Uit de jongerencatechismus:
Wij bidden omdat we vol van oneindig heimwee zijn en God de mens zo heeft geschapen dat deze op Hem is gericht: ‘Onrustig is ons hart, tot het rust vindt in U’ (Augustinus). We bidden echter ook omdat we het nodig hebben, aldus Moeder Teresa: ‘Omdat ik niet op mezelf kan vertrouwen, vertrouw ik op Hem, 24 uur per dag.’
Vaak vergeten we God, lopen we van Hem weg en verstoppen we ons. Maar of we het nu vermijden aan God te denken, of zijn bestaan ontkennen – Hij is er altijd voor ons. Hij zoekt ons nog voor wij Hem zoeken, Hij verlangt naar ons, Hij roept ons. Je spreekt met je geweten en merkt dan plotseling dat je met God spreekt. Je voelt je eenzaam, hebt niemand om mee te praten en merkt dan dat God altijd te spreken is. Je bent in gevaar en merkt dat de roep om hulp door God beantwoord wordt. Bidden is zo menselijk als ademen, eten, liefhebben. Bidden reinigt. Bidden maakt het weerstaan van verzoekingen mogelijk. Bidden sterkt bij zwakte. Bidden neemt de angst weg, verdubbelt de krachten, geeft een langere adem. Bidden maakt gelukkig.
