wachten van Simeon en Hanna werpt zijn vruchten af. Dag en nacht verbleven zij in de Tempel om Gods woord te kunnen beluisteren. Wie zich reinigt en zijn hart zuivert, wordt rijk met het Woord van God en komt tot communio, tot vereniging.
Dat dit niet zonder slag of stoot gaat, mag duidelijk zijn. Alles wat kostbaar is, staat onder druk en wordt bedreigd. Maria krijgt niet voor niets te horen dat haar als draagster van Gods grootste gave tegenslag, strijd en pijn niet bespaard zullen blijven.
Vind ik het de moeite waard om mijn geloof telkens opnieuw te laten toetsen zoals kunst en kitsch onderscheiden worden? Misschien ga ik dan ook vandaag opnieuw naar huis in de vreugdevolle overtuiging: ik wist niet dat ik zo rijk was in mijn christelijk geloof. Jezus is inderdaad een lichtvuur van liefde dat redding biedt en mij veilig kan leiden door de ups en downs van het leven. "Een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël"
