Uit de geschriften van de heilige Teresia van Jezus († 1582)
Herinneren wij ons de grote liefde van Christus.
In
aanwezigheid van Jezus Christus, zo’n goede vriend, zo’n goede
kapitein, kun je alles dragen. Hij komt ons te hulp, geeft ons kracht,
laat nooit iemand in de steek. Hij is een echte en goede vriend. Ik zie
het duidelijk en sinds die tijd mocht ik het altijd ervaren: God vindt
er genoegen in zijn grote genadegaven aan ons te laten toekomen door de
handen van de allerheiligste mensheid van zijn Zoon, in wie zijn
goddelijke Majesteit - volgens zijn eigen woorden - welbehagen heeft (vgl. Mt. 3, 17).
Heel dikwijls mocht ik het
ondervinden en het van de Heer horen. Ik zeg dat ik het duidelijk heb
gezien: door die poort moeten we binnentreden, wanneer we willen dat de
allerhoogste Majesteit ons de grote geheimen openbaart.
U hoeft dus geen andere weg
te zoeken, ook al bent u tot de hoogste beschouwing gekomen. Op deze weg
gaat u volkomen veilig. Onze Heer is de bron van alle goeds. Hij zal
ons onderrichten. Zijn leven is het beste voorbeeld; richt u dus naar
dat leven.
Wat willen we nog meer dan
zo’n goede vriend aan onze zijde? Nooit verlaat Hij ons in lijden en
zorgen. Iets dat onze wereldse vrienden wel doen. Gelukkig wie Hem echt
liefheeft en altijd bij zich houdt. Zien we naar de heilige apostel
Paulus. Zou je niet zeggen dat hij de naam Jezus altijd op zijn lippen
had, want die staat in zijn hart gegrift? Sinds ik daar aandacht voor
kreeg, heb ik enkele heiligen, grote contemplatieven, van zeer nabij
beschouwd. Zij volgen geen andere weg. De heilige Franciscus toont het
door de wondtekenen van Christus; de heilige Antonius van Padua door het
Kind; de heilige Bernardus vond zijn vreugde in Jezus’ mensheid; zo ook
Catharina van Siena en zoveel anderen. Deze weg moeten wij vrij
bewandelen en ons geheel overgeven in de handen van God. Wanneer Gods
majesteit ons wil verheffen tot de rang van hoveling en ons zijn geheim
toevertrouwen, nemen we het dan van harte aan.
Herinneren we ons, telkens
wanneer we aan Christus denken, de grote liefde waarmee God ons
begunstigd heeft en hoe groot Hij zich toonde door ons dit onderpand van
zijn liefde te geven. Liefde wekt immers liefde. We moeten trachten dit
altijd voor ogen te hebben, ook al staan we nog aan een pril begin en
zijn we nog te armzalig om de liefde in ons op te wekken. Wordt ze dan
op een zekere dag door de genade van de Heer in ons hart geprent, dan
zal alles ons licht vallen en zullen wij in een korte tijd en met weinig
inspanning veel bereiken.
