Het paasverhaal speelt zich af rond en in de grafkamer van Jezus. Naar dat graf is Maria Magdalena op weg, terwijl het nog donker was. Het is voor haar een gang naar het verleden. De steen die het graf van Jezus blokkeert, ligt ook over haar leven. Je hoeft immers niet dood te zijn om je begraven te voelen.
In het evangelie van Johannes heeft de dood tal van gezichten. Er is de dood van de eenzaamheid, wanneer de weg naar buiten, naar het licht geblokkeerd is. Er is de dood van het egoïsme, van de liefdeloosheid. Zo beschreef de schrijver Dostojewski, die in strafkampen verbleef, hoe mensen elkaar levend kunnen begraven.
Johannes vertelt ons hoe hij en Petrus tot het geloof komen. Het verhaal bevat weinig spectaculairs. Johannes zegt tot ons : geloven in de verrijzenis van Jezus is nooit een kwestie van harde bewijzen geweest.
´Zalig zij die niet zien en toch geloven.´
De leerlingen zien op paasmorgen een teken van de opstanding, zoals een gebroken eierschaal in een verlaten nest, een teken van nieuw leven is. Dit teken nu, is het lege graf. Johannes zag en hij geloofde dat deze leegte, de leegte van het begin was. Tot op dat moment hadden zij nog niet begrepen dat Christus uit de doden moest opstaan. Dat zegt het paasevangelie ons vandaag : dat we ons leven niet baseren op keiharde bewijzen, maar op de tekenen die God ons aanreikt en die een beroep doen op ons geloof.
Opstanding (daar zit het woord ´opstaan´ in) uit de doden ? Kan iemand zoiets in alle ernst geloven ? Wie bij voorbaat zegt dat de opstanding
(hier zit ook in, in opstand komen tegen alles wat doods is) uit de doden onmogelijk is, lijkt zo iemand niet een beetje op het kuiken in het ei dat meent dat het overal donker moet zijn omdat het zelf in het donker zit ?
Wat onze ideeën waard zijn, blijkt pas wanneer de schaal zich opent en het licht binnenbreekt. Dan pas blijkt hoe de werkelijkheid van de zon die licht, warmte en leven geeft, alle voorstellingen te boven gaat.
De verrijzenis van Jezus wordt in het paasevangelie niet beschreven, niet uitgebeeld. De verrijzenis is niet een gebeuren dat je zomaar op één lijn kunt plaatsen met allerlei andere gebeurtenissen rond de persoon van Christus. Zijn opstanding betekent niet dat zijn aardse bestaan nog een tijd verlengd werd. Hij is niet ten leven gewekt om daarna opnieuw te sterven. Zijn verrijzenis is het begin van een nieuwe manier van bestaan. In zijn opstanding wordt de dood zelf met zijn vele gezichten en vele namen, overwonnen.
En omdat het gaat over iets nieuws, gaat het over zaken waarvoor de evangelisten nog geen woorden hadden.
Wij zijn uitgenodigd om te worden wat Hij is, nu al.
Het Nieuwe Testament laat geen ruimte voor ongepaste nieuwsgierigheid wanneer het gaat over de verrijzenis van Christus. Het gaat niet om het hoe en het wanneer. Het gaat er wel om dat wijzelf tot nieuw leven komen, dat wij niet van dood tot dood gaan, voordat we sterven.
Sinds Pasen zullen we eigenlijk nooit meer zeggen : het is onbegonnen werk want het nieuwe leven, het nieuwe bestaan, het is begonnen en het is niet tegen te houden.
Hij gaat ons voor !
Een zalig en vreugdevol Paasfeest
