2 februari
“Adorna thalamum tuum, Sion, et suscipe Regem Christum…” (1)
Versier uw bruidskamer, Sion, en ontvang de Koning, Christus!..
Zo begint en vervolgt een van de antifonen die vanmorgen in de processie met de brandende kaarsen in parochie- en kloosterkerken werden gezongen:
"Omhels Maria, die de poort van de hemel is;
Want zij draagt de Koning van het heerlijk nieuwe licht.
De maagd blijft staat stil met de Zoon in haar armen,
geboren vóór de morgenster;
die Simeon in zijn armen ontving
en van Wie hij verkondigde aan de volken
dat Hij is de Heer van leven en dood
en de Zaligmaker van de wereld”.
Commentaar van de H. Augustinus:
“De grijsaard erkende het Kind en werd kind bij dit Kind. Hij, die vol godsvrucht was, werd vernieuwd in leeftijd. De grijze Simeon droeg het Kind Christus. Christus bestuurde de ouderdom van Simeon. Hem was door de Heer gezegd dat hij de dood niet zou smaken, eer hij de Gezalfde des Heren als pas geborene zou hebben aanschouwd. Christus is geboren en het verlangen van de grijsaard is vervuld, toen de wereld zelf zeer oud was. Hij is tot de oude man gekomen, die een verouderde wereld heeft gevonden.
In die wereld wilde hij niet lang vertoeven en hij verlangde Christus in deze wereld te aanschouwen, terwijl hij met de profeet zong: “Betoon ons, Heer, uw barmhartigheid, en schenk ons uw heil.” En opdat u tenslotte zou weten, hoe verheugd hij was, besloot hij met deze woorden ”Nunc dimittis, servum tuum, Domine – Nu laat Gij, Heer, uw dienaar in vrede gaan, want mijn ogen hebben uw heil aanschouwd” (Lc 2,29a.30). De profeten hebben voorspeld dat de Maker van hemel en aarde met de mensen zou verkeren; een Engel heeft aangekondigd, dat de Schepper van het vlees en de geest zou verschijnen in het vlees; Johannes heeft vanuit de moederschoot de Verlosser in de moederschoot begroet; de grijze Simeon heeft in het Kind zijn God erkend".
Uit: Sermo 13 de Tempore
De voornaamste betekenis van dit feest ligt in de deelname van heel de mensheid in de personen van Simeon en Anna aan de ontmoeting met Hem die het heil heeft bereid voor het oog van alle volkeren (cf Lc 2,30-31). De mensheid ontmoet de Heer in de tempel (d.i. de Kerk) in een feest van licht. De symboliek van het licht is het tweede belangrijke motief in de liturgie van dit feest
.
(1) Graduale Sacrosanctæ Rom. Eccl. de Tempore et de Sanctis P.Pauli VI, Solesmes 1974, 540
