Maria wordt, zoals bovenstaand plaatje laat zien, door de Kerk als Rosa mystica vereerd – geheimnisvolle roos. Waarom noemt men haar zo?
Omdat zij in zich alle uitmuntende en kostbare eigenschappen van de roos verenigt en vooral, omdat van alle bloemen de roos als de meest edele geldt; ze wordt immers beschouwd als de koningin onder de bloemen. Op analoge wijze overstijgt Maria in waardigheid alle Engelen en Heiligen, overtreft hen in heerlijkheid en wordt daarom terecht als Koningin van hemel en aarde aangeroepen.
Bovendien wordt de roos vanwege haar kenmerkende kleuren wit en rood, de bloem van de maagden genoemd. Haar witte kleur wordt geassocieerd met maagdelijke zuiverheid en haar bloedrode bladeren staan voor kuisheid en zedigheid. Reeds in de oudheid zag men de roos als uitdrukking van deze deugden, om die reden was het gebruik een maagd na haar overlijden met een krans van rozen te kronen. Boven alle anderen komt Maria, de geheimnisvolle Roos, deze krans van rozen toe, daar haar maagdelijke reinheid vóór, tijdens en na de Geboorte van Jezus intact bleef.
Tenslotte: omdat de roos niet alleen een aangename geur verspreidt, maar een die zoeter en doordringender is dan die van andere bloemen, overtreft Maria op overeenkomstige wijze alle mensen door de wonderbaarlijke geur van haar deugden.
Wanneer bijgevolg Gods Heiligen hun aardse leven met het doen van goede werken doorbrachten, kunnen wij met de H. Paulus zeggen: “Wij zijn de goede geur van Christus” (2 Kor 2, 15).
Maria daarentegen kan terecht van zichzelf zeggen: “Ik ben de voortreffelijke geur van Christus”.
(Aus: The Illustrated Litany of Loretto (Hrsg. James Duffy and Sons, 1878, eigen vertaling)
