"Het zal op de vierde klas lagere school zijn geweest, zo rond 1966, toen ‘meister Sjreurs’ van de Hubertusschool in Herten zijn klas meenam naar buiten. Eerst naar het museum in St. Odiliënberg en daarna de basiliek in. Dat was spanning en avontuur, dat was genieten maar ook leren. Daar zag je, rook je en voelde je het verleden van de streek waar je wortels liggen.Wat je daar op een avontuurlijke manier aan informatie meekreeg, nam je mee en droeg je mee. Niet even, maar voor lange tijd.
Voor wie mijn niet te stelpen drang tot spelen en ravotten uit die tijd kent, zegt het genoeg over de reikwijdte van dit soort onderwijs, dat ik een week later op een zaterdagmiddag na school, niet met vriendjes buiten ging spelen maar met mijn fietsje vanuit Herten naar St. Odiliënberg ging om nogmaals de basiliek te bezoeken. Nooit vergeet ik die middag.
Een van de nonnen uit het klooster sprak me aan toen ik alleen door de basiliek struinde. Ik vertelde haar waarom ik nog eens terug was gekomen. Ze heeft me die middag niet alleen de hele basiliek
laten zien en er duizend-en-een verhalen over verteld, ook liet ze me het hele klooster
zien en kreeg ik op de koop toe ook nog een boekje over de basiliek
uit haar privécollectie mee.
Als ik nu terugkijk op die tijd prijs ik me rijk".
Uit "Buitenles 2"
De heer Hans van Bergen
