dinsdag 10 augustus 2021

11 augustus H. Clara van Assisi, maagd

Martyrologium Romanum
11 augustus
H. Clara van Assisi, maagd
De gedachtenis van de heilige Clara, maagd, die de eerste loot aan de stam van de arme vrouwen van de Orde van Minderbroeders de heilige Franciscus volgde en die te Assisi in Umbrië een leven leidde dat streng was, maar rijk aan werken van liefde en godsvrucht. Op uitmuntende wijze had zij de armoede lief en zij liet zich nooit hiervan afbrengen, zelfs niet in uiterste behoeftigheid en bij ziekte.

Paus Benedictus XVI over de H. Clara
(Uit de toespraak  tijdens de algemene audiëntie van woensdag 15 september 2010)


De H. Agnes van Bohemen 1211-1282

“Eén van de vier brieven van Clara aan de heilige Agnes van Praag, dochter van de koning van Bohemen en die haar sporen wilde volgen, spreekt over Christus, haar veelgeliefde Bruidegom, met verwoordingen aan het huwelijk ontleend, die kunnen verwonderen, maar ook ontroeren: “Als ge Hem aanraakt, wordt ge zuiverder, als ge Hem ontvangt, zijt ge maagd. Zijn macht is sterker, Zijn edelmoedigheid groter, Zijn voorkomen mooier, Zijn liefde lieflijker en Zijn charme verrukkelijker. Hij drukt u reeds in Zijn armen, Hij die uw borst met edelstenen heeft getooid ... Hij die op uw hoofd een gouden kroon heeft gezet, een sierteken van heiligheid” (nr.3)
“De spiritualiteit van de heilige Clara, de synthese van haar idee van heiligheid is te vinden in de vierde brief aan de heilige Agnes van Praag. De heilige Clara neemt haar toevlucht tot een zeer verspreid beeld in de Middeleeuwen, ontleend aan de Kerkvaders: de spiegel. En zij nodigt haar vriendin uit Praag zich te spiegelen in die spiegel van volmaakte deugdzaamheid, die de Heer zelf is. Zij schrijft: “Zeker gelukkig is zij aan wie het gegeven is deel te hebben aan het sacrale festijn om zich vanuit het diepste van haar hart (aan Christus) te hechten, aan Hem wiens schoonheid door de hemelse legerscharen onophoudelijk bewonderd wordt, wiens vriendschap ontroert, wiens contemplatie voedt, wiens welwillendheid overgelukkig maakt, wiens zachtmoedigheid tevreden maakt, wiens herinnering een zachte pijn is, wiens geur de doden zal doen herleven, Hem te zien in heerlijkheid zal het geluk zijn van de bewoners van het Jeruzalem daarboven. Dit alles omdat Hij de schittering is van de eeuwige glorie, de schittering van het eeuwige licht en de spiegel zonder smet. Deze spiegel, beschouw hem elke dag, o koningin, bruid van Jezus Christus, en hou niet op er u in te schouwen opdat ... gij u innerlijk en uiterlijk kunt tooien zoals het past ... In deze spiegel schitteren de zalige armoede, de heilige nederigheid en de onuitsprekelijke naastenliefde” (nr.9)
H. Clara van Assisi, Brieven, Lettera. FF, 2901-2903