Uit een homilie van de heilige Johannes Chrysostomus, bisschop van Constantinopel († 407)
Ik heb de goede strijd gestreden.
Paulus
bewoonde zijn gevangeniscel als was zij de hemel zelf. De verwondingen
van de geselslagen aanvaardde hij met meer vreugde dan anderen naar de
prijs voor een overwinning grijpen. Hij hield niet minder van de
inspanningen dan van de beloning, omdat hij de inspanningen als een
beloning beschouwde. Een genade noemde hij ze daarom. Zie maar eens. Hij
noemt het een beloning ‘ontbonden te worden om met Christus te zijn’,
maar ‘in het lichaam blijven, dat is een strijd’ (Fil. 1, 23.24). Toch kiest hij het laatste. Het is voor hem een noodzaak, zegt hij.
Door
een vloek van Christus verwijderd worden, dat was een strijd en lijden,
en erger dan dat, maar bij Hem zijn, de hoogste beloning. Voor strijd
en lijden kiest Paulus om Christus’ wil.
Nu zal
wellicht iemand opmerken dat voor Paulus dat alles vanwege Christus een
genoegen was. Dat beweer ik immers ook: wat voor ons een bron is van
verdriet, verschafte hem grote vreugde. En waarom zou ik gevaren en
andere tegenslagen opnoemen? Zijn verdriet hield niet op. Daarom zegt
hijzelf: ‘Niemand is zwak of ik ben het ook. Niemand komt ten val of ik
sta in brand’ (2 Kor. 11, 29).
En ik
spoor je aan dit grote voorbeeld van deugd niet alleen te bewonderen,
volg het ook na. Zo kunnen wij dezelfde lauwerkrans verwerven als hij.
Als jij je erover verbaast dat jij voor dezelfde prestatie dezelfde
beloning zult krijgen, luister dan naar wat hij hierover zegt: ‘Ik heb
de goede strijd gestreden, de wedloop voltooid, het geloof bewaard. Nu
wacht mij de krans der gerechtigheid, waarmee de Heer, de rechtvaardige
Rechter, mij zal belonen op de grote dag, en niet alleen mij, maar allen
die met liefde uitzien naar zijn komst’ (2 Tim. 4, 7-8).
Je
ziet hoe hij iedereen roept om in dit lot te delen. Voor ons allen is
hetzelfde weggelegd. Daarom moeten wij ons allen inspannen om het goede
te verkrijgen dat ons is beloofd.
Let niet enkel
op de omvang en het belang van wat Paulus gepresteerd heeft, kijk ook
naar de kracht van zijn toewijding waardoor hij zo’n grote genade naar
zich toe kon trekken, en naar zijn overeenkomst in aanleg met ons: want
alles wat ons eigen is, was ook zijn deel. Zo zullen ook de zwaarste
problemen ons eenvoudig lijken en simpel. En als wij in dit korte leven
hebben gezwoegd, zullen wij uiteindelijk die onvergankelijke, eeuwige
krans wegdragen, door de genade en de menslievendheid van onze Heer
Jezus Christus, aan wie de glorie behoort en de macht, nu en altijd en
in de eeuwen der eeuwen. Amen.
