maandag 28 september 2020

Mijn monument: de Kerkberg in Sint Odiliënberg

Noordzijde complex Kerkberg
Het was nog in het pre-routeplanner tijdperk, toen ik de eerste keer op zoek ging naar de Kerkberg. Dat viel niet mee.  Na een lange rit uit Rotterdam maakt ik de bocht naar het Kerkplein en daar rees de Kerkberg boven zijn omgeving uit, een beeld van on-Nederlandse, overweldigende schoonheid: een collectie monumenten op een berg te midden van het groen.

De aarde heeft zich geplooid tot een natuurlijk verhoging, net als bij de Mont Saint Odile, de Mont Saint Michel, la Butte Montmartre, en de Colline Eternelle in Vézelay. En op al deze heuvels en bergen staan kerken en kloosters. Dat is geen toeval. Psalm 24,3 zegt het zo: Wie mag de berg van Jahweh bestijgen, wie mag zijn heilige stede betreden? “Doe uw schoenen van uw  voeten, want de plaats waarop gij staat is heilige grond” (Exodus 3,5).

vooraanzicht vanaf Kerkplein
De Romeinen wisten dat al en bouwden er een altaar. In de negende eeuw werd de Kerkberg geschonken aan het prille aartsbisdom Utrecht. Daar woonde de heilige geloofsverkondigers in de Gelderse streken, Wiro, Plechelmus en Otgerus. Tijdelijk zetelde de aartsbisschop van Utrecht op de Kerkberg (als uitwijkplaats). Sinds 1434 is Orde van het Heilig Graf op de Kerkberg. Dagelijks vele malen zongen en zingen er de Kanunniken en Kanunnikessen op de Kerk Gods lof (in het Latijn). Er kwamen een kapel, een kerk, een klooster en een school. Al eeuwenlang is de Kerkberg ook een bedevaartsplaats.

Nog steeds komen er dagelijks vele bezoekers naar de Kerkberg, en soms zochten zij die niet eens, maar lopen of fietsen er bijna tegen aan. Ook zij zijn onder de indruk, schieten foto’s en bestijgen de berg. Op de Kerkberg is God dichterbij – voor wie Hem zoekt. “”Zoekt de Heer nu Hij zich vinden laat, roept Hem aan nu hij nabij is” (Jesaja 55,6).
Mariakapel

voorhuis zijde Aan de Berg

kloosterslot

Later, in het routeplanner tijdperk zou het metalen stemgeluid bij aankomst op de Kerkberg  tegen mij zeggen: “U hebt uw bestemming bereikt”, waarop ik als kind van mijn tijd in het geluidledige antwoordde: “Dat maak ik zelf wel uit”. Toch woon ik er nu  zelf …. als kanunnikes van de Orde van het Heilig Graf.
Ook de verhuizer plaatste een foto op facebook!