Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Hebdomada XVI per annum feria III Christum habetis in vobis. Gij bezit Christus in u.

Lectio altera

De Epístola sancti Ignátii Antiochéni epíscopi et mártyris ad Magnésios

(N. 10, 1-15: Funk 1, 199-203)

Christum habetis in vobis

Absit ergo a nobis non movéri benignitáte Christi. Si enim nos imitétur secúndum ea, quæ fácimus, iam períimus. Proptérea, discípuli eius effécti, discámus secúndum christianísmum vívere. Qui enim álio nómine vocátur præter hoc, non est Dei. Abícite ígitur malum ferméntum inveterátum et ácidum et transmutámini in novum ferméntum, quod est Iesus Christus. Saliámini in ipso, ut non corrumpátur áliquis e vobis, quóniam ab odóre redarguémini. Absúrdum est Christum Iesum profári, et iudaizáre; christianísmus enim non in iudaísmum crédidit, sed iudaísmus in christianísmum, in quo omnes qui credunt in Deum congregáti sunt.

Hæc autem scribo, dilécti mei, non quod cognóverim áliquos vestrum hoc ánimo afféctos esse, sed, ut minor vobis, cautum vobis cúpio, ne incidátis in hamos inánis doctrínæ, sed ut plene certi reddámini de nativitáte et passióne et resurrectióne, quæ cóntigit témpore præfectúræ Póntii Piláti: quæ vere et indubitánter gesta sunt a Iesu Christo, spe nostra, a qua avérti némini vestrum áccidat.

Fruar vobis in ómnibus, síquidem dignus sum. Etsi enim ligátus sum, comparándus tamen non sum uni vestrum, qui ligáti non estis. Novi quod non inflámini; Iesum enim Christum habétis in vobis. Et magis, cum laudo vos, scio quod erubéscitis, sicut scriptum est: Iustus sui est accusátor.

Studéte ígitur confirmári in doctrínis Dómini et apostolórum, ut ómnia, quæ fácitis, próspere vobis succédant carne et spíritu, fide et caritáte, in Fílio et Patre et Spíritu, in princípio et in fine, cum digníssimo epíscopo vestro et digne contéxta spiritáli coróna presbytérii vestri et cum diáconis Deo placéntibus. Subiécti estóte epíscopo et vobis mútuo, ut Iesus Christus Patri secúndum carnem, et apóstoli Christo et Patri et Spirítui, ut únio sit et carnális et spiritális.

Cum sciam vos Deo plenos esse, brévibus vos cohortátus sum. Mémores estóte mei in oratiónibus vestris, ut Deum ássequar, et Ecclésiæ, quæ in Sýria est (unde non sum dignus vocári; indígeo enim uníta vestra in Deo oratióne et caritáte), ut Ecclésia, quæ in Sýria est, mereátur per Ecclésiam vestram irrorári.

Salútant vos Ephésii e Smyrna, unde hæc scribo vobis, qui præséntes adsunt in Dei glóriam ut et vos, qui me una cum Polycárpo epíscopo Smyrnæórum in ómnibus recreárunt. Et céteræ Ecclésiæ in honórem Iesu Christi vos salútant. Valéte, Deo uníti, spíritum possidéntes inseparábilem, qui est Iesus Christus.

Tweede lezing

Uit de ‘Brief aan de Magnesiërs’, van de H. Ignatius van Antiochië bisschop en martelaar

(N. 10, 1-15: Funk 1, 199-203)

Gij bezit Christus in u

Het zij dus verre van ons, niet bewogen te worden door de welwillendheid van Christus. Want als Hij jegens ons zou doen, zoals wij jegens Hem, waren wij allang omgekomen. Daarom, nu wij zijn leerlingen geworden zijn, laten wij dan ook volgens ons christelijk geloof leven. Want wie zich met een andere naam dan die van christen laat noemen, is niet van God. Werpt dan het bedorven, verouderde en verzuurde zuurdeeg van u weg, en verandert uzelf in een nieuw zuurdeeg, dat is Jezus Christus. Laat u gezouten worden in Hem, opdat niemand van u bedorven worde, want naar uw geur zult ge beoordeeld worden. Het is dwaasheid Christus Jezus in de mond te hebben en te leven als jood; want het christendom heeft niet het joodse geloof aangenomen, maar het joodse geloof het christendom, waarin allen, die in God geloven, verenigd zijn.

Ik schrijf u dit niet, mijn geliefden, omdat ik zou weten, dat sommigen van u zo gestemd zijn, maar als de minste onder u verlang ik te voorkomen, dat gij in de klauwen van de valse leer terecht komt, maar dat ge daarentegen ten volle bevestigd wordt in uw geloof aan de Geboorte, het Lijden en de Verrijzenis, die plaats vond onder de landvoogd Pontius Pilatus. Dat alles waren zonder enige twijfel de daden van Jezus Christus, onze hoop, van Wie niemand uwer zich moge afwenden.

Dat ik toch in alles vreugde aan u moge beleven, als ik dit waardig ben. Want hoewel ik een geboeide ben, toch weeg ik niet op tegen iemand van u, die niet geboeid zijt. Ik weet, dat gij u niet verheft; want gij bezit Jezus Christus in u. Meer nog, ik weet dat gij u zoudt schamen, als ik u prees, zoals er geschreven staat. De rechtvaardige is zijn eigen aanklager.

Streeft er dan naar bevestigd te worden in de leer van de Heer en zijn Apostelen, opdat al wat gij doet, zal gedijen naar het vlees en naar de geest, in geloof en liefde, in de Zoon en de Vader en de Geest, in het begin en in het einde, met uw zeer waardige bisschop en de waardig-gevlochten geestelijke krans van uw priesters, en met de God-welgevallige diakens. Weest onderdanig aan uw bisschop en aan elkaar, zoals Jezus Christus naar het vlees het was aan zijn Vader, en de apostelen het waren aan Christus en de Vader en de Geest, opdat er zo een vleselijke en een geestelijke eenheid zij.

Omdat ik weet dat gij van God zijt vervuld, heb ik u maar kort onderricht. Gedenk mij in uw gebeden, opdat ik God moge bezitten; gedenk ook de Kerk in Syrië (waarnaar ik niet waardig ben genoemd te worden; want ik heb behoefte aan uw in God verenigd gebed en uw liefde), opdat de Kerk in Syrië verdiene door uw Kerk met dauw te worden besproeid.

U groeten de Ephesiërs vanuit Symrna, vanwaar ik u schrijf. Tot Gods meerdere eer zijn zij bij mij zoals gij, die tezamen met Polycarpus, de bisschop van Smyrna, mij in alles hebben verkwikt. Ook de overige Kerken groeten u ter ere van Jezus Christus. Vaarwel, gij die in God verenigd zijt en de onafscheidelijke Geest bezit, die is: Jezus Christus.