“Dieu ou rien; ik neem niets terug van die titel die goed weergeeft dat de mens altijd voor de keuze staat, een alternatief waarvan zijn eeuwige bestemming afhangt. Dat geldt zelfs nog meer in onze tijd, want het is niet alleen een keuze voor elk individu afzonderlijk, maar ook voor de toekomst van de hele mensheid. Sinds de Tweede Wereldoorlog en de twee atoombommen weten we dat ze sterfelijk is. Ze kan de nucleaire vernietiging over zichzelf uitroepen. Iets gelijkaardigs is het misprijzen van de natuur en het uitputten van de natuurlijke rijkdommen. Zelfde resultaat: vernedering, perversie en zelfdestructie. Ja, God of niets, dat is het alternatief. Ik geef toe, radicaal, maar eigenlijk is het een kreet van verdriet, de kreet van een zielzorger tegenover de hardvochtigheid van onze tijdgenoten. Het is niet anders dan een echo van Gods jammerklacht die als rode draad door de Bijbel loopt tot het Lam Gods alle lijden op zich neemt. ‘Keer terug, Israël, naar de Heer uw God. Door je eigen wandaden ben je ten val gekomen’, klaagt God volgens de profeet Hosea (14, 1). Of in het boek Joël: ‘Scheur uw hart en niet uw kleren, en keer terug tot de Heer uw God want Hij is genadig en barmhartig voor wie berouw toont’ (2, 13). Ja, wij hebben een keuze te maken: of God, of onze zelfvernietiging.”
Zie ook Tertio
