 |
| In de refter staat vandaag het beeld van de H. Augustinus centraal met een kaars en de ikoon van Onze Lieve Vrouw, zoals altijd. Als wij eten brandt de kaars. |
Iedere vrijdag wordt in de refter onder het eten door een van de zusters voorgelezen uit de Regel vn de H. Augustinus.
Augustinus geeft richtlijnen hoe men in een gemeenschap in liefde tot God en de evennaasten volgens het Evangelie in vrijheid kan leven. “De normen zijn dus geen doel op zich en vormen evenmin een graadmeter om de eigen volmaaktheid te toetsen. Zij staan ten dienste van de groei van ieder afzonderlijk naar een volmaakte omgang met elkaar die zich niet beperkt tot disciplina, maar uitmondt in concordia” (P.van Geest, Integriteit als weg naar God, KTU Utrecht, 2002, p.22-23). In het laatste hoofdstuk van de Regel (VIII) schrijft Augustinus: “1. De Heer geve dat u, gegrepen door het verlangen naar geestelijke schoonheid (Sir. 44,6), dit alles met liefde onderhoudt. Leef zo dat u door uw leven de levenwekkende goede geur van Christus verspreidt (2 Kor. 2,15-16). Ga niet als slaven gebukt onder de wet, maar leef als vrije mensen onder de genade (vgl. Rom. 6,14-22).”
Kenmerkend voor het gedachtegoed van Augustinus is de bron van liefde tot God, het geloof van Gods tegenwoordigheid in de ziel en het bewust leven in Gods tegenwoordigheid. In alle aspecten van het leven zoals bij het gebed, het werken en het omgaan met de naasten zien wij deze kenmerken terug.
Enkele belangrijke aspecten uit de Regel:
Eensgezindheid
034-a bij tekst 014Allereerst moet u eensgezind tezamen wonen (Ps. 68/67,7), één van ziel en één van hart (Hand. 4,32) op weg naar God. Want is dat juist niet de reden waarom u samen bent gaan leven? (R.A, I,2)
Acceptatie van onderlinge verschillen
Het gemeenschappelijke leven vereist van de zusters de bereidheid onderlinge verschillen van elkaar te accepteren.
Nederigheid
Het monastieke leven is geen prestatie, maar het resultaat van de genade. Niemand mag zichzelf verheffen: niet vanwege een vroegere hogere sociale status, maar ook niet omdat men in het klooster een betere levensstandaard kreeg dan voorheen.
Gemeenschappelijke belang
Het gemeenschappelijke belang moet boven het eigen belang gesteld worden. Dit ideaal wordt geassocieerd met een gemeenschap van goederen die zich uitstrekt tot alle gebieden van het leven.
Vergeving
Het gemeenschappelijk leven is onmogelijk zonder een oprechte houding van vergeving. In Augustinus’ visie is vergiffenis een belangrijke maatstaf voor het gemeenschappelijk leven.” Wie echter nooit vergiffenis wil vragen, of het niet van harte doet (Mat. 18,35), hoort niet thuis in een klooster, ook al wordt hij niet weggezonden” (RA, VI,2).
Broederlijke vermaning
De broederlijke vermaning wordt beschouwd als een effectief middel om de onderlinge verhoudingen gezond te maken. Wie een medezuster een fout ziet begaan en haar niet waarschuwt, wordt vergeleken met een arts die behandeling weigert aan een dodelijke gewonde patiënt (Cf RA, IV,8).
Gezag dragen: leiden en luisteren
De gezagsdragers hebben een dubbele opdracht betreffende de gehoorzaamheid. Enerzijds moeten zij als overste gehoorzaamheid eisen van hun ondergeschikten, anderzijds is het de plicht van de overste in haar beslissingen te luisteren naar de stem van God en de zusters.
Zo is volgens Sint Augustinus de Regel als een spiegel, die de zusters de kans geeft om hun eigen leven erin te beschouwen en aan te passen aan de heilzame geboden.
