Ad Officium
lectionis
Lectio altera
Ex Commentário sancti Ephræm
diáconi in Diatéssaron
(1, 18-19:
SCh 121, 52-53)
Tweede lezing
Uit de Commentaren op het ‘Diatesseron’ van de H.
Ephraëm, diaken
Het woord Gods de onuitputtelijke bron
des levens
Wie, Heer, kan ook maar één van uw uitspraken
met zijn geest doorgronden? Wij laten meer achter dan dat wij begrijpen, zoals
dorstigen, die uit een bron drinken. Want het woord des Heren levert veel
aspecten op, volgens de vele inzichten van hen die dat bestuderen. De Heer
heeft aan zijn woord veel verschillende kleuren gegeven, opdat alwie daarin wil
leren, zou vinden wat hem behaagt. Verscheidene schatten heeft hij in zijn
woord verborgen, opdat ieder van ons daar rijker zou worden, waar hij zoekt.
Het woord Gods is de boom des levens, die uit
al zijn delen u een gezegende vrucht aanbiedt, zoals die rots in de woestijn
zich opende, om uit al zijn delen een geestelijk voedsel te schenken. Zij
aten, zegt de Apostel een geestelijk voedsel, en dronken een geestelijke
drank.
Tot wie dus een deel uit zijn schat
doordringt, die moet niet geloven, dat allen dat, wat hij zelf gevonden heeft,
in dat woord besloten ligt, maar hij zij ervan overtuigd, dat hij dit alleen
heeft kunnen vinden uit het vele, dat erin besloten ligt. En omdat dit gedeelte
alleen hem geraakt heeft, mag hij niet zeggen, dat het woord zelf arm en
onvruchtbaar is en het daarom minachten, maar omdat hij het niet doorgronden
kan, moet hij dankbaar zijn om zijn rijkdommen. Wees blij, dat ge overwonnen
zijt, en niet bedroefd, omdat het woord uw vermogen overtreft. De dorstige is
blij, als hij drinkt, en niet bedroefd omdat hij de bron niet kan uitputten.
Laat de bron uw dorst overwinnen, maar niet uw dorst de bron. Want als uw dorst
gelest is zonder dat deze de bron heeft uitgeput, kunt ge, als ge opnieuw drost
krijgt, er weer uit drinken. Maar als uw dorst gelest is en ook de bron
verdroogd, zou uw overwinning in uw ongeluk veranderen.
Wees dankbaar voor wat ge hebt ontvangen, en
wees niet bedroefd om wat ge hebt achtergelaten omdat het te veel was. Wat ge
hebt ontvangen en wat ge bereikt hebt, dat is uw deel, en wat achtergebleven
is, is uw erfdeel. Wat ge om uw zwakheid niet in een uur kunt ontvangen, kunt
ge op andere tijden krijgen, als ge volhardt. Probeer niet in een boze bui in
één teug te nuttigen, wat ge in één teug niet kunt, maar ook moet ge niet uit
luiheid afzien van hetgeen ge langzaam kunt nuttigen.
Second Reading
From a commentary on the Diatessaron by Saint Ephrem, deacon
God's word is an inexhaustible spring of life
Lord, who can comprehend even one of your words? We lose more of it than we grasp, like those who drink from a living spring. For God’s word offers different facets according to the capacity of the listener, and the Lord has portrayed his message in many colours, so that whoever gazes upon it can see in it what suits him. Within it he has buried manifold treasures, so that each of us might grow rich in seeking them out.
The word of God is a tree of life that offers us blessed fruit from each of its branches. It is like that rock which was struck open in the wilderness, from which all were offered spiritual drink. As the Apostle says: They ate spiritual food and they drank spiritual drink.
And so whenever anyone discovers some part of the treasure, he should not think that he has exhausted God’s word. Instead he should feel that this is all that he was able to find of the wealth contained in it. Nor should he say that the word is weak and sterile or look down on it simply because this portion was all that he happened to find. But precisely because he could not capture it all he should give thanks for its riches.
Be glad then that you are overwhelmed, and do not be saddened because he has overcome you. A thirsty man is happy when he is drinking, and he is not depressed because he cannot exhaust the spring. So let this spring quench your thirst, and not your thirst the spring. For if you can satisfy your thirst without exhausting the spring, then when you thirst again you can drink from it once more; but if when your thirst is sated the spring is also dried up, then your victory would turn to harm.
Be thankful then for what you have received, and do not be saddened at all that such an abundance still remains. What you have received and attained is your present share, while what is left will be your heritage. For what you could not take at one time because of your weakness, you will be able to grasp at another if you only persevere. So do not foolishly try to drain in one draught what cannot be consumed all at once, and do not cease out of faintheartedness from what you will be able to absorb as time goes on.
