Liturgia Horarum
– Getijdengebed
22 oktober
H. JOHANNES PAULUS II, PAUS
Vrije gedachtenis
Carolus Jozef
Wojtyla werd in 1920 in Wadowice in Polen geboren. Na zijn priesterwijding en
theologiestudie in Rome keerde hij terug naar zijn vaderland en vervulde
verschillende pastorale en academische taken. Na eerst hulpbisschop van Krakau
te zijn geweest, werd hij in 1964 benoemd tot aartsbisschop en nam hij deel aan
het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie. Hij werd tot paus verkozen op 16
oktober 1978 en nam de naam Johannes Paulus II aan. Zijn buitengewone
apostolische ijver, in het bijzonder voor gezinnen, jongeren en zieken, bracht
hem ertoe wereldwijd talloze bezoeken af te leggen aan het Godsvolk. Tot de
vele vruchten, die hij de Kerk als erfenis naliet, behoren vooral zijn zeer
rijke uitingen van het Leergezag, alsook de promulgatie van de Catechismus van
de Katholieke Kerk en van het Wetboek van Canoniek Recht, zowel voor de
Latijnse Kerk als voor de Oosterse Kerken. Hij stierf godvruchtig in de Heer te
Rome op 2 april 2005, op de vooravond van de tweede zondag van Pasen, de zondag
van de goddelijke barmhartigheid.
Tweede Lezing
Homilie van de heilige Johannes Paulus II, paus, bij
gelegenheid van de plechtige ambstaanvaarding
(22 oktober 1978)
Wees
niet bang! Open de deuren voor Christus!
En Petrus kwam naar Rome!
Wat anders
heeft hem geleid en naar deze stad gebracht, het hart van het rijk, dan
gehoorzaamheid aan de opdracht die hij van de Heer ontvangen had? Misschien
wilde die visser uit Galilea hier niet heen komen; misschien had hij er de
voorkeur aan gegeven op de oevers van het Meer van Genezareth te blijven, met
zijn boot en zijn netten... Maar, geleid door de Heer en in gehoorzaamheid aan
zijn bevel, is hij hier naartoe gekomen.
Volgens een oude traditie had Petrus tijdens de
vervolging van Nero Rome willen verlaten. Maar de Heer kwam tussenbeide; hij
kwam hem tegemoet. Petrus sprak hem aan en vroeg: "Quo vadis,
Domine?", "Waar gaat u heen, Heer?" En de Heer antwoordde hem
onmiddellijk:"Ik ga naar Rome om een tweede keer gekruisigd te
worden." Petrus keerde naar Rome terug en is daar gebleven tot hij gekruisigd
werd.
De huidige tijd
nodigt ons uit, zet ons ertoe aan, verplicht ons naar de Heer te kijken en ons
in nederige meditatie te buigen over het mysterie van de opperste macht van
Christus.
Hij die geboren
is uit de maagd Maria, de zoon van de timmerman zoals men hem gewoonlijk noemde,
- de zoon van de levende God zoals de apostel Petrus hem heeft beleden -, is
gekomen om van ons allen een "koninklijk priesterschap" te maken.
Het Tweede
Vaticaans Concilie heeft ons herinnerd aan het mysterie van deze macht en aan
het feit dat de zending van Christus als priester, profeet en koning voortduurt
in de Kerk. Het hele godsvolk deelt in deze drievoudige zending. Misschien werd
in het verleden de driedubbele kroon op het hoofd van de Paus geplaatst om door
dat symbool het plan van God met zijn kerk tot uitdrukking te brengen, namelijk
dat de hele hiërarchie van de kerk van Christus, en heel de gewijde macht die
door haar wordt uitgeoefend, niets anders is dan een dienst, een dienst die
maar één enkel doel heeft: de deelname van het hele godsvolk aan deze
drievoudige zending van Christus en de standvastige trouw van dat volk om
altijd onder het gezag van de Heer te blijven, dat zijn oorsprong niet heeft in
de machten van deze wereld, maar in het mysterie van het kruis en de
verrijzenis.
Het absolute en
zachtzinnige gezag van de Heer beantwoordt aan het diepste in de mens, aan de
edelste aspiraties van zijn verstand, wil en hart. Dat gezag uit zich niet in
machtsvoorkeur, maar in de liefde en de waarheid.
De nieuwe opvolger van Petrus op de zetel van Rome
stort vandaag een vurig, nederig en vertrouwvol gebed: Christus, laat me een
dienaar worden en blijven van uw enige macht; een dienaar van uw macht die
doordrongen is van zachtmoedigheid: een dienaar van uw macht die geen einde
kent. Laat mij een dienaar worden, of liever, de dienaar van uw dienaars.
Broeders en zusters, wees niet bang om Christus te
verwelkomen en zijn macht te aanvaarden. Help de Paus en al degenen die
Christus willen dienen en, met Christus' kracht, de mens en het hele mensdom.
Wees niet bang.
Open, open de deuren wijd voor Christus! Open voor zijn reddende macht de
staatsgrenzen, de economische en politieke systemen, de onmetelijke gebieden
van de cultuur, de beschaving, de ontwikkeling. Wees niet bang. Christus weet
"wat er in de mens omgaat". Hij alleen weet het.
Tegenwoordig
weet de mens vaak niet wat hij in zich omdraagt, in de diepten van zijn geest
en van zijn hart. Zo vaak is hij onzeker over de zin van zijn leven op deze
aarde. Hij wordt overvallen door twijfel, die soms overgaat in wanhoop. Laat
dus, vraag ik, smeek ik u met nederigheid en vertrouwen, laat Christus tot de
mens spreken. Hij alleen heeft de woorden van leven, ja, van eeuwig leven.
Oratie
God, rijk aan
erbarming, Gij hebt de heilige paus Johannes Paulus aan het hoofd willen
stellen van heel uw Kerk; wij bidden U: laat ons, onderricht door zijn leer,
vol vertrouwen ons hart openen voor de heilzame genade van Christus, de enige
Verlosser van de mens. Die met U leeft en heerst in de eenheid van de heilige
Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
