Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Hebdomada XXVII per annum feria V

Ad Officium lectionis

  Lectio altera

Ex Epístola sancti Ignátii Antiochéni epíscopi et mártyris ad Philadelphénses

(Inscriptio; nn. 1, 1 — 2, 1; 3, 2 — 5: Funk 1, 225-229)

Unus episcopus cum presbyterio et diaconis

Ignátius, qui et Theóphorus, Ecclésiæ Dei Patris et Dómini Iesu Christi, quæ est Philadelphíæ in Asia, misericórdiam consecútæ et firmátæ in concórdia cum Deo et exsultánti in passióne Dómini nostri inseparabíliter ac per resurrectiónem eius plene instrúctæ de omni misericórdia, quam salúto in sánguine Iesu Christi, quæ est gáudium meum sempitérnum et stábile, máxime si uníti sunt cum epíscopo et presbýteris eius et diáconis iuxta senténtiam Christi designátis, quos secúndum própriam voluntátem suam firmávit in stabilitáte per Sanctum suum Spíritum.

Hunc epíscopum cognóvi non a seípso neque per hómines neque ob inánem glóriam, sed caritáte Patris et Dómini Iesu Christi obtinuísse ministérium regéndi cœtum. Valde admirátus sum eius modéstiam, qui siléndo poténtior est quam qui vana loquúntur. Cónsonus enim est mandátis Dei ut cíthara chordis. Quaprópter beátam prædico mentem eius piam, eam virtútibus ornátam et perféctam sciens, et immobilitátem eius ac lenitátem instar mansuetúdinis Dei vivi.

Fílii ítaque lucis veritátis, fúgite divisiónem et pravas doctrínas; ubi autem pastor est, eódem ut oves sequámini.

Quotquot enim Dei et Iesu Christi sunt, hi sunt cum epíscopo; et quotquot pæniténtia ducti redíerint ad unitátem Ecclésiæ, et hi Dei erunt, ut secúndum Iesum Christum vivant. Ne errétis, fratres mei. Si quis schisma faciéntem sectátur, regni divíni hereditátem non conséquitur; si quis ámbulat in aliéna doctrína, is non assentítur passióni.

Studeátis ígitur una eucharístia uti; una enim est caro Dómini nostri Iesu Christi et unus calix in unitátem sánguinis ipsíus, unum altáre, sicut unus epíscopus cum presbytério et diáconis, consérvis meis; ut, quod faciátis, secúndum Deum faciátis.

Fratres mei, valde effúsus sum in amórem vestri et valde lætátus róboro vos; non ego vero, sed Iesus Christus, cuius grátia vinctus plus tímeo, quia nondum sum perféctus; sed orátio vestra ad Deum me perfíciet, ut sorte per misericórdiam mihi assignáta pótiar, confúgiens ad Evangélium tamquam ad corporáliter præséntem Christum, et ad Apóstolos tamquam ad præsens Ecclésiæ presbytérium.

Tweede lezing

Uit de Brief aan de Brief aan de Philadelphiërs van de H.Ignatius, bisschop van Antiochië

(Inscriptio; nn. 1, 1 — 2, 1; 3, 2 — 5: Funk 1, 225-229)

Een bisschop met zijn priester-college en diakens

Ignatius, die ook Theophorus heet, aan de Kerk van God de Vader en de Heer Jezus Christus, in Philadelphia in Azië, die barmhartigheid verworven heeft en bevestigd is in de eenheid met God; die zich zonder ophouden verheugt in het lijden van onze Heer en door zijn verrijzenis geheel is vervuld met alle barmhartigheid; die ik groet in het bloed van Jezus Christus. Zij is een altijd-blijvende vreugde, vooral wanneer haar gelovigen één zijn met hun bisschop en zijn priester-college en ook met de diakens, die naar de geest van Christus zijn aangesteld, die Hij volgens zijn eigen wil bevestigd heeft in standvastigheid door zijn Heilige Geest.

Ik weet, dat deze bisschop zijn ambt om deze gemeente te besturen niet verkregen heeft door eigen streven of dat van anderen, noch om ijdele glorie te verwerven, maar door de liefde van de Vader en de Heer Jezus Christus. Ten zeerste heb ik zijn bescheidenheid bewonderd, omdat hij door te zwijgen meer vermag dan anderen door onnodig gepraat. Hij stemt namelijk overeen met de geboden, als een cither met de snaren. Daarom verheerlijk ik zijn vrome gezindheid in de overtuiging, dat zijn ziel volmaakt is en met deugden versierd, terwijl ik zijn onwankelbaarheid ken en zijn zachtmoedigheid naar het voorbeeld van de levende God.

Daarom, kinderen van het licht der waarheid, vlucht de verdeeldheid en de valse leringen. Waar toch de herder is, daar moet gij als schapen volgen.

Want al degenen, die God en Jezus Christus toebehoren, zijn ook met de bisschop. Allen, die boetvaardig tot de eenheid van de Kerk terugkeren, zijn óók van God, om te leven volgens Jezus Christus. Vergist u niet, mijn broeders. Als iemand een scheurmaker volgt, zal hij het rijk Gods niet beërven; en als iemand wandelt in een vreemde leer, heeft hij geen deel aan het lijden.

Beijvert u dan aan één Eucharistie deel te nemen – want één is het vlees van onze Heer Jezus Christus en één de kelk in de eenheid van zijn bloed, één altaar, zoals er ook één bisschop is met zijn priester-college en diakens, mijn mede-dienaren – opdat gij, wat gij ook doet, volgens God moogt doen.

Mijn broeders, ik vloei over van liefde voor u, moge ik vol vreugde u versterken, niet ik echter, maar Jezus Christus. Hoewel ik door zijn genade in boeien ben, vrees ik Hem temeer, omdat ik nog niet volmaakt ben. Maar uw gebed bij God zal mij vervolmaken, om het lot verkrijgen, dat Hij mij in zijn barmhartigheid heeft toegewezen, terwijl ik mijn toevlucht neem tot het Evangelie als tot de lichamelijk aanwezige Christus, en tot de Apostelen als tot het aanwezige priester-college van de Kerk.