zondag 13 december 2020

Guido Gezelle (1830-1899) Den ouden brevier

..Den ouden brevier

 
Als zorgen mijn herte verslinden,
 
als moedheid van 's werelds getier;
 
dan zoeke ik weêrom den beminden,
 
dan grijpe ik den ouden brevier.
 
 
 
o Schat ongevalschter gebeden,
 
brevier, daar, in 't korte geboekt,
 
Gods woord, en Gods wonderlijkheden,
 
nooit een ongevonden en zoekt!
 
 
 
o 't Werk van gezetelde Pausen,
 
wat zegge ik, Gods eigen beworp;
 
o sterkte, en, als 't lijden doet flauw zijn,
 
onsterfelijk lavend geslorp!
 
 
 
o Weldaad wellustiger koelheid,
 
o schaduwomschietende troost,
 
als 't vier, en de onmachtige zwoelheid,
 
gestookt door den vijand, mij roost ...
 
 
 
Dan zuchte ... dan zitte ik alleene;
 
dan biede ik den booze: ‘Van hier!’
 
dan buige en dan bidde ik, en weene ...
 
dan grijpe ik den ouden brevier!
 
 
 
23-10-1894.