Gebedsintenties Kerkberg Gebedsgroep augustus 2020 - 43

U kunt Uw gebedsintenties opgeven per e- mail (gebedsgroep@kerkberg.nl), per post, telefonisch, per ijlbode, of hoe dan ook. Wij bidden graag voor Uw gebedsintenties en zorgen desgewenst voor het opsteken van Uw  kaarsen in de Basiliek!

Wij bidden namens de gemeenschap voor de gemeenschap tot eer van God en heil van mensen!
Wij vragen daarbij de voorspraak van de HH. Wiro, Plechelmus en Otgerus, de H. Odilia en de H. Maria Magdalena, op wiens voorspraak vanaf de zevende eeuw op deze Berg gebeden is door vele monniken, kanunniken, diocesane priesters en andere gelovigen.

Hartelijk dank voor Uw bereidheid met ons mee te bidden!  (*kaarsintentie)

Wij bidden:

zegen over een hoogbejaarde moeder die op sterven ligt en ook om steun en kracht voor haar dierbaren*

voor een moeder die deze week wordt geopereerd

om zegen en hulp voor een klein jongetje dat zich alleen en overtollig voelt

om vrede des harten

voor de zielerust van John Verkooyen en troost en steun voor zijn dierbaren

uit dankbaarheid voor het voltooien van de stage advocatuur*

voor de zielerust van een overleden echtgenote en moeder*

zegen over een kind van 10 jaar met een tumor*

om zegen over een hoogbejaarde moeder*

voor de zielerust van een deze week overleden parochie

om zegen over een ernstige zieke nicht die deze week aan de chemotherapie begint*

voor een gezond geboren baby zijn ouders en verdere familie aan beide kanten*

voor een klein hondje dat vanmiddag is aangevallen door een pit bull en zijn geschrokken bazen

tot zekere intentie

dat een infectiewond na een operatie mag genezem

dat zenuwpijnklachten mogen afnemen

om uitkomst

voor de zielerust van een hoogbejaarde tweelingzus die nu is herenigd met haar andere ook hoogbejaard overleden tweelingzus (S)*

dat iedereen ook voorzichtig is om coronabesmetting te voorkomen

dat de storm zo min mogelijk schade veroorzaakt en dat mensen voorzichtig zijn

om herstel van een ernstige zieke neef

voor de zielerust van een moeder die tijdens de lockdown in eenzaamheid in een verpleeghuis is overleden en om troost en kracht voor de dierbare nabestaanden

dat scholen veilig open kunnen blijven

voor een hoogbejaarde zuster die het moeilijk heeft

om Gods zegen voor een moeder die in januari een kindje krijpt

voor voorspoedig herstel van de twee vissers bij Hilvarenbeek die vannacht in hun slaap werden neergestoken

en dat de daders worden aangehouden en inzien hoe verkeerd dit was.

dat mensen de vreugde en troost van het geloof in Christus ontdekken

dat alle onderwijzers en leraren zich veilig voelen

dat alle kinderen terug op school zich veilig en geborgen weten

om zegen over een dochter die opnieuw moet worden geopereerd omdat bij de eerste operatie een fout is gemaakt

om zegen over een dochter die na  18 jaar met een beroep op de coronacrisis is ontslagen

voor de zielerust van zuster Eduarda, kanunnikes van het H. Graf, priorij Herkenrode

voor een stervende

om zegen voor een zeer zieke schoonzus en zwager

dat iemand spoedig een sociale huurwoning vindt in Roermond

dat mensen snel en goed herstellen na corona-besmetting

voor een stel dat zich op het huwelijk voorbereidt

voor een moeder die in verwachting is

voor een automobilist die op de A13 om het leven is gekomen toen hij iemand met pech wilde helpen, voor zijn zielerust en troost voor zijn dierbaren

voor de bevolking van Wit-Rusland

voor de zielerust van de mensen die zijn verdronken en troost voor hun dierbaren

dat jonge mensen beseffen dat geweld geen vorm van plezier is maar een groot kwaad waar je later in je leven met schaamte op terugkijkt

voor de slachtoffers van geweld in Nederland in de afgelopen weken

dat mensen in hun gedrag corona besmetting vermijden

dat een voetwond na vijf maanden eindelijk mag helen*

voor herstel van een ernstige ziek nicht*

voor de gezondheid van ons allemaal en voor onze hond*

voor een moeder met slaapproblemen*

voor baby George, geboren tussen het puin van Beiroit

voor een zoon die jarig is*

om zegen voor onze zoon die het moeilijk heeft*

for someone to find her vocation

voor alle jonge vrouwen met depressieve klachten

voor een zieke met ernstige pijnklachten

voor een zieke kat

voor spoedig herstel van een zieke in het ziekenhuis (S)*

voor een zieke moeder*

uit dankbaarheid

uit dankbaarheid voor gunstige medische uitslag*

voor slachtoffers van geweld

voor een moeder (D)*

voor ons allemaal*

voor iemand die lijdt aan zware hoofdpijn

voor een vriend die het moeilijk heeft
voor de zielerust van alle slachtoffers in Beirut, zegen over de overlevenden en hun dierbaren
voor iemand die alleen is achtergebleven
voor een zieke nicht die een lang behandeltraject te wachten staat
voor iemand die plotseling is overleden en om troost en kracht voor zijn dierbaren
om regen en  het einde van de hittegolf
voor de echtgenote van de NL ambassadeur in Beirut en alle andere gewonden
dat alle advocaten worden beschermd tegen onheil
om zegen over een vriend van het klooster die plotseling in het ziekenhuis is opgenomen
uit dankbaarheid wegens gebedsverhoring
zegen over de militairen die gisteren en vandaag vanaf Eindhoven om bij de ramp in Beirut te gaan helpen

voor de slachtoffers van de explosie in  Beiroet en hun dierbaren

voor een zieke moeder met slaapproblemen* voor herstel van een zieke nicht*
voor een gunstige medische uitslag*
dat mensen voorzichtig zijn en zich houden aan pandemie-aanwijzingen
degelijke roepingen voor ons klooster
voor de Poolse held die zijn leven gaf bij het redden van drie kinderen
om zegen over emeritus paus Benedictus XVI die ziek is
om zegen over een ziek kleinkind, dat de tumor niet terugkomt
om zegen over een pasgewijde priester
voor de zielerust van een overleden kerkmeester/ vriend van het klooster en troost en kracht voor zijn echtgenote en andere familievoor alle meisjes die bij turnles liefdeloos zijn behandeld, dat ze mogen helen en dat hun recht wordt gedaan
uit dankbaarheid voor het voltooien van de advocatenopleiding
om zegen over een moeder die bezig is met een moeizame bevalling
voor een terminale zieke / vriend van het klooster
Voor een zieke nicht

Om inzicht in levensroeping
voor een zieke zuster
de levende en overleden kanunnikessen van het H. Graf
voor vervolgde christenen overal ter wereld
Dat de Notre Dame zo spoedig mogelijk weer een levende ontmoetingsplaats met God in de wereld mag zijn
voor Mgr. Camillo Sarko, zijn parochie van de H. Petrus Claver en zijn parochianen in Ghana
Om zegen over twee hoogbejaarde zusters-zussen
Om een donornier
Om degelijke postulanten voor ons klooster
Om verhoring van de gebedsintenties van de Gebedsgroep van de Kapel In't Zand
on zegen over de mensen in het dorp en de andere dorpen van Roerdalen en al hun noden
Voor onze burgemeester
voor vervolgde christenen overal ter wereld
Voor degenen die onvoorbereid sterven
Voor onze bisschop

Reportage Kloosterfotograaf - Wolkenfoto's augustus 2020

 

Lezingen H. Mis 22e zondag door het jaar A Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen.

Eerste lezing: Jer. 20,7-9

De profeet Jeremia bad als volgt:

“Heer God, Gij hebt mij verleid, ik ben bezweken;

Gij waart mij te sterk,

ik kan niet tegen U op.

De hele dag lacht men mij uit,

iedereen drijft de spot met mij.

Telkens als ik het woord neem, moet ik schreeuwen,

geweld en onderdrukking roepen.

Het woord van de Heer brengt mij

iedere dag schande en smaad.

Soms denk ik: Ik wil er niets meer van weten,

ik spreek niet meer in zijn Naam.

Maar dan laait er een vuur op in mijn hart,

het brandt in mijn gebeente.

Ik doe alle moeite om het in bedwang te houden

maar het lukt me niet.”

Tweede lezing: Rom. 12,1-2

Broeders en zusters,

ik smeek U bij Gods erbarming:

wijdt uzelf aan God

toe als een levende, heilige offergave,

die Hij kan aanvaarden.

Dat is de geestelijke eredienst die u past.

Stemt uw gedrag niet af op deze wereld.

Wordt andere mensen, met een nieuwe visie.

Dan zijt ge in staat

om uit te maken wat God van u wil,

en wat goed is, wat zéér goed is en volmaakt.

Evangelie: Mt. 16, 21-27

In die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken

dat Hij naar Jeruzalem moest gaan;

dat Hij daar veel zou moeten lijden van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden,

maar dat Hij na ter dood gebracht te zijn,

op de derde dag zou verrijzen.

Toen nam Petrus Jezus terzijde

en begon Hem ernstig daarover te onderhouden:

“Dat verhoede God, Heer!

Zo iets mag U nooit overkomen!”

Maar Hij keerde zich om en zei tot Petrus:

“Ga weg, satan, terug!

Gij zijt Mij een aanstoot,

want gij laat u leiden door menselijke overwegingen en niet door wat God wil.”

En daarna tot zijn leerlingen:

“Wie mijn volgeling wil zijn,

moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen

en zijn kruis op te nemen.

Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen.

Maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden.

Wat voor nut heeft het voor een mens heel de wereld te winnen

als het ten koste gaat van eigen leven?

Of wat zal een mens kunnen geven

in ruil voor zijn eigen leven?

Want de Mensenzoon zal komen

in de heerlijkheid van zijn Vader,

vergezeld van zijn engelen,

en dan zal Hij ieder vergelden naar zijn daden.”

29 augustus Onthoofding van Sit Jan de Doper liturgie Horarum ‘U is het door Christus gegeven, niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden’

 Uit een preek van de heilige priester Beda de Eerbiedwaardige († 735)

De voorloper van Christus’ geboorte en dood.

De heilige voorloper van de geboorte van de Heer, van zijn prediking en zijn dood, heeft in zijn moedige strijd een schouwspel geboden, de hemelingen waardig. Zoals de Schrift zegt: ook al werd hij naar de mening van de mensen gestraft, hij was vervuld van één hoop, de onsterfelijkheid (vgl. Wijsh. 3, 4). Terecht vieren wij jaarlijks op plechtige wijze de dag, die hij met het purper van zijn bloed heeft gesierd en door zijn marteldood voor ons tot een feestdag heeft gemaakt. Terecht eren wij in geestelijke vreugde de gedachtenis van deze man, die met zijn dood als martelaar zijn getuigenis voor de Heer heeft bezegeld.

Inderdaad lijdt het geen twijfel dat de heilige Johannes de Doper gevangenschap heeft doorstaan voor onze Verlosser, van wie hij vooraf getuigenis aflegde en voor wie Hij zijn leven heeft gegeven. Want ook al heeft de vervolger hem niet gevraagd Christus te verloochenen, maar alleen de waarheid te verzwijgen, hij is toch voor Christus gestorven.

Christus zelf heeft immers gezegd: ‘Ik ben de waarheid’ (Joh. 14, 6). Omdat Johannes voor de waarheid zijn bloed vergoten heeft, is hij inderdaad voor Christus gestorven. Van Christus’ geboorte, prediking en doopsel heeft hij getuigd, want hij is Hem voorafgegaan door zijn eigen geboorte, door zijn prediking en door de toediening van het doopsel; naar Christus’ lijden en dood heeft hij verwezen door eerst zelf te lijden en te sterven.

Zo’n groot man als deze bereikte zijn levenseinde door het vergieten van zijn bloed na een lange, smartelijke gevangenschap. Hij die de vrijheid van een bovenaardse vrede verkondigde, wordt door goddelozen in de gevangenis geworpen. Hij die gekomen is om te getuigen van het Licht en die terecht door Christus, het Licht zelf, een lamp, ontstoken om te verlichten, is genoemd, wordt opgesloten in een duistere kerker. Met zijn eigen bloed wordt hij gedoopt, aan wie het gegeven was de Verlosser van de wereld te dopen, de stem van de Vader boven Hem te horen en de genade van de heilige Geest op Hem te zien neerdalen. Maar voor mensen zoals Johannes viel het niet zwaar, ja voor hen was het veeleer licht en begerenswaardig, omwille van de waarheid tijdelijke kwellingen te verduren. Want zij wisten dat hun het loon wachtte van de eeuwige vreugde.

Zij verkozen, na het belijden van Christus’ naam, de dood - die toch al van nature onvermijdelijk dreigt - om vervolgens de zegeprijs te ontvangen van eeuwig leven. Terecht zegt dan ook de Apostel: ‘U is het door Christus gegeven, niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden’ (Fil. 1, 29). Daarom zegt hij dat het Christus’ gave is als de uitverkorenen voor Hem lijden, omdat - naar zijn eigen woorden - ‘het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat’ (Rom. 8, 18).

The Beheading of St John the Baptist - Praying with Art - Geoff Wheaton SJ

29 augustus - Onthoofding van Johannes de Doper

Sint Jan de Doper, de strenge boetgezant in de woestijn, die niet gehuld ging in zachte klederen noch als een riet door de wind werd bewogen, profeet en voorloper des Heren, is gestorven als martelaar der gerechtigheid, als onovertroffen voorbeeld van belijdersmoed, als onverschrokken kampioen der zedelijkheid. Hij viel ten offer aan de zwakheid van Herodes en de haat van Herodias: zijn bloedig hoofd op de schaal om één moedig woord van waarheid. Welke offers getroost ik mij voor de triomf der waarheid in de wereld, in mijn omgeving, in mijzelf? Christus is een tweesnijdend zwaard en een teken van tegenspraak, ook in de mens zelf. „De waarheid zal u vrij maken”, doch slechts ten koste van een onverbiddelijke strijd tegen alle leugen, lafheid en onechtheid. Bestaat er overeenstemming tussen mijn denken en doen, tussen mijn geloven en spreken, tussen mijn privé en mijn openbaar leven?

Uit Willem Grossouw. Innerlijk leven

Reportage - Ooievaars maken op weg naar Noord-Afrika tussenstop bij de Kerkberg- 25 augustus 2020 met veel dank aan de fotografen - update

 

In Medio Ecclesiae (Common of Doctors, Introitus ook vandaag op feest H. Augustinus

Jan van Ruusbroec - "Gods vrienden verzamelden zich in een tijd waarin de Kerk haar glans verloren had"

Link naar documentaire Braambos hier

Transformation by the Holy Spirit—A New Life!

Transformation by the Holy Spirit—A New Life!

In a commentary on the gospel of St. John, Saint Cyril of Alexandria, bishop, wrote the following on the subject of transformation by the Holy Spirit.

“It can easily be shown from examples both in the Old Testament and the New that the Spirit changes those in whom he comes to dwell; he so transforms them that they begin to live a completely new kind of life. Saul was told by the prophet Samuel: ‘The Spirit of the Lord will take possession of you, and you shall be changed into another man.’ Saint Paul writes: ‘As we behold the glory of the Lord with unveiled faces, that glory, which comes from the Lord who is the Spirit, transforms us all into his own likeness, from one degree of glory to another.’

Does this not show that the Spirit changes those in whom he comes to dwell and alters the whole pattern of their lives? With the Spirit within them it is quite natural for people who had been absorbed by the things of this world to become entirely other-worldly in outlook, and for cowards to become men of great courage. There can be no doubt that this is what happened to the disciples. The strength they received from the Spirit enabled them to hold firmly to the love of Christ, facing the violence of their persecutors unafraid. Very true, then, was our Saviour’s saying that it was to their advantage for him to return to heaven: his return was the time appointed for the descent of the Holy Spirit.”

Bron:Cathedral of Saint Matthew The Apostle - Washington

Reportage: zonsondergang bij de Kerkberg augustus 2020 - met dank aan de fotograaf!

Story of Saint Bartholomew | English

Discovering our Saints - St. Bartholomew the Apostle

Lezingen H. Mis 21e zondag door het jaar A “Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God"

Eerste lezing: Jes. 22, 19-23

Zo spreekt de Heer tot Shebna, de overste van de tempel:

“Ik zal u van uw post verjagen

en u stoten uit uw ambt.

En dan zal Ik mijn dienaar roepen,

Eljakim, de zoon van Chilkia,

en hem bekleden met uw gewaad,

hem tooien met uw sjerp

en aan hem uw taak in handen geven.

Hij zal een vader zijn

voor de bewoners van Jeruzalem

en voor het huis van Juda.

De sleutel van Davids huis

zal Ik op zijn schouder leggen,

en als hij opendoet, zal niemand sluiten,

en als hij sluit, zal niemand opendoen.

Ik zal hem vastslaan

als een spijker op een stevige plek,

en hij wordt een erezetel

voor het huis van zijn vader.”

Zo spreekt de almachtige Heer.

Tweede lezing: Rom. 11, 33-36

Uit de brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Rome.

O onpeilbare rijkdom van Gods wijsheid en kennis!

Hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beslissingen,

hoe onnaspeurlijk zijn wegen!

Wie kent de gedachten des Heren?

Wie is zijn raadsman geweest?

Wie kan vergoeding eisen

voor wat hij God heeft gegeven?

Want uit Hem en door Hem en voor Hem

zijn alle dingen.

Hem zij de glorie in eeuwigheid! Amen.

Evangelie: Mt. 16, 13-20 

In die tijd kwam Jezus in de streek van Caesarea van Filippus

en Hij stelde zijn leerlingen deze vraag:

“Wie is, volgens de opvatting van de mensen, de Mensenzoon?”

Zij antwoordden:

“Sommigen zeggen Johannes de Doper, anderen Elia,

weer anderen Jeremia of een van de profeten.”

“Maar gij,” sprak Hij tot hen, “wie zegt gij dat Ik ben?” Simon Petrus antwoordde:

“Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.” Jezus hernam:

“Zalig zijt gij, Simon, zoon van Jona,

want niet vlees en bloed hebben u dit geopenbaard, maar mijn Vader die in de hemel is.

Op mijn beurt zeg Ik u:

Gij zijt Petrus;

en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen

en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen.

Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der hemelen

en wat gij zult binden op aarde

zal ook in de hemel gebonden zijn,

en wat gij zult ontbinden op aarde

zal ook in de hemel ontbonden zijn.”

Daarop verbood Hij zijn leerlingen nadrukkelijk

iemand te zeggen, dat Hij de Christus was.

Lezingenofficie 21e zondag door het jaar 21e zondag door het jaar Liturgia Horarum

Lezingen van het Lezingenofficie

 Augustinus leest Paulus, fresco van Benozzo Gozzoli (1420-1497) 

Eerste lezing

Uit het Boek van de profeet Sefanja 1, 1-7. 14 – 2, 3.

Het oordeel van de Heer

Dit zijn de woorden die de Heer richtte tot Sefanja, de zoon van Kusi, de zoon van Gedalja, de zoon van Amarja, de zoon van Hizkia, toen Josia, de zoon van Amon, in Juda regeerde. Alles zal ik van de aardbodem wegvagen spreekt de Heer. Mens en dier zal ik wegvagen. Ik zal de vogels aan de hemel wegvagen en de vissen in de zee, alles wat de zondaars ten val heeft gebracht. En ik laat de mensen van de aardbodem verdwijnen spreekt de Heer. Ik zal mijn hand naar Juda en de inwoners van Jeruzalem uitstrekken. Daar zal ik de Baäls, de afgodendienaars en de priesters vernietigen. Ik zal wegvagen wie op het dak knielt voor het sterrenleger aan de hemel, wie knielt voor de Heer en trouw aan hem zweert, maar tegelijk ook aan Milkom. Ik zal vernietigen wie de Heer de rug toekeert, hem niet zoekt en hem niet raadpleegt. Wees stil voor God, de Heer, de dag van de Heer is nabij! De Heer zal een offermaaltijd houden en zijn genodigden heiligen. De grote dag van de Heer is nabij, hij is nabij en komt zeer snel. Hoor! De dag van de Heer! Zelfs de dappersten schreeuwen het uit! Die dag zal een dag zijn van razernij, een dag van angst en benauwdheid, een dag van rampspoed en onheil, een dag van duisternis en donkerheid, een dag van dreigende, donkere wolken, een dag van hoorngeschal en krijgsgeschreeuw tegen de vestingsteden en hun hoge torens. Ik zal de mensen angst aanjagen, ze zullen rondlopen als blinden, want ze hebben tegen de Heer gezondigd. Hun bloed wordt vergoten als was het maar stof, hun vlees zal tot straatvuil vergaan. Goud noch zilver kan hen redden als de toorn van de Heer hen treft, als het vuur van zijn woede de aarde verteert en hij al haar bewoners een gruwelijk einde bereidt.

Tweede lezing

Uit de pastorale Constitutie ‘Gaudium het Spes’ van het 2^e Vaticaans Concilie.

Over de Kerk in de wereld van deze tijd

Een afschaduwing van de nieuwe wereld

Verborgen voor ons is de tijd van de voleinding van aarde en mensheid, en wij weten niet hoe het heelal zal worden omgevormd. De gestalte van deze wereld, die door de zonde is misvormd, gaat wel voorbij, maar wij weten, dat God ons een nieuwe woning en een nieuwe aarde bereidt, waar gerechtigheid woont, en waar de gelukzaligheid alle verlangens naar vrede, die in het menselijk hart kunnen opkomen, zal vervullen en te boven gaan. Dan zal de dood zijn overwonnen en zullen de kinderen Gods in Christus verrijzen, en wat gezaaid was in zwakheid en verderfelijkheid zal bekleed worden met onbederfelijkheid. Terwijl de liefde met haar werken zal blijven, zal heel die schepping die God om de mens schiep, bevrijd worden van de slavernij der ijdelheid.

Wij worden weliswaar vermaand, dat het de mens niets baat heel de wereld te winnen, als hij zelf verloren gaat. Toch moet onze verwachting aangaande de nieuwe aarde onze zorg om deze aarde te cultiveren niet verzwakken maar juist opwekken, omdat hier dat lichaam van de nieuwe mensenfamilie begint te groeien, dat reeds een zekere afschaduwing kan geven van de nieuwe wereld. Hoewel er dus zorgvuldig een groot onderscheid moet gemaakt worden tussen de aardse vooruitgang en de groei van het rijk van Christus, kan die aardse vooruitgang toch van groot belang zijn voor het rijk Gods, in zoverre hij kan bijdragen tot een betere ordening van de menselijke maatschappij.

Want als wij het goede – dat gelegen is in de menselijke waardigheid, in de broederlijke saamhorigheid en vrijheid, die namelijk alle de goede vruchten zijn van onze natuur en onze inspanning – in de Geest des Heren en volgens zijn gebod op aarde hebben verspreid, zullen wij dat alles daarna terugvinden, maar dan gezuiverd van iedere smet, verlicht en omgevormd, wanneer Christus zijn Vader een eeuwig en universeel rijk zal teruggeven: ‘een rijk van waarheid en leven, een rijk van heiligheid en genade, een rijk van gerechtigheid, liefde en vrede’. Op geheimvolle wijze is dit rijk nu reeds op aarde aanwezig, maar het zal worden voltooid bij de komst van de Heer.

(Nr. 39)

Devotion to Mary - Mary Queen of Heaven

The Queenship of Mary - August 22

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Die 22 augusti Beatæ Mariæ Virginis Reginæ Koningin van de wereld en van de vrede.

 Memoria

Lectio altera

Ex Homilíis sancti Amedéi Lausannénsis epíscopi

(Hom. 7: SCh 72, 188. 190. 192. 200)

Regina mundi et pacis

Vide quam recto órdine citra assumptiónem effúlsit admirábile nomen Maríæ in univérsa terra, et fama celebérrima eius ubíque diffúsa est, priúsquam elevarétur magnificéntia eius super cælos. Decébat enim Matrem vírginem, et ob Nati sui honórem, primo terris regnáre et ita demum cælos cum glória suscípere; dilatári in ínfimis, ut supérna in plenitúdine sancta penetráret, transláta sicut de virtúte in virtútem, sic a claritáte in claritátem a Dómini Spíritu.

Igitur in carne præsens, futúri regni primítias prælibábat, et nunc excédens Deo ineffábili sublimitáte, nunc próximis condescéndens inenarrábili caritáte. Inde angélicis frequentabátur offíciis, hinc humáno famulátu venerabátur. Assistébat ei Gábriel cum ángelis; cui Ioánnes, gaudens sibi vírgini matrem vírginem in cruce commendátam, cum Apóstolis ministrábat. Illi regínam, isti vidére dóminam lætabántur, et utríque pio ei devotiónis afféctu obsequebántur.

At illa résidens in arce sublimíssima virtútum, et pélago divinórum áffluens charísmatum, abýssum gratiárum, qua cunctos excésserat, credénti et sitiénti pópulo largíssima emanatióne profundébat. Salútem namque corpóribus et ánimis medélam conferébat, potens suscitáre a morte carnis et ánimæ. Quis umquam ab ea æger vel tristis aut ignárus cæléstium mysteriórum ábiit? Quis non lætus et gaudens rédiit ad própria, impetráto a matre Dómini María quod vóluit?

Tantis bonis exúberans sponsa, sponsi mater únici, suávis et caríssima in delíciis, ut fons hortórum rationabílium, et púteus aquárum vivéntium et vivificántium, quæ fluunt ímpetu de divíno Líbano, a monte Sion usque ad circumfúsas quasque extérnas natiónes, pacis flúmina et gratiárum emanatiónes cælica infusióne derivábat. Igitur cum Virgo vírginum a Deo et Fílio suo rege regum, exsultántibus ángelis, cum lætántibus archángelis, et cælo láudibus acclamánte, deducerétur, impléta est prophetía Psalmístæ dicéntis ad Dóminum: Astitit regína a dextris tuis, in vestítu deauráto, circúmdata varietáte.

Tweede lezing

Lezing uit de homilieën van de H. Amedeüs van Lausanne, bisschop

(Hom. 7: SCh 72, 188. 190. 192. 200)

Koningin van de wereld en van de vrede

Zie hoe reeds terecht vóór de Opneming van Maria ten hemel haar wonderbare naam schitterde over heel de aarde en haar allergrootste roem zich overal had verspreid nog voordat zij in haar heerlijkheid tot boven de hemelen werd opgenomen. Want het paste, dat de Maagd Maria, ook wegens de eer van haar Kind, eerst op aarde zou heersen en dan daarna de hemelse glorie zou ontvangen. Het paste dat haar roem zich hier beneden zou verbreiden om daarna in volheid het heilige daarboven binnen te gaan, toenemend in deugd maar ook in heerlijkheid door Gods Geest.

Terwijl zij dus nog aanwezig was in het vlees, ontving zij al een voorproef van het toekomstige rijk, zich nu eens tot God verheffend door haar onuitsprekelijke grootheid, dan weer afdalend tot haar naasten door haar onbeschrijfelijke liefde. Door het eerstgenoemde ontving zij veelvuldig de diensten van de engelen, om het laatstgenoemde werd zij vereerd door de dienst der mensen. Haar stonden Gabriël met andere engelen bij: Haar diende, met de andere Apostelen, Johannes, verheugd om het feit, dat hem als maagd de Moedermaagd op het Kruis werd aanbevolen. Die engelen verheugden zich erover, in Haar hun Koningin te zien, de apostelen hun Meesteres, en beiden dienden haar met hartelijke toewijding.

Terwijl zij verblijft op de hoogste toppen der deugd en zij als een zee vol goddelijke gaven en een afgrond van genaden is, waardoor zij allen overtrof, schenkt zij in volle overvloed haar gunsten uit aan het gelovige en dorstige volk. Aan lichamen schonk zij genezing en aan zielen gezondheid; zij was machtig doden naar lichaam en ziel op te wekken. Wie ging ooit ziek of bedroefd van haar heen of onkundig van hemelse mysteriën? Wie ging niet blij en verheugd naar huis terug, nadat hij van Maria, de Moeder des Heren, verkregen had wat hij verlangde?

Zij is de Bruid, die van zulke gaven overvloeit, de Moeder van de enige Bruidegom, zacht en liefelijk in haar weelde, als een bron in de menselijke tuinen; een put met levende en levengevende wateren, die onstuimig neerstromen van de goddelijke Libanon, van de berg Sion tot aan de omliggende en vreemde volken. Zelf gevoed door hemelse wateren leidt zij deze af in stromen van vrede en gaven van genaden. Nu dus de Maagd der maagden door God en zijn Zoon, de Koning der Koningen, de hemel werd binnengeleid onder gejuich van de engelen, van zich verblijdende aartsengelen en van een hemel, die met die lofzangen instemt, is de profetie van de Psalmist in vervulling gegaan, die tot de Heer zegt: De Koningin staat aan uw rechterhand in ofir-brokaat.

22 augustus H. Maagd Maria, koning

De liturgische viering van Maria als koningin, door paus Pius XII bij gelegenheid van het Maria-jaar 1953-1954 ingevoerd, sluit nauw aan bij het feest van 15 augustus: door de herdenking van de tenhemelopneming van Maria erkent de kerk de verheerlijking van Jezus’ moeder.
Op deze dag viert zij Maria als koningin van hemel en aarde, die in haar moederliefde een voorspreekster is voor alle mensen op hun weg naar de heerlijkheid van de kinderen Gods.

Uit een preek van de heilige Amadeüs, bisschop van Lausanne († 1159)

Koningin van de wereld en van de vrede.

Zie hoe de bewonderenswaardige naam van Maria terecht al voor haar tenhemelopneming schitterde over heel de aarde en hoe haar grote roem zich al overal verspreid had, voordat zij in haar luister verheven werd tot het hoogste des hemels. Het was immers passend dat de Moedermaagd, ook wegens de eer die haar Zoon toekomt, eerst over heel de aarde heerste en toen pas ten volle de hemelse roem deelachtig werd; dat zij hier beneden wijd en zijd aanzien genoot om daarna in de hemel de volheid van de heerlijkheid binnen te gaan. Zoals zij groeide in deugdzame levenswandel, zo werd zij door de Geest van de Heer tot steeds grotere luister gebracht.

Al tijdens haar leven op aarde genoot zij de voorsmaak van haar toekomstig rijk, nu eens door zich tot God te verheffen in onuitsprekelijke verhevenheid, dan weer door in grenzeloze liefde voor haar naasten te zorgen. Daarom bewezen de engelen haar herhaaldelijk hun diensten en eerden de mensen haar vol overgave. Gabriël stond haar terzijde samen met de engelen; Johannes was verheugd dat bij het kruis hem als maagdelijke apostel de Maagd als moeder werd toevertrouwd en hij diende haar samen met de apostelen. Vol blijdschap zagen de eerstgenoemden Maria als hun koningin, de laatsten haar als hun meesteres; en beiden gehoorzaamden haar trouw en toegewijd.

Maar tronend in de hoogverheven burcht van deugden en overvloeiend van een zee van goddelijke genadegaven, liet zij de peilloos diepe bron van haar weldaden, waarin zij allen overtrof, het gelovig en dorstend volk in zeer rijke stroom toevloeien. Want zij bracht gezondheid en genezing naar lichaam en ziel, machtig als zij was mensen op te wekken van de lichamelijke en geestelijke dood. Wie keerde niet blij en verheugd naar huis terug, nadat zijn wens dank zij de moeder van de Heer in vervulling was gegaan?

Rijk aan zulke milde gaven, deed de bruid rivieren van vrede en stromen van genadegaven vloeien. Maria is immers de moeder van de enige Bruidegom, vol innemendheid en tedere verrukking. Zij is als een bron in het geestelijk paradijs en als een put van levend en levenwekkend water dat onstuimig stroomt van de goddelijke Libanon. Zo komt onder hemelse stuwing een vloed van vrede en genadegaven vanaf de berg Sion naar alle omliggende en afgelegen volken. Toen dus de Maagd der maagden door God en haar Zoon, de Koning der koningen, de hemel werd binnengeleid onder vreugdevol gejubel van de engelen en aartsengelen en onder instemmende lofzangen van de hemel, ging de profetie in vervulling van de psalmist, toen hij tot de Heer sprak: ‘Naast u staat de koningin, getooid met goud uit Ofir’ (Ps. 45 (44), 10b).

Chants from the Abbey of Jouques - groot Gregoriaans repertoire on line Hulde!

Gregoriaans van de Benedictinessen van Jouques

Boodschap van de Benedictinessen van de Abdij van Jouques

In these moments of seclusion and self-isolation, the Benedictines of Jouques open the doors of their cloister and invite us to reconnect with our essence, in communion with each other in prayer through the Gregorian Chants.

De vindplaats is neumz.com

Gregorian is a monodic sung prayer originating in the 8th century and sung by the Sisters exactly as it has been uninterruptedly for centuries. These chants awaken us to the most intimate, profound parts of our being. We wish for you to find peace, consolation, hope, and a sense of communion even while the current circumstances prevent us from gathering.

Gregoriaans - Muziek voor de hemel, muziek voor de ziel. Stift Heiligenkreuz

Preek van onze Pastoor 20e zondag door het jaar A: "Eigenlijk is bidden helemaal niet zo moeilijk, als je maar beseft hoeveel God eraan gelegen ligt ons tot heil en zegen te zijn"

 

Wij kunnen niet eens meer samen bidden. Sinds er aan de tekst van het ‘Onze Vader’ is gemorreld (eind 2016) kunnen wij het niet meer samen bidden, althans niet meer uit ons hoofd. Hoeveel mensen weten überhaupt dat er een nieuwe versie van het Onze Vader is, laat staan hoe de tekst ervan luidt? We kunnen niet eens meer samen bidden. Doodzonde, toch? Maar kunnen we dan wel nog individueel bidden? Wordt er überhaupt nog gebeden, ’s morgen en/of ’s avonds, vóór en/of na het eten? Niemand minder dan de apostel Paulus schrijft in één van zijn brieven dat we niet eens weten hoe we horen te bidden (Rom 8, 26). Niemand minder dan de apostel Paulus, opgegroeid in de traditie van de Farizeeërs (Fil 3, 6), de strengste richting binnen de Joodse godsdienst. Die zal toch wel geweten hebben hoe te bidden. Dat hij het toch zegt, durft te zeggen, mag te denken geven. Ook wij weten vaak niet meer hoe te bidden. Wie bidt er tegenwoordig nog? Om te bidden hoef je niet naar de kerk te gaan, hoor ik mensen wel eens zeggen. En dat klopt natuurlijk. Maar de mensen die dat zeggen … bidden die überhaupt nog wel? Als wij niet naar de kerk gaan, bidden wij dan nog wel? Dit wil geen beschuldiging zijn, maar een gewetensvraag. 

Bidden: gemakkelijker gezegd dan gedaan. Bidden: dat komt niet zomaar uit de lucht vallen, dat moet je ergens van meekrijgen, ermee opgroeien en … erin doorgroeien. Hoe zouden de kinderen van nu het nog meekrijgen, als hun ouders én grootouders het niet meer meegekregen hebben? Bidden is je bewust zijn dat hierboven wat is, niet iets maar Iemand, Iemand met wie je kunt praten, Iemand die naar je luistert, een hemelse Vader die zorg en aandacht voor je heeft? Geloven we daar nog wel in? Geloven vraagt tijd, kost tijd. Maar wie heeft nog tijd, maakt nog tijd voor zoiets als bidden? Bidden veronderstelt rust en stilte om je heen, rust en stilte in je hart … maar het lijkt wel of wij daar bang voor zijn geworden, voor de rust en stilte waarin wij niet alleen God ontmoeten, maar ook ons zelf tegenkomen …

In het Evangelie van zojuist (20e zondag, jaar A) ontmoeten wij een vrouw die Jezus aan spreekt, überhaupt durft aan te spreken. Niet alleen omdat zij een vrouw is (vgl. Joh 4, 27), maar ook nog een Kananese vrouw, een vrouw uit de streek van Tyrus en Sidon, een streek die in een tijd als heidens gebied gold, daar waar rechtgeaarde Joden eigenlijk niets te zoeken hadden en ook maar beter weg konden blijven. ‘Wie met pek omgaat wordt ermee besmet’, zegt een bekend Nederlands spreekwoord. En toch is het Jezus die zich daar ophoudt, zich zelfs daar terugtrekt. En daar wordt lastig gevallen, nota bene door een vrouw die Hem maar achterna blijft roepen.

Inderdaad ‘lastig gevallen’: de leerlingen die Jezus vergezellen hebben er al gauw genoeg van: “stuur die vrouw toch weg”. Maar de vrouw laat zich niet afschepen, niet met een kluitje in het riet sturen. En uiteindelijk is het haar volhardend aandringen dat Jezus’ hart weet te vermurwen. Ook al is Hij alleen maar tot de verloren schapen van het huis van Israel gezonden, toch willigt Jezus haar verlangen in en geneest Hij haar dochter. Een vrouw, een moeder die het niet kan aanzien dat haar dochter verschrikkelijk gekweld wordt; een moeder die bereid is voor haar dochter tot het uiterste te gaan. Zoals de moeder, zo is ook de hemelse Vader bereid voor zijn kinderen tot het uiterste te gaan, de Vader die voor het heil van zijn kinderen zijn Zoon heeft gezonden, de Zoon in wie Gods Vaderliefde vlees en bloed is geworden. 

Die Zoon kruist daar zomaar pardoes de weg van de Kananeese vrouw, een vrouw die als heidense niet geacht wordt te weten hoe ze moet bidden. En toch vindt ze de juiste woorden om niet alleen zijn aandacht op haar te vestigen maar Hem uiteindelijk ook te vermurwen haar te helpen. Eigenlijk is bidden helemaal niet zo moeilijk, als je maar beseft hoeveel God eraan gelegen ligt ons tot heil en zegen te zijn en dat het beste bewijs daarvan Jezus is, de Zoon die God voor ons mensen en omwille van ons heil niet heeft gespaard, maar heeft overgeleverd (Rom 8, 32). Als je dat maar beseft, is bidden eigenlijk helemaal niet zo moeilijk: ‘Heb medelijden met mij, Heer - Kyrie eleison’.

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Hebdomada XX per annum feria IV Qui perseveraverit usque in finem, hic salvus erit. Wie volhard zal hebben ten einde toe, zal zalig worden.

Lectio altera

Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi

(Sermo Caillau-Saint-Yves 2, 92: PLS 2, 441-442)

Qui perseveraverit usque in finem, hic salvus erit

Quotiescúmque pressúræ seu tribulatiónis áliquid pátimur, admonitiónes sunt et simul correptiónes nostræ. Nam et ipsæ sanctæ lítteræ nostræ non nobis promíttunt pacem, securitátem et quiétem, sed tribulatiónes, pressúras, scándala non tacet Evangélium; sed qui perseveráverit usque in finem, hic salvus erit.Quid enim boni aliquándo hábuit ista vita ab ipso primo hómine, ex quo méruit mortem, ex quo maledíctum accépit, de quo maledícto nos Christus Dóminus liberávit?

Non ergo murmurándum est, fratres, sicut quidam illórum murmuravérunt, ut ait Apóstolus, et a serpéntibus periérunt. Quid tale modo, fratres, genus humánum pátitur insólitum, quod non patres passi sunt? aut quando tália pátimur, ália illos passos fuísse cognóvimus? Et ínvenis hómines murmuráre de tempóribus suis, et quod illa témpora bona fúerint paréntum nostrórum. Quid, si possent revocári ad témpora paréntum suórum, et ibi murmurárent? Quæ enim putas témpora bona fuísse prætérita, quia iam non tua sunt, ídeo bona sunt.

Si iam a maledícto liberátus es, si iam in Dei Fílium credidísti, si iam sacris lítteris vel imbútus vel erudítus es, miror cómputes bona témpora habuísse Adam. Et paréntes tui Adam portavérunt. Certe ille est Adam, cui dictum est: In sudóre vultus tui edes panem tuum, et operáberis terram de qua sumptus es; spinas et tríbulos páriet tibi. Hoc méruit, hoc accépit, hoc de Dei iusto iudício consecútus est. Quid ergo putas prætérita témpora fuísse melióra quam tua? Ab illo Adam usque ad hodiérnum Adam, labor et sudor, spinæ et tríbuli. Excidit nobis dilúvium? Excidére laboriósa témpora famis atque bellórum, quæ ídeo scripta sunt, ne de præsénti tempore contra Deum murmurémus?

Quália ergo illa témpora fuérunt! Nonne omnes audíta, omnes lecta perhorréscimus? Ut habeámus pótius unde gratulémur, quam unde de nostris tempóribus murmurémus.

Tweede lezing

Uit de preken van de H. Augustinus, bisschop

(Sermo Caillau-Saint-Yves 2, 92: PLS 2, 441-442)

Wie volhard zal hebben ten einde toe, zal zalig worden.

Zo dikwijls wij druk op narigheid ondervinden, zijn dat vermaningen en zelfs berispingen voor ons. Want ook onze heilige Schrift belooft ons geen vrede, zekerheid en rust, maar het Evangelie zwijgt niet over narigheden, bedruktheid en ergernis. Maar wie volhard zal hebben ten einde toe, zal zalig worden. Wat voor goeds toch heeft dat leven ooit ontvangen van die eerste mens zelf, door wie wij de dood verdienden, door wie wij de vloek ontvingen, van welke vloek Christus de Heer ons heeft verlost?

Wij moeten dus niet morren, broeders, zoals sommigen van hen gemord hebben, dat de Apostel zegt en omkwamen door de slangen. Wat, mijn broeders, lijdt dit mensengeslacht voor ongewoons, dat onze vaderen niet hebben geleden? Of zullen wij zulke dingen lijden zoals zij, naar ons weten, hebben geleden? Gij zult mensen horen morren over hun eigen tijd en dat die tijden van onze ouders zo goed waren. Maar als zij tot de tijd van hun ouders waren terug te brengen, wat zouden ze daar dan meer daarover te klagen hebben? Gij meent maar, dat die voorbije tijden zo goed waren; ze zijn daarom goed, omdat het niet uw tijden zijn. Als ge nu van de vloek zijt bevrijd, als gij nu in de Zoon Gods gelooft, als ge nu door de heilige Schrift zijt verzadigd of onderwezen, dan sta ik er verbaasd over, dat Adam volgens u zulke goede tijden heeft meegemaakt. En uw ouders hebben Adam moeten torsen. Hij toch is Adam, tot wie gezegd werd: In het zweet van uw aanschijn zult gij uw brood eten, en gij zult de aarde bewerken waaruit gij zijt genomen; distels en doornen zal ze u voortbrengen. Dat heeft hij verdiend, dat aanvaard. Dat is het gevolg geweest van Gods rechtvaardig oordeel. Wat meent ge dan nog, dat de voorbije tijden beter waren dan de uwe? Van die Adam af tot de tegenwoordige Adam: inspanning en zweet, distels en doornen. Is de zondvloed ons bespaard? Zijn die harde tijden van hongersnood en oorlogen, waarover geschreven staat, ons juist niet bespaard om niet over onze eigen tijd tegenover God te kunnen morren?

Wat waren dat voor tijden! Moeten wij allen na dit gehoord en gelezen te hebben, niet huiveren? Laat dat alles voor ons eerder een reden zijn onszelf geluk te wensen, dan dat wij daarom over onze eigen tijd zouden morren.