Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Die 6 augusti In Transfiguratione Domini.Bonum est nos hic esse. Het is goed dat wij hier zijn,

Festum

Lectio altera

Ex Sermóne Anastásii Sinaítæ epíscopi in die Transfiguratiónis Dómini

(Nn. 6-10: Mélanges d’archéologie et d’histoire 67 [1955], 241-244).

Bonum est nos hic esse

Mystérium hoc manifestávit Iesus discípulis suis in monte Thabor. Postquam enim inter eos ámbulans sermónes de regno deque suo áltero in glória advéntu díxerat, ut, qui fortásse non satis certi erant de iis quæ circa regnum nuntiáverat, firmíssime tandem in cordis íntimis convinceréntur, utque étiam ex præséntibus futúra créderent, divínam manifestatiónem in monte Thabor mirabíliter exhíbuit tamquam præfiguratívam imáginem regni cælórum. Ita prorsus ac si díceret: «Ne témporis intervállum incredulitátem in vobis gignat, statim, in præsénti, amen dico vobis, sunt quidam de hic stántibus, qui non gustábunt mortem, donec vídeant Fílium hóminis veniéntem in glória Patris sui».

Osténdens autem Evangelísta poténtiam Christi cum ipsíus voluntáte conveníre, addit: Et post dies sex assúmit Iesus Petrum et Iacóbum et Ioánnem, et ducit illos in montem excélsum seórsum. Et transfigurátus est ante eos, et resplénduit fácies eius sicut sol, vestiménta autem eius facta sunt sicut nix. Et ecce apparuérunt Móyses et Elías cum eo loquéntes.

Hæc sunt præséntis sollemnitátis mirácula, hoc est nobis salutáre mystérium quod in monte nunc est adimplétum; simul enim nos modo cóngregat et mors et festívitas Christi. Ut ígitur íntima ineffabílium horum sacrorúmque mysteriórum una cum eléctis inter discípulos a Deo inspirátos penetrémus, vocem divínam sacrámque audiámus, quæ ex alto, e vértice montis nos instánter cónvocat.

Illuc nos opórtet festináre — audénter dico — sicut Iesus, qui hic in cælis dux noster est ac præcúrsor, quocum fulgébimus óculis spiritálibus, lineaméntis quodam modo ánimæ nostræ renováti, ad eius conformáti imáginem, ac sicut ipse sine intermissióne transfiguráti divinæque natúræ facti consórtes et ad superióra paráti.

Illuc currámus, animósi ac lætántes, et intrémus in íntimam nubem, facti tamquam Móyses et Elías, vel Iacóbus et Ioánnes. Esto sicut Petrus, in divínam visiónem et apparitiónem raptus, pulchra hac Transfiguratióne transfigurátus, elátus e mundo, abstráctus a terra; relínque carnem, désere creatiónem et convértere ad Creatórem, cui Petrus a se abréptus: Dómine, inquit, bonum est nos hic esse.

Equidem, Petre, vere bonum est nos hic esse cum Iesu atque hic in sæcula manére. Quid felícius, quid áltius, quid est præstántius quam esse cum Deo, ipsi conformári, in luce inveníri? Certe unusquísque nostrum, cum Deum in se hábeat et sit in divínam eius imáginem transfigurátus, cum lætítia exclámet: Bonum est nos hic esse, ubi ómnia sunt lúcida, ubi gáudium est et beatitúdo et iucúnditas, ubi ómnia in corde tranquílla sunt et seréna et dúlcia, ubi (Christus) Deus conspícitur; ubi mansiónem ipse cum Patre facit et advéniens ait: Hódie salus dómui huic facta est; ubi cum Christo thesáuri exstant et cumulántur bonórum æternórum; ubi primítiæ et imágines futurórum sæculórum velut in spéculo describúntur.

Tweede lezing

Uit een preek over de Gedaanteverandering des Heren, van Anastasius Sinaïta, bisschop

(Nn. 6-10 Mélanges d’archéologie et d’histoire 67 [1955], 241-244)

Het is ons goed hier te zijn

Dit mysterie heeft Jezus zijn leerlingen geopenbaard op de berg Thabor. Want nadat Hij, onder hen wandelend, gesproken had over zijn Rijk en over zijn tweede komst in heerlijkheid, om hen, die misschien nog niet voldoende zeker waren van wat Hij over zijn Rijk had voorzegd, tenslotte op de allerzekerste manier tot in het diepst van hun hart daarvan te overtuigen. En opdat zij door wat zij nu meemaken in het toekomstige gebeuren zouden geloven, toonde Hij hun op wonderbare wijze de goddelijke openbaring op de berg Thabor, als een voorafbeelding van het Rijk der hemelen. Alsof Hij kortweg dit wilde zeggen: “Om te voorkomen, dat er onder u een tijd van ongeloof zou ontstaan, daarom nu terstond zeg Ik u: Voorwaar, er zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen ervaren voordat zij de Mensenzoon zullen zien komen in de glorie van zijn Vader”.

Om aan te tonen, dat de macht van Christus overeenkomt met zijn Wil, voegt de Evangelist eraan toe: Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jacobus en Johannes met Zich mee en bracht hen boven op een hoge berg. Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd, zijn gelaat begon te stralen als de zon en zijn kleed werd glanzend als sneeuw. Opeens verschenen Mozes en Elias, die zich met Hem onderhielden.

Dit zijn de wonderen van het huidige feest, dat is voor ons het heilzame mysterie, dat nu op de berg vervuld is. Want tegelijk brengt zowel de dood van Christus als zijn feest ons nu te samen. Om derhalve tot in het diepst van deze onuitsprekelijke en heilige mysteriën te kunnen doordringen tegelijk met de daartoe uitgekozen door God geïnspireerde leerlingen, moeten wij naar die goddelijke en heilige stem luisteren, die ons vanuit den hoge, vanaf de bergtop zonder ophouden samenroept.

Daarheen moeten wij ons haasten – vol moed zeg ik – zoals Jezus, die hier in de hemel onze Leider en Voorloper is, met Wie wij eens geestelijk zullen schitteren, terwijl onze ziel in zekere zin nieuwe trekken heeft gekregen, wij naar zijn Beeld zijn gevormd, en voor altijd van gedaante veranderd, zoals Hij zelf, deelgenoot geworden aan de goddelijke natuur en tot het hoogste toegankelijke.

Laten wij daarheen snellen, vol vuur en blijdschap, en laten wij tot in het binnenste van de wolk doordringen, geworden als Mozes en Elias, of als Jacobus en Johannes. Wees zoals Petrus, weggevoerd in het goddelijk visioen en in de verschijning, omgevormd door die heerlijke Gedaanteverandering, verheven uit de wereld, ontrukt aan de aarde. Laat het vlees achter u, verlaat de schepping en keer u naar de Schepper, tot wie Petrus in verrukking uitriep: Heer, het is goed voor ons hier te zijn.

Zeker, Petrus, het is voor ons werkelijk goed hier te zijn met Jezus en hier voor altijd te blijven. Wat is er gelukkiger, wat grootser, wat voortreffelijker dan met God te zijn, aan Hem gelijkvormig te worden, in het Licht bevonden te worden? Eenieder van ons, die God in zich heeft en in zijn goddelijk beeld is herschapen, kan zonder twijfel ook met vreugde uitroepen: Het is voor ons goed hier te zijn, waar alles licht is, waar vreugde is en zaligheid en blijdschap, waar alles in het hart rustig is, sereen en heerlijk, waar (Christus) onze God wordt aanschouwd. Daar waar Hij met de Vader zijn verblijf vestigt en daar aankomend zegt: Vandaag is dit huis heil ten deel gevallen; waar met Christus schatten zich ophopen van eeuwige goederen; waar de eerstelingen en de afbeeldingen van de toekomstige eeuwen als in een spiegel worden weergegeven.