Zalig Pasen! Paaswens van onze Pastoor “voor U is het donker niet duister, de nacht zo licht als de dag”

Zalig Pasen!
Dit jaar zag het er vanwege de buxusmot naar uit dat we een welhaast palmloos begin van de Goede Week zouden meemaken. Wat schetste echter onze verbazing toen we ineens over zelfs nog meer palm dan voorgaande jaren leken te beschikken. Dankzij allerlei goede en inventieve mensen (waarvoor nogmaals onze dank) die nog uit allerlei hoeken en gaten palm hadden weten te bemachtigen, konden en mochten wij dit jaar echter zoiets als een wonderbare palmvermenigvuldiging beleven. En dat kwam maar al te goed uit, want palmtakjes vinden nog altijd gretig aftrek. Anders ligt dat met het wijwater dat in de paasnacht wordt gezegend. Daar is vandaag de dag toch minder vraag naar. En dat terwijl wijwater en een palmtakje toch vaak ‘hand in hand’ gaan: met een palmtakje worden immers traditiegetrouw voorwerpen en personen met wijwater besprenkeld om ze te zegenen.
Wijwater en een palmtakje: een bijzondere combinatie, zoals ook water en vuur een bijzondere combinatie vormen. Normaal gesproken gaan water en vuur niet zo goed samen, maar met Pasen des te meer en des te beter. Dan wordt immers niet alleen het water gezegend dat symbool staat voor (hét) leven,  maar ook het vuur dat verwijst naar het licht van de verrijzenis dat zelfs de duisternis van zonde en dood nog weet te doordringen.
‘Die twee zijn als water en vuur’, wordt wel eens gezegd van twee personen die elkaar niet kunnen verdragen. Inderdaad kan vuur met water worden bestreden (geblust) en ook het omgekeerd is het geval: als je water maar lang genoeg verwarmt verdampt het. Toch worden met Pasen uitgerekend deze tegenpolen bij elkaar gebracht om met elkaar een strijd op leven en dood uit te vechten, een strijd waarin Christus, de Vorst des Levens, die de dood onderging, als overwinnaar uit tevoorschijn treedt (vgl. tekst van de hymne ‘vicitmae paschali laudes’).
Die strijd van leven en dood, van leven op dood, wordt ook wel vergeleken met een doortocht, de doorgang van de duisternis naar het licht, van de dood naar het leven. Daarin ziet men ook wel eens de betekenis van het woord Pasen (Pascha): ‘phase’ - ‘doortocht’ (mede als verwijzing naar de bekende doortocht van Joodse volk door de Rode Zee). Door als eerste die doortocht te maken is Jezus voor ons niet alleen de Weg geworden die leidt naar de Waarheid en het Leven (vgl. Joh.14,6), maar ook de Deur (vgl. Joh.10,9) die toegang geeft tot het eeuwig leven, de deur van het paradijs die ten gevolge van de zonde van de eerste mens op slot was gegaan (vgl. Gen. 3,24).
Met het nieuwe vuur van de paaskaars wordt de nacht verlicht waarvan geschreven staat: “voor U is het donker niet duister, de nacht zo licht als de dag” (ps.139); met het gewijde water worden wij ter herinnering aan ons doopsel besprenkeld, opdat wij “die door het doopsel samen met Christus zijn begraven, ook met Hem uit het graf zullen opstaan”. Water en vuur: normaal gesproken gaat dat niet zo goed samen, maar wij christenen kunnen daar goed mee leven: ze dóén ons zelfs leven. Want ze verwijzen ook nog eens naar de sacramenten waarin en waardoor wij zijn herboren: naar ons doopsel (water) en ons vormsel (vuur). Om nog maar te zwijgen van de symbolen van brood en wijn, die niet alleen naar Jezus’ lijden en sterven verwijzen, maar Zijn lijden en sterven ook nog eens tegenwoordig stellen: de Eucharistische gaven van Jezus’ Lichaam en Bloed die wij ontvangen als onderpand van het nieuwe en eeuwige leven dat wij met Pasen vieren. Mede namens ons pastoraal team en ons kerkbestuur: Zalig Pasen!
Jos. L’Ortye, pastoor

Alles is klaar voor de viering van de Paaswake om 21.00u

Programma plechtigheden vandaag en op de Paasdagen

Paaszaterdag 31 maart 2018:
21.00 u. Plechtige Paaswake (klooster)

Eerste Paasdag 1 april 2018:
09.30 Plechtige Hoogmis in basiliek

Paasmaandag 2 april 2018:
09.30 u. Hoogmis in de kloosterkapel 

Voor een uitgebreid  overzicht, zie deze link.

Bloemen Pasen 2018

Vrijwilligers hebben vandaag hard gewerkt om alle bloemstukken gereed te maken voor Pasen 2018.

Als U bloemen komt brengen, is dat zeer welkom. Velen gingen U voor.

De Verrijzenis des Heren is het feest der feesten en daarbij past een bloemenhulde.

Christus factus est - Bruckner

Liturgy of the Hours Wednesday of Holy Week Saint Augustine, bishop The perfection of love

Office of Readings
Second Reading

From a treatise on John by Saint Augustine, bishop

The perfection of love

Dear brethren, the Lord has marked out for us the fullness of love that we ought to have for each other. He tells us: No one has greater love than the man who lays down his life for his friends. In these words, the Lord tells us what the perfect love we should have for one another involves. John, the evangelist who recorded them, draws the conclusion in one of his letters: As Christ laid down his life for us, so we too ought to lay down our lives for our brothers. We should indeed love one another as he loved us, he who laid down his life for us.
  This is surely what we read in the Proverbs of Solomon: If you sit down to eat at the table of a ruler, observe carefully what is set before you; then stretch out your hand, knowing that you must provide the same kind of meal yourself. What is this ruler’s table if not the one at which we receive the body and blood of him who laid down his life for us? What does it mean to sit at this table if not to approach it with humility? What does it mean to observe carefully what is set before you if not to meditate devoutly on so great a gift? What does it mean to stretch out one’s hand, knowing that one must provide the same kind of meal oneself, if not what I have just said: as Christ laid down his life for us, so we in our turn ought to lay down our lives for our brothers? This is what the apostle Paul said: Christ suffered for us, leaving us an example, that we might follow in his footsteps.
  This is what is meant by providing “the same kind of meal.” This is what the blessed martyrs did with such burning love. If we are to give true meaning to our celebration of their memorials, to our approaching the Lord’s table in the very banquet at which they were fed, we must, like them, provide “the same kind of meal.”
  At this table of the Lord we do not commemorate the martyrs in the same way as we commemorate others who rest in peace. We do not pray for the martyrs as we pray for those others, rather, they pray for us, that we may follow in his footsteps. They practised the perfect love of which the Lord said there could be none greater. They provided “the same kind of meal” as they had themselves received at the Lord’s table.
  This must not be understood as saying that we can be the Lord’s equals by bearing witness to him to the extent of shedding our blood. He had the power of laying down his life; we by contrast cannot choose the length of our lives, and we die even if it is against our will. He, by dying, destroyed death in himself; we are freed from death only in his death. His body did not see corruption; our body will see corruption and only then be clothed through him in incorruption at the end of the world. He needed no help from us in saving us; without him we can do nothing. He gave himself to us as the vine to the branches; apart from him we cannot have life.
  Finally, even if brothers die for brothers, yet no martyr by shedding his blood brings forgiveness for the sins of his brothers, as Christ brought forgiveness to us. In this he gave us, not an example to imitate but a reason for rejoicing. Inasmuch, then, as they shed their blood for their brothers, the martyrs provided “the same kind of meal” as they had received at the Lord’s table. Let us then love one another as Christ also loved us and gave himself up for us.

Programma Triduum Sacrum en Pasen 29 maart - 2 april 2018

Met de Kerk gaan we op naar de centrale viering van het Verlossingsmysterie - de wezenlijke kern van ons geloof – dat vooral gestalte krijgt in het Triduum Paschale, het hart van het liturgisch jaar, waarin we worden uitgenodigd tot stilte en gebed om de mysteries van het Lijden, de Dood en de Verrijzenis van de Heer te overwegen. De kerkvaders verwijzen dikwijls naar deze dagen die voor ons ieder jaar opnieuw een nieuw begin mogelijk maken, op de dag namelijk van het heilige Pasen, waarop de Heer zichzelf als Lam heeft geofferd. 

Jezus Christus is het die in de nacht van Witte Donderdag in H. Eucharistie onder de gedaanten van brood en wijn zijn eigen Lichaam en Bloed aan de Vader als offer van het nieuwe Verbond aanbood en dit sacrament als hoogste uiting van zijn liefde aan de Kerk toevertrouwde: “Doet dit tot mijn gedachtenis” (1 Kor 11,25).

In de Voetwassing drukt Jezus zijn liefde uit tot het uiterste, een liefde die het de mens mogelijk maakt deelgenoot van God te worden: “Ik heb u een voorbeeld gegeven opdat gij zoudt doen zoals Ik u gedaan heb” (Jo 13,34).

In de aanbidding van het H. Sacrament overwegen we de eenzaamheid en de doodsangst van Jezus. Hij is het die in velen veel heeft doorstaan: “Ik ben bedroefd tot stervens toe. Blijft hier en waakt met Mij” (Mt 26, 38).

Op Goede Vrijdag gedenken we het Lijden en de Dood van onze Zaligmaker. Bekleed met onze mensheid nam Hij de zonden en het lijden van de lijdende mens op zich door zijn lichaam aan de dood te onderwerpen. Onze dood doodde hij door te sterven: ”Wat had Ik voor u nog meer moeten doen dat Ik niet gedaan heb?” (Improperia).

De Heilige Zaterdag kent een grote stilte, de wake bij het Graf van de Heer, een tijd van wachten en hopen, van inkeer en verzoening door het boetesacrament, “opdat wij zo met Christus in het Graf verbonden mogen zijn, dat wij met Hem tot een nieuw leven verdienen te verrijzen”  (Oratie van vrijdag, Completen) totdat gedurende de Paaswake  het ‘Lumen Christi’ en het ‘Alleluia’ de stilte doorbreken om de Verrijzenis van Christus aan te kondigen, de definitieve overwinning  van het leven op de dood!

Mogen wij ons met de Kerk verheugen op de ontmoeting met de Heer en Pasen vieren in de vreugde dat Christus is verrezen: onze Koning, Redder en Verrijzenis!

1. Aankomst van de gasten donderdag 29 maart 2018 tussen 13.30u en 15.00u, tenzij anders is afgesproken.

2. Vertrek: Paasmaandag na het diner of naar eigen keuze.

3. Kosten voor de viering € 160,- op basis van vol pension exclusief gebruik

bedlinnen (€ 6,- totaal voor verblijf)

4. De volledige tekst van de liturgische vieringen vindt U in het Romeins Zondags-missaal (Lat.-Ned.), òf in afzonderlijke kleine boekjes, alhier verkrijgbaar)

5. Voor hen die graag het Goddelijk Officie meebidden, liggen bij de kapel tekstbundels gereed (bruine klappers). Vanaf Goede Vrijdag is de Lat-Ned. tekst van de Liturgie der Uren (Getijdengebed) beschikbaar. De tekstbundels voor Paaszaterdag en Pasen worden daar eveneens gereed gelegd. (Dus per dag een aparte bundel). Op dezelfde plaats vindt U ook de aanduidingen van de bladzijden voor Lezingenofficie, Lauden enz. Mogen we U a.u.b. vragen na het laatste liturgisch uur de bundels daar weer terug te leggen. Dank U.

6. De tekst van een aantal liturgische oefeningen en gebeden zijn opgenomen in de aparte bundel Usuale Priorij Thabor. Mogen we U vragen deze rode bundel vóór uw vertrek weer bij de ingang van de kapel te leggen? Dank U. 

7. Teneinde iedereen de gelegenheid te geven dit Paastriduum optimaal te vieren verzoeken wij u vriendelijk zoveel mogelijk de stilte in acht te nemen. Indien er behoefte is aan conversatie is dit mogelijk in de huiskamer. 

8. Vooral vragen we u tenslotte - dringend - tijdig in de kapel voor de diensten aanwezig te zijn. Dit komt de gebedssfeer alleen maar ten goede.

9. Inschrijven via inlichtingen@priorijthabor.nl

PROGRAMMA P A A S T R I D U Ü M

WITTE DONDERDAG
06.30 u. Angelus - Invitatorium & Psalm 94 Lezingenofficie – Lauden
08.20 u. Terts (kloosterkapel),aansluitend ontbijt
12.15 u. Sext en Noon - Angelus (in stilte) - Usuale –
12.45 u. Middagmaal
15.00 u. Koffie/thee in stilte in de eetzaal
17.30 u. Souper in de eetzaal
19.30 u. Plechtige Eucharistieviering in de basiliek
Na het slotgebed wordt ­de H. Reserve processie-gewijs via midden- en zijgang naar de Sint Jozefkapel van de basiliek overgebrac­ht.
In het koor volgt de Altaarontbloting - Usuale –
Daarna wordt ­de H. Reserve in processie naar de kloosterkapel gebracht en ter Aanbidding uitgesteld.
Completen
Koffie/thee in stilte in de eetzaal (tot 22.00 u)
AANBIDDING VAN HET ALLERHEILIGSTE tot 24.00 u
24.00 u. Instelling van de H. Reserve (in stilte)
Hierna volgt in het koor het nachtelijk officie TENEBRÆ, de plechtige gedachtenis van ‘s Heren doodsangst en lijden (ca. 45 min.) - Usuale –

GOEDE VRIJDAG
06.30 u. Angelus (in stilte) - Usuale –
Invitatorium & Psalm 94
Lezingenofficie (het slotgebed vervalt, het officie wordt
voortgezet met de hymne van de Lauden)
Lauden
08.20 u. Terts aansluitend Ontbijt

10.30 u. Koffie (in stilte in de eetzaal)
12.00 u. Kruiswegoefening in basiliek - Usuale –
Kruisgebed in basiliek
Sext
Angelus (in stilte) - Usuale – (Gelieve dus klapper en Usuale
mee te nemen; via deur “UIT” boven-etage over bruggetje via poort)
13.00 u. Middagmaal (passiemuziek)
14.40 u. Noon (kloosterkapel)
15.00 u. Plechtige Namiddagdienst van het Lijden en
Sterven van onze Heer.
Woorddienst - Kruisverering - Communiedienst.
aansluitend Uitstelling Relikwie van het H. Kruis - Usuale –
waarna gebedswake tot aan de Completen.
(Iedereen is vrij om te komen bidden).
16.30 u. Koffie/thee eetzaal in stilte
18.00 u. Souper (eetzaal)
20.00 u. Completen en
Verering Relikwie van het
H. Kruis - Usuale –
Koffie/thee in de eetzaal
In stilte gaan we naar de eigen kamer

PAASZATERDAG
06.30 u. Angelus (in stilte) – Usuale -
Invitatorium & Psalm 94
Lezingenofficie (het slotgebed vervalt, het officie wordt
voortgezet met de hymne van de Lauden)
Lauden
08.20 u. Terts
Opening H. Graf in Sacramentskapel - Usuale -
Gebedswake tot de Vespers
Ontbijt
10.00 u. Koffie (in stilte in de eetzaal)
12.15 u. Sext
Angelus - Usuale -
12.30 u. Middagmaal
14.45 u. Noon
15.30 u. Koffie/thee in de eetzaal (in stilte)
17.30 u. Vespers van Paaszaterdag
Angelus (in stilte) - Usuale -
aansluitend Souper
19.30 u. Koffie/thee in stilte in de eetzaal tot 20.00 u.
21.00 u. Plechtige Paaswake (klooster)
Bijeenkomst in de zaal boven waar we ons verder in stilte voor­bereiden. Ieder kan er een kaars nemen. Na de dienst gelegenheid om iets warms te gebruiken in de eetzaal.

ZONDAG HOOGFEEST VAN PASEN
06.30 u. Paasgroet (communiteit)
06.40 u. Intrede communiteit in de kapel
Statie bij het H.Graf - Usuale -
Invitatorium & Psalm 94
Lauden
Gezongen Aankondiging van de Verrijzenis - Usuale -
08.00 u. Ontbijt voor de gasten
09.10 u. Terts in de kloosterkapel
Vriendelijk verzoek aan de gasten tijdig naar de kerk te willen vertrekken.

09.30 u. Hoogmis in de basiliek
Aansluitend Koffie in de eetzaal
12.05 u. Pauselijke Zegen Urbi et Orbi (Voor deze gelegenheid staat een T.V. in de zaal boven)
12.35 u. Sext (zonder slotgebed) en Noon

Regina Cæli - Usuale -
13.00 u. Diner (eetzaal)
15.45 u. Koffie/thee (eetzaal)
16.00 u. Processie communiteit - kloosterhal –
16.45 u Korte inleiding op de Vespers van Pasen in de basiliek
17.00 u. Vespers in de basiliek
18.00 u. Souper
20.45 u. Completen en Rozenhoedje
aansluitend Koffie/thee (eetzaal)

PAASMAANDAG
06.30 u. Regina Cæli - Usuale -
Invitatorium & Psalm 94, Lezingenofficie
Lauden

08.15 u. Ontbijt voor de gasten
09.15 u. Terts in de kloosterkapel
09.30 u. Hoogmis in de kloosterkapel
11.00 u. Koffie/thee (eetzaal)
Gelegenheid om af te rekenen
12.00 u. Regina Cæli - Usuale -
Sext en Rozenhoedje
12.45 u. Middageten
14.45 u. Noon gevolgd door Jubelgebed Jan van Abroek z.g.
17.30 u. Vespers 

Regina Cæli - Usuale -
aansluitend Souper

Resurrexit, sicut dixit, alleluia!

Octavie Wolters over haar bezoek aan ons klooster.

Enige tijd geleden bezocht Octavie Wolters ons klooster. Vandaag schreef zij onderstaande tekst die wij met haar toestemming overnemen. Wij zien in dankbaarheid op haar bezoek terug - en hopen op herhaling. Dan hebben we nieuwe koekjes.

Deze tekening maakte Octavie Wolters van ons klooster:

VERLANGEN NAAR EEN ONVERSNEDEN LEVEN

Onlangs bezocht ik het klooster in mijn geboortedorp. De zusters hadden me uitgenodigd omdat ik over de priorij schreef in Voorland, en op zondagavond, na de vespers in de basiliek, werd ik opgewacht bij de uitgang. Samen liepen we in de vallende schemer naar het klooster, waar ik een rondleiding kreeg door de lange kloostergangen, na afloop hadden we een gesprek. Twee zusters in habijt tegenover me; of ik wat wilde drinken, en een koekje.

Vaak, sinds ik schrijf, overvalt me het verlangen naar een onversneden leven. Een leven waarin er maar één doel is, en alles dat je doet in het teken staat hiervan. Een passie die het bestaan doordrenkt tot in zijn verste uiteinden.

Soms zijn er vlagen in mijn schrijversleven dat ik het nader, meer dan. De verzonkenheid die zo diep is, dat ik ophoud te bestaan. Ik besta alleen nog als lichaam, mijn geest is opgelost, ik heb hem laten verdwijnen in het verhaal. Ik heb hem bevrijd. Ja, misschien is bevrijden het juiste woord.

Aan de randen van het schrijven moet er een leven geleid worden. Een lege huls als lichaam leeft ongemakkelijk. De bevrijde geest laat zich niet zomaar vangen voor een avondje met vrienden, een feestje. Soms lijkt het alsof ik met lege ogen naar de wereld kijk, en dan vullen pijn en schuld mijn holle vaten. In de bevrijding van mijn geest schuilt verholen de opoffering van mezelf, mijn leven, en alles, iedereen om me heen.

Het was donker in de koffiekamer van het klooster. Een lampje in de hoek brandde zacht. Ik leunde met mijn ellebogen op tafel en dacht na over wat de zusters mij verteld hadden. Open en vrij, hun handen gevouwen in hun schoot, een onvermijdelijkheid had in hun woorden gelegen. Mijn koekje was ik vergeten op te eten.

Het onversneden leven dat ik verlangde was niet de zuivere passie, die had ik immers al gevonden. Wat ik zocht was een leven zonder pijn en schuld.

Uit de gisteren verschenen column van onze postulant "Christenen hebben zich vanaf de eerste christentijden toegelegd op de beoefening van werken van barmhartigheid"

De kern van het geloof – mijn geloof – is de liefde. Die liefde wordt verkondigd, gevierd (liturgie), maar ook bewezen door daden (“werken). “Fides sine operibus mortua est” – het geloof zonder werken is dood[2]. “De dienst van de liefde is voor de Kerk niet een soort welzijnswerk dat men ook aan anderen kan overlaten, maar hoort tot haar wezen en is een onmisbare uitdrukking van haar wezen", schrijft paus Benedictus XVI in zijn sociale encycliek “Deus Caritas est”[3].

 [4]: hongerigen spijzigen, dorstigen laven, naakten kleden, vreemdelingen herbergen, de zieken verzorgen, de gevangenen bezoeken, doden begraven. De barmhartige Samaritaan ontfermde zich over een man die op weg van Jeruzalem naar Jericho in handen was gevallen van rovers, terwijl de Leviet doorliep om zijn handen schoon te houden [5].

Zie observatrix

Verslag Geluksdag 2018 - En wat vond de baby ervan? Die sliep en snurkte zachtjes, heel beleefd.

Hoeveel mensen er kwamen? Weten we niet.
Bij 71 personen over de Passerelle hielden we op met tellen van de mensenstroom die op zondagmiddag vanaf  de Kerkberg neer daalde over het klooster. Daarna waren we te druk met de weg wijzen om iedereen op de uitgezette route te positioneren. De leeftijden varieerden, we hielden het niet bij. We weten wel hoe oud de jongste was, namelijk enkele maanden, hangend in een doek op de arm van zijn moeder.

baby piepklein in het midden

Wie het waren? Weten we ook niet, behalve als we hen al kenden als buren en mede-parochianen. Ze hadden de aankondiging gelezen in de krant van de Geluksdagen, in de Roerecho of op onze website.
Welkom waren ze allemaal, want we vertellen graag  wat een klooster is, wie we zijn en wat we doen en bovenal Wie ons inspireert en Wie de eerste oorzaak is van de aanwezigheid van een klooster op de Kerkberg, vanaf de achtste eeuw met de vestiging van de patroonheiligen van de Kerkberg, Wiro, Plechelmus en Otgerus.

We lieten hen allereerst de kloosterstamboom zien:

Er zijn nu nog vijf kloosters en ongeveer 100 zusters waarvan acht in de Priorij Thabor.

Daarna de documentaire over het klooster die gemaakt is door de HVR waarnaar door alle bezoekers aandachtig werd gekeken, opeengepakt in de grote zaal.

gedeelte van de deelnemers

Daarna trokken we in twee groepen door de gebouwen en vertelden:
- over de zeven gebedsmomenten per dag - en de oude, oerkatholieke traditie in kloosters over de hele wereld en van alle tijden, om door gebed de tijd te heiligen, daarbij biddend namens de mensen en voor de mensen;
de bezoekers weten nu dat als zij de lichte klok horen de zusters worden opgeroepen te gaan bidden en dan daarvoor alles laten vallen (figuurlijk!) om naar basiliek of kapel te gaan;
- over de Orde van het Heilig Graf die vanuit Jeruzalem naar Europa kwam, waarbij Jan van Abroek vanuit Sint Odilienberg tientallen kloosters stichtte en over de eigen spiritualiteit van de Orde en het klooster, waarbij de Verrijzenis centraal staat en waarbij de Romeinse liturgie van oudsher is aangevuld met bijzondere gebedsmomenten zoals de processie voor de H. Mis, zie foto, en de verering van de reliek van het H. Kruis (uit Juelich);

statio van processie van gisteren (Vijfde zondag Veertigdagentijd)

- dat het klooster van oudsher ook een ontmoetingscentrum voor de omgeving is waar catechese wordt gegeven, geloofsgesprekken worden gevoerd en mensen zich kunnen terugtrekken om te gaan bidden, voor studie, het schrijven van boeken en soms gewoon alleen om tot rust te komen en met de zusters mee te bidden;
- we vertelden over de heiligen waarvan soms door toevallig omstandigheden de beelden in het klooster terecht zijn gekomen, zoals

de H. Leonardus van Veghel, wereldheer, een van de Martelaren van Gorinchem, vermoord door de  geuzen in 1572, en de
H. Jean-Gabriel van Perboyre, lazarist, de  eerste martelaar van China, op gruwelijke wijze gemarteld en vermoord in 1840;
- dat het klooster een bescheiden winkeltje in devotionalia heeft waar rozenkransen, medailles, (devotie)kaarsen en wenskaarten worden verkocht.

Een aantal bezoekers ging daarna nog met ons mee naar de basiliek, waar ze konden zien hoe dicht bij hun huis vele malen per dag in kerk en klooster Gods lof gezongen wordt.

Vespers

Iedere bezoekers kreeg een informatie folder mee en we beantwoorden vele, vele vragen maar hebben achteraf toch het idee dat we nog veel meer hadden willen praten met degenen die de moeite namen om te komen. We zullen daarvoor actie ontplooien en bekend maken. We zijn de Gemeente Roerdalen en de burgemeester zeer dankbaar voor dit initiatief.

En wat vond de baby ervan? Die sliep en snurkte zachtjes, heel beleefd.

Geluksdag 2018 Groot succes - fotoreportage

Preek van onze Pastoor vandaag op het feest van Sint Jozef "God bevrijdt het hart van angst en neemt eruit weg wat bezwaart"

19 maart

Overweging op het hoogfeest van de H. Jozef

gedurende de Hoogmis in de Basiliek van Sint Odilienberg

Jozef lijkt een verzwegen en zwijgzame figuur in de Bijbel. Andere Bijbelse personages van meer naam en faam hebben deze timmerman een beetje naar de achtergrond geduwd. Nergens neemt hij in de evangelies het woord. Hij verkiest het handelen boven het spreken. Hij voelt zich het best als zorgzame, nabije man. Hij wordt gekenschetst als hoeder, die voor ons allen een voorbeeld is om zorg te dragen, zorg voor de dingen en de mensen van God, zorg voor onszelf. Jozef komt uit het geslacht van David, maar de macht en de invloed van deze koning was reeds lang uit de familie verdwenen. Wat ben je met een beroemde voorvader als je zelf machteloos bent en leeft onder Romeinse bezetting? Jozef en zijn verloofde Maria waren eenvoudige, vrome mensen. Zij behoorden tot de zogenaamde kring van de ‘anawim’, de zgn. ‘armen van Jahweh’. Mensen, die erop vertrouwen dat God zijn volk niet in de steek laat. 

Jozef werd een voorbeeldgelovige nadat hij doorheen een crisis was gegaan van twijfel en onzekerheid. Hij zat met vragen. Van wie is het kind?  Jozef voelt zich uitgesloten en uitgeschakeld. Er steekt zoveel in die bondige zin van Matteüs: “Omdat Jozef, haar man, rechtschapen was en haar niet in opspraak wilde brengen, dacht hij er aan in stilte van haar te scheiden.” Hoe fijngevoeliger iemand is, hoe meer pijn hij voelt. Door zelf tactvol te willen zijn en de medemens te sparen, kun je zelf op onbegrip stoten. Door anderen niet in opspraak te brengen, geraak je soms zelf in opspraak. Jozef was een rechtschapen man. Deze kwaliteit staat in het evangelie van Matteüs heel hoog aangeschreven. Hij spreekt vaak over ‘Gerechtigheid’. De wereldse mens vindt dat wie rechtvaardig is, het niet ver zal brengen. Toch steekt diep in elke mens waardering voor wie rechtschapen en rechtgeaard is. “De rechtschapenheid van Jozef bestond hierin dat hij van de ene kant zijn naam niet wilde geven aan het kind waarvan hij de vader niet kende en van de andere kant Maria, wier deugd hij kende, niet in opspraak wilde brengen door haar voor het gerecht te dagen, wat de Wet hem veroorloofde (Deut. 22,20). De rechtschapenheid van Jozef hield in dat hij met het oog van God naar Maria wou kijken en naar het leven dat zij droeg. 

De droom brengt Jozef inzicht bij. Het leven dat in Maria aan het groeien is, is van God. Jozef wordt als vader opzij geschoven opdat zo duidelijk wordt dat Jezus van God is. God handelt steeds anders dan wij denken. Meestal is in zijn handelen ons handelen ingesloten en opgewaardeerd. Bij de geboorte van Jezus is het anders. Jozef staat niet aan de oorsprong van Jezus’ leven, maar krijgt er wel de verantwoordelijkheid over. Hij mag het kind de naam Jezus geven. Langs Jozef krijgt Jezus een plaats in de stamboom, die terug gaat op koning David, ja zelfs op aartsvader Abraham. Jozef haalt zijn kracht uit een woord van een engel in een droom. Hij gelooft sindsdien dat God aanwezig is in een jonge zwangere vrouw die niet in de steek mag gelaten worden. De nacht bracht raad. De twijfel voor het slapen gaan is omgekeerd in de vreugde bij het ontwaken. In plaats van het verliezen komt het vinden; in plaats van de scheiding komt het huwelijk. God nam Maria niet weg van Jozef weg. Hij geeft haar weer terug aan hem. God is immers geen concurrent. Hij bevrijdt het hart van angst en neemt eruit weg wat bezwaart. “Jozef, vrees niet Maria, uw vrouw tot u te nemen.”

Al is Jozef niet de lijfelijke vader van het kind, hij beseft dat hij als pleegvader een invloed zal hebben op het kind. Jezus zal immers de stempel dragen van Jozef. Hij zal van hem leren. Door Jozef zal Jezus eveneens groeien in rechtschapenheid. Hij gaat de geschiedenis in met de naam van zijn vader en diens beroep. “Jezus, is hij niet de zoon van de timmerman?” (Mt. 13,55). Jozef zorgde voor hen die hem werden toevertrouwd. Hij geeft ons een voorbeeld in het hoeden en het zorg opnemen voor anderen. En daarmee is Jozef ook de beschermer van de Kerk bij uitstek: de Kerk aan wie het geheim van de menswording is toevertrouwd, zoals indertijd aan Jozef. Dat dit geheim ook bij ons christenen veilig is, dat wij ervoor durven uit komen en opkomen, meer nog: dat wij er uit leven, tot lof en eer van Gods Naam, tot welzijn van onszelf en van heel de heilige Kerk.  

Pastoor J. L’Ortye

Preek van Pastoor L'Ortye op het feest van Sint Jozef

Op bezoek bij mensen thuis zie je waaraan mensen graag herinnerd worden, wat mensen zich wensen, en hoe mensen in het leven staan. Soms zeggen zulke dingen ook iets over het geloof van mensen: een kruisbeeld, een heiligenbeeldje of een icoon. Vaak zie je wel ergens een Mariabeeld of een afbeelding van haar, maar zelden eentje van de H. Jozef die toch net als Maria een doorslaggevende rol in de heilsgeschiedenis heeft gespeeld. Misschien ligt dat eraan dat hij niet alleen liever op de achtergrond bleef, maar daar eigenlijk ook gebleven is, tot op de dag van vandaag.
Uit de heilige Schrift weten we  eigenlijk nauwelijks iets van hem; geen enkele woord is er van hem overgeleverd. En toch: uit dat het weinige wat er van hem gezegd wordt, blijkt wel zijn wezenlijke, ja zelfs cruciale rol in het geheim van Gods menswording, in Gods heilsplan.
Vandaag, op zijn hoogfeest neemt hij ons a.h.w. zelf bij de hand en vertelt hij zelf wat er eertijds allemaal in hem omging en komen we dankzij hem we ook het geheim van het leven en van Gods liefde op het spoor.  St. Jozef treedt ons op een drievoudige wijze tegemoet: als de slapende Jozef, als de eerbiedige Jozef en als nadenkende en gehoorzame Jozef.
Als we hem ontmoeten als de slapende Jozef, dan zegt dat niet over zijn luidheid of traagheid, maar eerder iets over zijn waakzaamheid en openheid voor Gods woord, voor Gods roepstem. We zijn overdag misschien klaarwakker en toch valt het ons te midden van alle geluiden en beelden die op ons afkomen ontzettend moeilijk het wezenlijke van het onwezenlijke te scheiden. En nog moeilijker valt het ons met de oren van ons hart Gods fluisterende stem te vernemen, de stem die in de diepte van onze ziel tot ons spreekt. De slapende Jozef is een mooi beeld voor onze innerlijke waakzaamheid en opgeruimdheid. In de bereidheid het lawaai van de dag achter ons te laten en in de stilte van de nacht Gods gefluister te horen, daarin is St. Jozef ons grote voorbeeld.
In een droom ontvangt hij de opdracht die hem tot begeleider en beschermer van Maria en haar Kind maakt. Deze opdracht, het Kind en zijn Moeder te beschermen en te begeleiden maakt St. Jozef tot een ware rechtvaardige, tot iemand die niet in pakt maar ontvangt en wat hem toevertrouwd trouwt bewaart. Dat blijkt ook uit het evangelie van vandaag. Mattheus vertelt - ook al is het met weinig woorden – hoe het Jozef verging toen hij erachter kwam dat Maria zijn verloofde, zwanger was. Maar juist deze paar woorden helpen ons een helder beeld van zijn houding te krijgen. Jozef wist dat het kind in Maria’s schoot niet van hem was. En hij wist ook wat een vrouw te wachten stond die een onwettig kind verwachtte. Daarom besloot hij “in alle stilte van haar te scheiden” (Mt.1,19). Daarmee wilde hij Maria niet in de steek laten noch zichzelf uit de voeten maken. Integendeel. Zo wilde hij eerder de schuld van de onwettige verwekking op zich nemen en Maria de schande ervan besparen. Door in stilte van Maria te scheiden zouden de mensen denken dat hij de vader van het kind was. Dan had hij zichzelf weliswaar schade berokkend, maar Maria gevrijwaard. Daarom wordt hij terecht “rechtschapen” genoemd (Mt.1,19). Jozef – een man van eerbied, van respect en van trouw.
Tenslotte zien we ook hoe Jozef iemand is die nadenkt en gehoorzaam is. Wij zouden beide houdingen misschien tegen elkaar uitspelen. Wie nadenkt wil juist niet tot iedere prijs gehoorzaam zijn, maar zelf bepalen wat hij doet en laat. Bij Jozef ging zijn gehoorzaamheid niet ten koste van zijn eigen verantwoordelijkheid; zijn gehoorzaamheid bestond in de bereidheid zich te laten leiden. Jozef laat zich door God leiden. Dat sluit zijn denken niet uit maar brengt die juist in de hoogste staat van paraatheid. De mens die zich werkelijk door God laat leiden, moet erover nadenken wat God met hem voorheeft en dit denken en nadenken leidt uiteindelijk tot danken, zowel in gebed als in geloof. Zo is de heilige Jozef in zijn openheid, in zijn eerbied en in zijn nadenkende gehoorzaamheid een man van geloof, een man Gods. De heilige Jozef zal er geen probleem mee hebben dat we zo weinig beelden en afbeeldingen van hem om ons heen zien. Maar ons zal het goed doen als we zijn beeld en zijn geloof in ons meedragen en ons door dat beeld laten bepalen.

Liturgia Horarum Sint Jozef - De trouwe behoeder

Uit de preken van de heilige Bernardinus van Siena († 1444)

De trouwe behoeder.

Voor elke bijzondere genade die aan een redelijk schepsel wordt meegedeeld, geldt deze algemene regel: als God in zijn goedheid iemand roept tot een bijzondere genade of tot een verheven levensstaat, dan schenkt Hij alle hulp die voor deze uitverkoren persoon en zijn taak nodig is, en die hem rijkelijk siert.

Dit feit komt het best tot uiting in de persoon van de heilige Jozef, de voedstervader van onze Heer Jezus Christus en de werkelijke echtgenoot van Maria, de koningin van de wereld en de meesteres van de engelen. De heilige Jozef werd door God de Vader gekozen tot de trouwe voedstervader en de behoeder van zijn voornaamste schatten, namelijk de Zoon van God en de echtgenote van Jozef zelf. Die taak heeft Jozef op zeer trouwe wijze vervuld. Daarom zegt de Heer tot hem: ‘Goede en trouwe dienaar, ga binnen in de vreugde van uw Heer’ (Mt. 25, 21).

Wanneer men Jozef vergelijkt met de hele kerk van Christus, dan is hij toch zeker een uitverkoren en bijzonder mens. Immers, met en in hem is Christus op wettige en waardige wijze binnengeleid in de wereld. De kerk mocht -dank zij Maria - Christus ontvangen. Als dan om die reden de hele heilige kerk haar, de moedermaagd, dank verschuldigd is, dan is de kerk zeker op de tweede plaats aan Jozef dank en een bijzondere verering verschuldigd.

Jozef betekent immers het einde van het oude verbond. In hem verkrijgen de verheven aartsvaders en profeten de beloofde vrucht. Jozef is immers de enige die in lichamelijke zin bezit wat God in zijn goedheid hun beloofd heeft.

Christus zal de vertrouwelijke omgang, de eerbied en de uitzonderlijke hoogachting die Hij hier op aarde Jozef betoonde - als een zoon aan zijn vader -, hem ook in de hemel zeker niet onthouden.

Het is dan ook niet ten onrechte wanneer de Heer hem als volgt toespreekt: ‘Ga binnen in de vreugde van uw Heer.’ Ook al gaat de vreugde van de eeuwige zaligheid binnen in het hart van een mens, toch geeft de Heer er de voorkeur aan om te zeggen: ‘Ga binnen in de vreugde.’ Daarmee zinspeelt Hij op het feit dat die vreugde niet alleen in Jozef aanwezig is, maar dat ze hem ook van alle kanten omgeeft, in zich opneemt en dat ze hem als een onpeilbare afgrond omsluit.

Vergeet ons daarom niet, heilige Jozef, en spreek voor ons ten beste bij Hem die uw Zoon wordt genoemd. Laat ook de mildheid van de heilige maagd Maria, uw bruid, ons ten goede komen. Zij is de moeder van Hem die samen met de Vader en de heilige Geest leeft tot in eeuwigheid. Amen.

Priorij Thabor doet mee aan de Geluksdag Roerdalen op 18 maart 2018

Priorij Thabor doet mee aan Geluksdag 2018

Het verlangen naar geluk is van goddelijke oorsprong; God heeft het in het hart van de mens gelegd om het mensenhart naar Zich te trekken, want Hij is de enige, die in staat is om het te vervullen (Catechismus Katholieke Kerk 1718). Voor ieder van ons heeft God een plan. Het is aan ons Gods bedoeling met ons leven te vinden. Wij, zusters van de Priorij Thabor, hebben Gods bedoeling en daarmee ons geluk gevonden in het klooster.  Geluk en daarmee verbonden zingeving is niet gemakkelijk en niet los verkrijgbaar geluk: iedere dag moet je opnieuw je best doen en daarmee zin geven aan je leven. Wij bidden voor U en Uw noden en wij bidden namens U- en dat mag iedere lezer persoonlijk opvatten. Zeer velen in het dorp hebben ons sinds onze komst in 1888 tot op de dag van vandaag gevraagd voor hen te bidden – en dat doen wij graag pro Deo in ieder opzicht (inlichtingen@priorijthabor.nl).

De gemeente Roerdalen heeft dit jaar opnieuw het initiatief genomen om een “Geluksdag” te houden en ook de priorij Thabor neemt daar (opnieuw) graag aan deel. Op de Kerkberg vinden die dag rondleidingen  plaats door VVV-gidsen. Belangstellenden kunnen zich op 15.15 melden bij de groene poort achter de basiliek op de Kerkberg. Wij openen dan de poort en dan kunt U over de passerelle (brug) binnen door naar het klooster. We verzamelen dan in de eetzaal en splitsen zonodig het gezelschap in groepen die starten vanaf verschillende punten. Bij de rondleiding  laten we de kapel zien waar we iedere dag doorgaans acht keer per dag (liturgische getijden en het rozenhoedje bidden)  en de gespreksruimten inclusief gastenkamers) in het bezoekerscentrum. Ook zult U bij wijze van bijzondere uitnodiging een blik kunnen werpen in de gangen van het kloosterslot (clausuur) waar wij wonen. De rondleiding eindigt in het winkeltje voor religieuze artikelen. Op de dag zelf plaatsen we op het weblog de links naar de teksten die we bij de rondleiding vertellen. Ook beantwoorden we graag Uw vragen. De dag wordt afgesloten met de Vespers in de basiliek. Wie meer wil weten, kan op onze website priorijthabor.nl alles lezen.

Niet alleen  op de Geluksdag maar iedere zondag bidden we de Vespers in het Latijn in de basiliek. Dat is heel bijzonder: voorzover wij weten is het namelijk uniek dat hiermee wekelijks met Gregoriaanse zang en integraal Latijnse tekst volgens de Novus Ordo (generalis) worden gezongen.
Als je dichtbij een bijzonder gebouw of museum woont, is het niet ongebruikelijk daar nog nooit zijn geweest. Afgaand op de wekelijkse belangstelling, zijn velen van U op zondagmiddag nog nooit geweest. Dat is heel jammer. U doet Uzelf daarmee te kort. Wie wel komt, weet dat dit een verstild moment is waarbij de sprong naar het religieuze op de Kerkberg, waar hemel en aarde elkaar raken, voor het grijpen ligt. (Dat geldt trouwens over voor de H. Mis iedere zondag en alle weekdagen.
Priesters en religieuzen zijn verplicht dagelijks de getijden te bidden: als zusters levend in clausuur bidden wij namens en ten behoeve van de gehele gelovige gemeenschap. Aangezien er overal ter wereld kloosters zijn, wordt van daaruit  onafgebroken de lof Gods gezongen. In een Basilica minor, zoals onze basiliek, bestaat de verplichting tenminste op zondag (delen van) de liturgie in het Latijn te bidden inclusief de getijden. Om 16.45 uur wordt een korte inleiding gegeven die kan gaan over de betekenis van de Getijden, de gebedsteksten of het Gregoriaans. Soms oefenen we alvast een tekst. Voor iedere deelnemer is er een volledig boekje met muzieknotatie beschikbaar. Na de Vespers bidden we het gebed van de Engel des Heren eveneens in het Latijn, tekst beschikbaar. Voorafgaand kunnen gebedsintenties worden opgegeven in een boek dat bij de ingang ligt. Als U zelf niet kunt komen, kunt U ook intenties opgeven via inlichtingen@priorijthabor.nl
Was er een Michelingidt voor liturgie dan hadden onze vespers vier sterren en kwam men van heinde en verre om mee te bidden. Zo’n gids is er (nog) niet en het is daarom nog niet druk. Grijp Uw kans voor het te laat is en kom meebidden. Wij zien U graag komen. 

Sneeuwlandschap rond Kerkberg

Nec quisquam est, cui non Christi auxiliétur orátio Er is niemand die niet door het gebed van Christus wordt geholpen

Nulli infirmórum crucis est negáta victória; nec quisquam est, cui non Christi auxiliétur orátio. Quæ si multis in ipsum sæviéntibus prófuit, quanto magis eos qui ad ipsum convertúntur ádiuvat?

Aan niemand van de zwakken wordt de overwinning van het kruis geweigerd; en er is niemand, die niet door het gebed van Christus wordt geholpen. Als dat gebed voor velen, die tegen Hem woedden, van voordeel is geweest, hoeveel te meer zal het dan hen helpen, die zich tot Hem bekeren?

Leo Magnus in Sermone 15, De passione Domini, 3-4: PL 54, 366-367)

My Song Is Love Unknown - King's College, Cambridge

My song is love unknown,
My Saviors love to me;
Love to the loveless shown,
That they might lovely be.
O who am I, that for my sake
My Lord should take, frail flesh and die?

He came from His blest throne
Salvation to bestow;
But men made strange, and none
The longed for Christ would know:
But O! my Friend, my Friend indeed,
Who at my need His life did spend.

Sometimes they strew His way,
And His sweet praises sing;
Resounding all the day
Hosannas to their King:
Then Crucify! is all their breath,
And for His death they thirst and cry.

They rise and needs will have
My dear Lord made away;
A murderer they saved,
The Prince of life they slay,
Yet cheerful He to suffering goes,
That He His foes from thence might free.

Here might I stay and sing,
No story so divine;
Never was love, dear King!
Never was grief like Thine.
This is my Friend, in Whose sweet praise
I all my days could gladly spend.

Zojuist zongen we weer aan het einde van de H. Mis: Attende Domine, et miserere, quia peccavimus tibi.

Attende Domine, et miserere,

quia peccavimus tibi.

Luister Heer, en wees ons genadig,

want wij hebben tegen U gezondigd.

Ad te Rex summe, omnium Redemptor,

oculos nostros sublevamus flentes:

exaudi, Christe, supplicantum preces.

Tot U, opperste Koning, Verlosser van allen,

slaan wij wenend onze ogen op:

verhoor, Christus, de beden van hen die tot U smeken.

Dextera Patris, lapis angularis,

via salutis, ianua caelestis,

ablue nostri maculas delicti

Rechterhand van de Vader, hoeksteen,

weg van het heil, poort van de hemel,

was de smetten van onze zonden af.

Rogamus, Deus, tuam maiestatem:

auribus sacris gemitus exaudi:

crimina nostra placidus indulge.

God, wij smeken uw majesteit:

verleen ons zuchten genadig gehoor:

vergeef ons goedertieren onze misdaden.

Tibi fatemur crimina admissa

contrito corde pandimus occulta:

tua Redemptor, pietas ignoscat.

U bekennen wij de bedreven fouten,

rouwmoedig belijden wij ons heimelijk kwaad:

Verlosser, schenk in uw goedheid vergiffenis.

Innocens captus, nec repugnans ductus,

testibus falsis pro impiis damnatus:

quos redemisti, tu conserva, Christe.

Onschuldig gevangen, zonder verzet weggevoerd,

veroordeeld op vals getuigenis ten gunste van zondaars:

bewaar hen, Christus, die Gij hebt verlost hebt.

Onze zondagse Gregoriaanse Vespers in de Roerecho van vandaag

Brief van onze Broekhin-meisjes: "We hebben een 10 gekregen voor onze presentatie"

"Wij hebben Donderdag onze presentatie gehad, het ging allemaal heel goed! We hebben vertelt wat we allemaal gedaan hebben, de antwoorden op een aantal vragen van ons en natuurlijk ook veel foto's laten zien. De docent vond het heel leuk en interessant, daarom hebben we ook een 10 gekregen voor onze presentatie. We willen jullie daarom nogmaals heel erg bedanken voor de gastvrijheid en de tijd die jullie erin hebben gestoken"

Naschrift:
Andere scholieren die ook een hoog cijfer willen halen voor hun presentatie, kunnen zich opgeven via inlichtingen@priorijthabor.nl Wij leveren op maat!

Palestrina - Psalm 42 Sicut cervus desiderat ad fontes aquarum

van achter de kloostermuren

Missa XVII - Kyrie Zingen we zo dadelijk in de Hoogmis in de basiliek

Kerkberg in de sneeuw bij het krieken van de dag.

Lezing H. Mis vandaag - Jozef, broers, put - geschikt script voor een film met dramatisch plot

2e week in de veertigdagentijd, vrijdag

Eerste lezing (Gen. 37, 3-4.12-13a.17b-28)

Uit het Boek Genesis.
Israël hield meer van Jozef dan van al zijn andere zonen, omdat hij hem nog op zijn oude dag had gekregen. Hij had voor hem een prachtig kleed laten maken. De broers bemerkten dat hun vader meer van Jozef hield dan van hen, en zij gingen hem zo haten, dat ze geen goed woord meer voor hem overhadden. Eens waren zijn broers bij Sichem de kudden van hun vader gaan weiden, toen Israël tot Jozef zei: “Je weet dat je broers de kudde weiden bij Sichem. Zou je niet naar hen toe willen gaan.” Jozef ging daarop zijn broers achterna en vond hen inderdaad in Dotan. Zij hadden hem al in de verte zien aankomen, en voor hij bij hen was, smeedden zij het plan om hem te doden. Zij zeiden tot elkaar: “Daar komt hij aan, de grote dromer! Nu hebben we de kans. We vermoorden hem en gooien hem in een put. We kunnen zeggen dat een wild beest hem verslonden heeft. Dan zullen we eens kijken wat er van zijn dromen terecht komt!” Toen Juda dit hoorde, probeerde hij Jozef uit hun handen te redden en zei: “We mogen hem niet doden.” Ruben zei tot hen: “Vergiet toch geen bloed! Ginds in de steppe is een put, gooi hem daarin, maar sla niet de hand aan hem.” Hij wilde hem immers uit hun handen redden en bij zijn vader terugbrengen. Zodra Jozef bij zijn broers kwam, trokken zij hem het kleed uit, het prachtige kleed dat hij droeg, grepen hem en wierpen hem in de put. De put was leeg en er stond geen water in. Terwijl ze zaten te eten, zagen zij ineens een karavaan van Ismaëlieten, die van Gilead kwam. De kamelen waren beladen met gom, balsem en hars, zij waren op weg naar Egypte om de koopwaar daar af te leveren. Nu zei Juda tot zijn broers: “Wat hebben we eraan, die broer van ons te vermoorden en zijn bloed te bedekken. Laten wij hem liever aan de Ismaëlieten verkopen en niet de hand aan hem slaan, hij is toch een broer van ons, ons eigen vlees.” Zijn broers stemden daarmee in. Toen Midjanitische kooplieden voorbijkwamen, trokken de broers Jozef uit de put en verkochten hem voor twintig sikkel zilver aan de Ismaëlieten. De kooplieden voerden Jozef naar Egypte.

Winterlandschap met schaatsers

 Hendrick Avercamp, ca. 1608, olieverf op paneel, h 77,3cm × b 131,9cm.

Rijksmuseum A’dam.

Grote drukte op het ijs tijdens een strenge winter. Honderden mensen zijn op het ijs te vinden; de meesten voor het vermaak, anderen zijn uit noodzaak aan het werk.