Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Hebdomada XVII per annum feria VI Propter Deum omnia sustinere. Om God alles dulden

Lectio altera

Incipit Epístola sancti Ignátii Antiochéni epíscopi et mártyris ad Polycárpum

(Inscriptio; nn. 1, 1 — 4, 3: Funk 1, 247-249)

Propter Deum omnia sustinere nos oportet, ut et ipse nos sustineat

Ignátius, qui et Theóphorus, Polycárpo, epíscopo Ecclésiæ Smyrnæórum, qui ipse pótius epíscopum habet Deum Patrem et Dóminum Iesum Christum, plúrimam salútem.

Piam mentem tuam, velut supra petram immóbilem fundátam, cómprobans, summis éveho láudibus, quod dignus sim hábitus sancta tua fácie, qua útinam semper frui possim in Deo. Obsecro te per grátiam, qua indútus es, ut áugeas cursum tuum omnésque adhortéris, ut salvéntur. Defénde locum tuum in omni cura carnáli et spiritáli; unitátis curam habe, qua nihil mélius. Omnes perfer, ut et te perfert Dóminus; omnes tólera in caritáte, sicut et facis. Précibus vaca perpétuis; póstula sapiéntiam maiórem, quam habes; vígila insómnem spíritum póssidens. Síngulis lóquere secúndum consuetúdinem Dei; cunctórum ægrotatiónes porta sicut perféctus athléta. Ubi plus labóris, ibi magnum lucrum.

Bonos discípulos si amáveris, nullam inde meréris grátiam; pótius pestilentióres in mansuetúdine súbice. Non omne vulnus eódem emplástro curátur. Impetus febríles superfusiónibus seda. Prudens esto sicut serpens in ómnibus et simplex semper ut colúmba. Idcírco corporális es et spiritális, ut quæ coram te appárent, plácide tractes; invisibília autem petas ut manifesténtur tibi, ne tibi quidquam desit et omni dono abúndes. Tempus éxpetit te, ut gubernátor ventos et ut tempestáte iactátus portum, ut cum tuis Deum assequáris. Sis sóbrius ut Dei athléta; præmium propósitum est immortálitas et vita ætérna, de qua et tibi persuásum est. In ómnibus sum piáculum pro te ego et víncula mea, quæ osculátus es.

Qui vidéntur fide digni esse et aliéna docent, te non perterrefáciant. Sta firmus ut incus, quæ percútitur. Magni athlétæ est cædi et víncere. Máxime vero propter Deum ómnia sustinére nos opórtet, ut et ipse nos sustíneat. Studiósior fias, quam es. Témpora perpénde. Eum, qui ultra tempus est, exspécta, intemporálem, invisíbilem, propter nos visíbilem; impalpábilem, impatíbilem, propter nos patíbilem, qui omni modo propter nos sustínuit.

Víduæ ne neglegántur; post Dóminum tu eárum curátor sis. Nihil sine tua voluntáte fiat neque tu quidquam sine Deo agas, quod nec facis; esto constans. Crébrius convéntus fiant; nominátim omnes quære. Servos et ancíllas ne contémnas; sed nec ipsi supérbiant, verum ad glóriam Dei plus sérviant, ut potiórem libertátem a Deo consequántur. Neque desíderent commúnibus súmptibus e servitúte rédimi, ne servi inveniántur cupiditátis.

Tweede lezing

Het begin van de ‘’Brief aan Polycarpus, van de H. Ignatius van Antiochië, bisschop martelaar

(Inscriptio; nn. 1, 1 — 4, 3: Funk 1, 247-249)

Om God moeten wij alles dulden, opdat ook Hij ons moge dulden

Ignatius, die ook Theophorus heet, aan Polycarpus, de bisschop van de kerk van Smyrnërs, die zelf veeleer tot bisschop heeft: God de Vader en de Heer Jezus Christus. Aan hem mijn beste groeten.

Na reeds vernomen te hebben van uw op God gerichte geest, stevig gevestigd als een onwrikbare steenrots, ga ik er nog meer groot op, dat ik waardig werd bevonden uw heilig gelaat te aanschouwen; ik wenste wel dat geluk voor altijd te smaken. Ik bezweer u bij de genade, waarmee gij bekleed zijt, u te haasten om allen te vermanen zich te redden. Kom op voor uw ambt, met alle zorg naar lichaam en geest; bekommer u vooral om de eeuwigheid, waar niets boven gaat. Verdraag allen, zoals ook de Heer u verdraagt; verdraag allen in liefde, zoals ge ook doet. Bid zonder ophouden; vraag om nog groter wijsheid dan ge al hebt; houd uw geest altijd waakzaam. Spreek eenieder toe naar Gods voorbeeld; draag de zwakheden van allen als een volmaakt kampvechter. Waar de moeite groter is, door is ook de winst groot.

Als ge goede leerlingen goed gezind zijt, verdient ge geen dank; breng liever de slechte door zachtmoedigheid tot onderwerping. Niet iedere wond wordt door eenzelfde soort pleister genezen. Stil koortsaanvallen met natte compressen. Wees in alles voorzichtig als een slang en voor immer eenvoudig als een duif. Daarom zijt ge lichamelijk en geestelijk, opdat ge hetgeen zich aan u voordoet, rustig bekijkt; vraag, dat het zichtbare duidelijk voor u wordt, zodat u niets ontbreekt en ge over alle goed kunt beschikken. Zoals een stuurman uitkijkt naar de winden en zoals iemand, die door storm wordt geteisterd, het oog gericht houdt op de haven, zo staat de tijd u te wachten, dat ge met de uwen voor God zult verschijnen. Wees dus matig als een strijder voor God. U wordt de beloning voorgehouden van de onsterfelijkheid en het eeuwig leven, waar ge ook zelf van overtuigd zijt. Ikzelf en mijn boeien, die gij gekust hebt, zijn in alles uw losprijs.

Laat diegenen, die geloofwaardig schijnen, maar valse dingen leren, u niet in verwarring brengen. Sta vast als een aambeeld, waarop men beukt. Het is het lot van een groot athleet geslagen te worden en toch te overwinnen. Vooral echter moeten we om God alles dulden, opdat ook hij ons moge dulden. Word nog ijveriger dan ge al zijt. Beoordeel de juiste tijden. Wacht op Hem, die boven de tijd staat, de tijd-loze, de onzichtbare, die niet kan lijden maar die om óns lijdelijk geworden is en op allerlei wijzen voor ons geleden heeft.

Verwaarloos de weduwen niet; ná de Heer moet gij haar verzorger zijn. Niets gebeure er zonder uw goedkeuring, en gij zelf moet niets doen zonder God, wat ge dan ook niet doet; wees standvastig. De samenkomsten moeten veelvuldiger zijn; roep allen bij name op. Minacht de slaven en slavinnen niet; maar zij moeten zich zelf ook niet verheffen. Integendeel, ze moeten tot glorie van God nog beter dienen, om een hogere vrijheid van God te verkrijgen. Laat zij niet verlangen op kosten van de gemeente vrijgekocht te worden, om zodoende geen slaven te worden van hun begeerte.