maandag 22 februari 2016

Kardinaal Newman - Kruisweg - The Stations of the Cross 7

Zevende statie

Jezus valt voor de tweede maal

V. Wij aanbidden U, Christus, en loven U.
R. Omdat Gij door Uw heilig Kruis de wereld verlost hebt.

Daar de pijn van Zijn wonden en het bloedverlies toeneemt bij iedere stap die Hij doet, bezwijken opnieuw zijn krachten, en valt Hij weer ter aarde.
Wat heeft Hij gedaan om zo iets te verdienen? Het is de beloning die de lang verwachte Messias ontvangt van het uitverkoren volk, van de kinderen van Israël. Ik weet wat ik antwoorden moet. Hij valt omdat ik gevallen ben. Ik ben opnieuw gevallen. Ik weet zeer goed, o Heer, dat ik zonder Uw genade niet kon staan blijven; en ik verbeeldde me dat ik in aanraking was gebleven met Uw Sacramenten; maar niettegenstaande mijn H. Mis horen en het volbrengen van mijn plichten, heb ik de genade weer verloren. Waardoor anders dan doordat ik de geest van godsvrucht heb verloren, en Uw heilige bevelen heb opgevolgd, koud, formeel, zonder innerlijke liefde. Ik ben lauw en gevoelloos geworden. Ik dacht dat de strijd van het leven voorbij was, en voelde me veilig. Ik had geen levendig geloof, geen oog voor geestelijke dingen. Ik ging naar de kerk uit gewoonte, en omdat ik meende dat anderen het zouden zien. Ik moet een nieuw schepsel worden; ik moet gaan leven uit geloof, hoop en liefde; maar ik heb meer gedacht aan deze wereld dan aan de toekomstige wereld; en zo ben ik eindelijk vergeten dat ik een dienaar van God was, en ben ik de brede weg ingeslagen die ten verderve voert en niet het smalle pad dat ten leven leidt. En aldus ben ik weer van U afgevallen.

Onze Vader, Wees gegroet

V. Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons.
R. O God, wees ons zondaars genadig.

Mogen de zielen der gelovigen in vrede rusten. Amen.

--------------------------------------------------------------------

THE SEVENTH STATION

Jesus falls a second time.

V. Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi.

R. Quia per sanctam Crucem tuam redemisti mundum.

The pain of His wounds and the loss of blood increasing at every step of His way, again His limbs fail Him, and He falls on the ground.

What has He done to deserve all this? This is the reward received by the long expected Messias from the Chosen People, the Children of Israel. I know what to answer. He falls because I have fallen. I have fallen again. I know well that without Thy grace, O Lord, I could not stand; and I fancied that I had kept closely to Thy Sacraments; yet in spite of my going to Mass and to my duties, I am out of grace again. Why is it but because I have lost my devotional spirit, and have come to Thy holy ordinances in a cold, formal way, without inward affection. I have become lukewarm, tepid. I thought the battle of life was over, and became secure. I had no lively faith, no sight of spiritual things. I came to church from habit, and because I thought others would observe it. I ought to be a new creature, I ought to live by faith, hope and charity; but I thought more of this world than the world to come--and at last I forgot that I was a servant of God, and followed the broad way that leadeth to destruction, not the narrow way which leadeth to life. And thus I fell from Thee.

Pater, Ave, etc.