Bij een vorige Sacramentsprocessie : Vluchteling betrapt :"Ik vind het wel genoeg nu mijn rozenblaadjes op zijn"

Processiegangertje Tom maakt zich los uit Engelbewaardersgroep nadat rozenblaadjes verstrooid zijn!

zo ging het bij de start van de processie:

O Salutaris Hostia - Catholic Eucharistic Hymns

"Lauda Sion" (Sequence) for Solemnity of Corpus Christi

Klein meisje onderzoekt optie deelname Sacramentsprocessie aanstaande zondag - een trialoog tussen drie dames

 Pupje: "Ik weet het niet hoor!" Oma: "Jawel, je hebt er iets (ander) leuks voor afgezegd".

 Oma: "Even kijken hoe het je staat en of het past". Pupje denkt: "Vooruit dan maar"

 Zuster: "Staat je goed, dat kroontje. Past het?" Pupje denkt: "Dit heeft wel iets"

Alle dames denken: "Het kostte even tijd, maar dit is leuk"

 Komt allen zondag naar de Sacramentsprocessie: Het kost even tijd maar het is mooi!

The origin of the Feast of Corpus Christi

Sacramentsdag

Deus, qui nobis sub sacramento mirabili
passionis tuae memoriam reliquisti,
tribue, quaesumus,
ita nos Corporis et Sanguinis tui sacra mysteria venerari,
ut redemptionis tuae fructum in nobis iugiter sentiamus.

Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti, Deus,

per omnia sæcula sæculorum. Amen.

Heer Jezus Christus, in dit wonderbaar sacrament

hebt Gij ons de gedachtenis nagelaten van uw lijden en sterven.

Wij bidden U: laat ons de heilige geheimen van uw Lichaam en Bloed

met zo grote eerbied vieren dat wij de genade van uw verlossing

voortdurend in ons ervaren.

Gij die leeft en heerst met God de Vader in de eenheid van de Heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

Collectegebed van Sacramentsdag

Waar hebben we de afgelopen week voor gebeden?

Voor slachtoffers van geweld en hun dierbaren
Voor een mede parochiaan die volgende week vanuit de basiliek wordt begraven.
Voor een pasgeboren baby in het ziekenhuis.
Voor de vannacht overleden echtgenote van een vriend van het klooster: Heer, geef haar de eeuwige rust en het eeuwige Licht verlichte haar.
Voor een zieke die in afwachting van onderzoeken verkeert. Om kracht en goede moed!
Voor iemand die met psychisch problemen gedwongen is opgenomen
Voor mensen die altijd bang zijn, dat ze weten dat God altijd met hen is.
Voor mensen uit het dorp, dat ze ontdekken dat Gods rijkdom voor het grijpen ligt voor wie het aanvaardt.
Voor vervolgde christenen waar ook ter wereld, dat zij weten hun lijden betekenis heeft in Gods heilsplan.
Voor degelijke roepingen voor ons klooster
Voor de weldoeners en andere vrienden van het klooster
Voor de familieleden van de zusters
Voor Mgr. Camillo Sarko, zijn parochie van de H. Petrus Claver en zijn parochianen in Ghana.
Voor de zielerust van een overledene en troost voor de nabestaanden
Voor onze parochie, dat de H. Geest haar mag bezielen en dat mensen weer terugkeren naar de zondagse Eucharistie
Voor aanvaarding van een lot en overgave aan Gods wil en Gods zegen in deze
Voor een goede opkomst en droog weer bij de Sacramentsprocessie
Voor een zieke
Voor een vriend van het klooster en zijn ernstige zieke echtgenote
Voor vrede in ons en om ons
Voor een ernstige zieke vriendin die wordt vermist. In de loop van de middag hoorden we dat ze weer terecht was.

Wie ook aan ons intenties wil opgeven, kan dat doen via inlichtingen@priorijthabor.nl 
Zie ook Gebeds-intenties, misintenties en donaties voor ons klooster

Voorbereiding Sacramentsprocessie 3 juni 2018

Ook de flambouwen (toortsen) van de Ambrosiusbroederschap zijn gepoetst, voorzien van nieuwe kaarsen en versierd met een geel/witte rozet. Klaar om te worden meegedragen in onze processie.

Sacramentsprocessie 3 juni 2018 Uitnodiging voor ouders en kinderen

SACRAMENTSPROCESSIE SINT ODILIËNBERG ZONDAG 3 JUNI 2018

Aan de ouders en kinderen

Graag nodigen wij u en de kinderen uit om deel te nemen  aan de mooie en traditionele processie in ons dorp. Van oudsher nemen zowel kinderen als volwassenen eraan deel. Wij vinden het belangrijk dat deze bijzondere oude katholieke traditie doorgegeven wordt aan de kinderen en hun ouders. Ook als u en de kinderen positief staan tegenover deze traditie, maar u bent niet katholiek, dan kunt u  toch aan de sacramentsprocessie deelnemen.

De kinderen worden naar leeftijd ingedeeld in verschillende themagroepen. De kinderen worden altijd begeleid door groepsleiders en vaak lopen de ouders ook mee. Het is voor velen een hele mooie dag waar ze elk jaar naar uitzien.

Bij goed weer vertrekt de processie zondag 3 juni om 10.00 vanuit het Kerkplein. Nadere informatie volgt nog.

Je kunt je naam en adres opgeven tot en met zaterdag 2 juni bij:     

Mirjam Cuijpers-Sanders

Hagelkruisweg 11

Tel. 532797

Mirjam.cuijpers@hetnet.nl    

                                 

Bianca Crombach

Molenweg 30
6077BC St. Odiliënberg
Tel. 536000                                                      

pjjcrombach@plussupermarkt.nl                                     

Zusters van het H. Graf

Priorij Thabor

Aan de Berg 3

Tel. 532074

priorijthabor@priorijthabor.nl

Namens het processiecomité, Sint-Odiliënberg

Epistel van vandaag zevende week door het jaar 2, zaterdag "Zo is het ook voor ons in de relatie met God",

"Als kleine kinderen iets hebben, roepen zij om hun ouders.
Zij weten dat die komen en het probleem oplossen",
Zo is het ook voor ons in de relatie met God",
zei onze Pastoor vanmorgen in de inleiding.

Eerste lezing (Jak. 5, 13-20)

Uit de brief van de heilige apostel Jakobus.

Broeders en zusters, heeft iemand van u te lijden? Laat hij bidden. Is iemand welgemoed? Laat hij een loflied zingen. Is iemand onder u ziek? Laat hij de presbyters van de gemeente roepen; zij moeten een gebed over hem uitspreken en hem met olie zalven in de Naam des Heren. En het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden. Belijdt daarom elkander uw zonden en bidt voor elkaar, opdat gij genezing moogt vinden. Het vurig gebed van een rechtvaardige vermag veel. Elia was een mens van gelijke aard als wij. Hij bad met aandrang dat het niet zou regenen en er viel geen regen op het land, drie jaar en zes maanden lang. Hij bad opnieuw, en de hemel gaf regen en het land bracht zijn vrucht voort. Broeders en zusters, als iemand onder u van de waarheid afdwaalt en een ander brengt hem tot inkeer, weet dan dat hij die een zondaar van zijn dwaalweg bekeert, zijn ziel zal redden van de dood en tal van zonden zal bedekken.

Credo in unum Dominum III (Chant / Gregoriaans)

Gisteravond wilden twee catechesekinderen van respectievelijk 10 en 12 jaar tot besluit het Credo zingen met de zuster die hen les gaf. Zij gaven niet aan een welke editie zij dachten. De zuster nam maar aan dat zij Credo III wilden zingen, waarna zij dat luidkeels hebben gezongen. Zomaar twee catechesekinderen, zomaar helemaal uit zichzelf.

Ouders, kinderen en grote mensen kunnen altijd bij ons terecht voor catechese of geloofsgesprek. Voor  voorbereiding op  sacramenten lopen ieder jaar per leeftijdcategorie aparte programma's.

De eerste voorbereidingen voor de Sacramentsprocessie op 3 juni - het huis puilt uit

SINT-ODILIËNBERG SACRAMENTSPROCESSIE ZONDAG 3 JUNI 2018

Zondag 3 juni zal bij goed weer de Sacramentsprocessie door het dorp trekken. De Hoogmis begint om 9.00 uur in de basiliek en de Sacramentsprocessie vertrekt om 10.00 uur vanaf het Kerkplein. Zoals elk jaar wordt deze mooie traditie in ere gehouden door jong en oud uit het dorp, gezamenlijk versieren zij de rustaltaren en straten, en nemen zij deel aan de processie. Er wordt gebeden voor vrede, bescherming, en zegen voor ons dorp en heel de wereld.

De processie is een oude traditie die al jaren door iedereen uit het dorp een warm hart wordt toegedragen, samen brengen we zo een eerbetoon aan Jezus in het H. Sacrament en vieren we ons geloof, ieder met zijn eigen inbreng.

Zoals elk evenement draait ook de processie volledig op vrijwilligers. Samen spannen zij zich in om een mooie en gezegende dag van te maken.

Wat kunt u doen? S’ochtends worden de straten versierd door middel van zandtapijten en bloemen, rustaltaren worden opgezet en er zijn vrijwillige verkeersregelaars en u kunt natuurlijk mee lopen! Voor al deze activiteiten kunt u zich bij ondergetekende aanmelden. Ook uw kinderen zijn meer dan welkom om mee te lopen of mee te versieren.

Daarnaast kunt u ook voor uw eigen raam of voordeur bloemen en/of kaarsen zetten om O.L. Heer in het H. Sacrament te eren.

Aan het eind van de processie verzamelen we op het Kerkplein voor een kopje koffie en een broodje en sluiten we gezamenlijk af. Ook hierbij kunt u helpen.

Alle hulp is welkom, u kunt zich aanmelden bij:

Priorij Thabor
Aan de Berg 3
Tel. : 532074
priorijthabor@priorijthabor.nl

Mirjam Cuijpers – Sanders
Hagelkruisweg 11
Tel.: 532797
mirjam.cuijpers@hetnet.nl

Bianca Crombach
Tel.: 0610749578
Bjp.crombach@gmail.com

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Die 22 maii S. RITÆ DE CASCIA, RELIGIOSÆ Verba Christi in nobis manent. Christus’ woorden blijven in ons.

Introductio

In Umbria floruit sæculo quintodecimo. Primum violento viro nupta, eius sævitias patienter toleravit eumque Deo conciliavit; dein, coniuge et filiis orbata, monasterium Ordinis Sancti Augustini utpote religiosa ingressa est, ómnibus patientiæ et compunctionis sublime præbens exemplum, ubi requievit ante annum 1457.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Tractátibus sancti Augustíni epíscopi in Ioánnem

(Tractatus 81, 4: CCL 36, 531-532)

Verba Christi in nobis manent

«Si manséritis in me — inquit — et verba mea in vobis mánserint, quodcúmque voluéritis petétis, et fiet vobis». Manéndo quippe in Christo, quid velle possunt nisi quod cónvenit Christo? Quid velle possunt manéndo in Salvatóre, nisi quod non est aliénum a salúte? Aliud quippe vólumus, quia sumus in Christo, et aliud vólumus, quia sumus adhuc in hoc sæculo. De mansióne namque huius sæculi nobis aliquándo subrépit, ut hoc petámus quid nobis non expedíre nescímus. Sed absit ut fiat nobis, si manémus in Christo, qui non facit quando pétimus, nisi quod éxpedit nobis.

Manéntes ergo in eo, cum verba eius in nobis manent. Quodcúmque voluérimus petémus, et fiet nobis. Quia si pétimus et non fiet, non hoc pétimus quod habet mánsio in eo, nec quod habent verba eius quæ manent in nobis, sed quod habet cupíditas et infírmitas carnis, quæ non est in eo et in qua non manent verba eius. Nam útique ad verba eius pértinet orátio illa quam dócuit, ubi dícimus: «Pater noster, qui es in cælis». Ab huius oratiónis verbis et sénsibus non recedámus petitiónibus nostris, et quidquid petiérimus, fiet nobis.

Tunc enim dicénda sunt verba eius in nobis manére, quando fácimus quæ præcépit, et dilígimus quæ promísit; quando autem verba eius manent in memória, nec inveniúntur in vita, non computátur palmes in vite, quia vitam non áttrahit ex radíce. Ad hanc differéntiam valet quoad scriptum est: Et memória retinéntibus mandáta eius, ut fáciant ea. Multi enim memória rétinent, ut contémnant, vel étiam derídeant et oppúgnent ea. In his verba Christi non manent, qui attíngunt quodámmodo, non cohærent; et ídeo illis non erunt in benefícium, sed in testimónium. Et quia sic insunt eis, ut non máneant in eis, ad hoc tenéntur ab eis, ut iudicéntur ex eis.

Inleiding

22 mei

H. Rita van Cassia, kloosterlinge

Zij leefde in Umbrië (Italië) in de vijftiende eeuw. Eerst was zij met een gewelddadige man getrouwd, wiens onstuimig gedrag ze geduldig verdroeg en die ze met God verzoende. Na het verlies van haar man en kinderen, trad ze vervolgens in als kloosterlinge bij de Orde van de heilige Augustinus. Daar was ze voor allen een voorbeeld van geduld en boetvaardigheid en stierf er vóór het jaar 1457.

Tweede lezing

Uit de verhandelingen van de heilige bisschop Augustinus over het Evangelie van Johannes (Tractatus 81, 4: CCL 36, 531-532)

Christus’ woorden blijven in ons.

Christus zegt: ‘Als gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt dan wat gij wilt en gij zult het krijgen.’ Wat kan men immers, door in Christus te blijven, anders willen dan dat wat Christus wil? Wat kan men, door in de Heiland te blijven, anders willen dan dat wat het heil niet vreemd is? Daar wij in Christus zijn, willen wij immers het één, daar wij nog in deze wereld zijn het ander. Want het blijven in deze wereld doet ons soms ongemerkt datgene vragen waarvan we ons niet bewust zijn dat het ons niet baat. Maar dit mag ons nooit overkomen, als wij tenminste in Christus blijven, die onze bede slechts beantwoordt, indien zij ons baat.

Wij blijven dan ook in Hem, daar zijn woorden in ons blijven. Laten we vragen wat we willen, en we zullen het krijgen. Immers, als wij vragen en niet krijgen, dan vragen wij niet wat bij het blijven in Hem hoort, noch wat bij zijn woorden hoort die in ons blijven, maar wat hoort bij de begeerte en de zwakheid van het vlees, iets wat niet in Hem is en waarin zijn woorden niet blijven. Wat in ieder geval wél op zijn woorden betrekking heeft, is het gebed dat Hij ons leerde, waarin wij zeggen: ‘Onze Vader, die in de hemel zijt’. Laten we in onze beden niet afwijken van de woorden en de betekenis van dit gebed, dan zullen wij alwat we vragen, krijgen.

Dán kunnen we immers zeggen dat zijn woorden in ons blijven, wanneer we doen wat Hij heeft opgedragen en beminnen wat Hij heeft beloofd; wanneer zijn woorden echter in onze herinnering blijven, maar niet in ons leven terug te vinden zijn, kan de wijnrank niet tot de wijnstok worden gerekend, omdat hij zijn leven niet uit de wortel haalt. Op dit onderscheid is van toepassing wat geschreven staat: ‘Voor allen die zijn geboden in herinnering houden om ze te volbrengen.’ Velen houden immers zijn geboden in hun herinnering om ze te minachten, of zelfs belachelijk te maken en te bestrijden. In hen blijven Christus’ woorden niet; zij raken in zekere zin zijn woorden aan, zonder zich eraan te hechten; daarom ook zijn zijn woorden hun niet tot weldaad, maar tot getuigenis. En omdat zijn woorden op zulk een wijze in hen zijn, dat zij niet in hen blijven, leven zij in hun herinnering voort met dit doel: dat zij door die woorden worden geoordeeld.

Kerkberg op zondagmiddag - gistermiddag voor de Vespers - meer dan millennium oud gestold geloof!

Waar hebben we de afgelopen week voor gebeden?

- Voor een vriend van het klooster en zijn ernstige zieke echtgenote
- Voor twee zieken in Herkenbosch (ligt om de hoek)
- Voor een bijzondere intentie.
- Voor de eenheid van de Kerk
- Voor vervolgde christenen
- Voor slachtoffers van geweld
- Voor de weldoeners van het klooster.
- Voor degelijke roepingen voor ons klooster
- Voor de zielen in het vagevuur.
- Voor het slagen voor een examen.
- Voor kracht om het overlijden van een dierbare te verwerken.
- Voor Mgr. Camillo Sarko, zijn parochie van de H. Petrus Claver en zijn parochianen in Ghana.
- Voor vrede in de wereld.
- Tot zekere intentie
- Voor een moeder die in verwachting is.
- Voor een priester wiens zieleheil in gevaar is.

Wie ook aan ons intenties wil opgeven, kan dat doen via inlichtingen@priorijthabor.nl 
Zie ook Gebeds-intenties, misintenties en donaties voor ons klooster

Zalig Pinksteren! Pinksterwens van onze Pastoor

Afgelopen week waren wij met priesters en diakens uit drie dekenaten (Roermond, Thorn en Weert) in de abdij van Lilbosch bijeen voor een bezinningsmiddag. Vader abt hield als aanloop naar het Pinksterfeest een inleiding over de heilige Geest. Hij begon met een verwijzing naar ons ‘credo’, naar datgene wat wij als te geloven belijden. Die geloofsbelijdenis begint zoals U weet met God de Vader, om te vervolgen met God de Zoon en te eindigen met God de heilige Geest. Nu is met dat laatste gedeelte van ons ‘credo’ wat bijzonders, zo betoogde vader abt. Want gaat het eerste gedeelte vooral over wat buiten onszelf ligt, het laatste gedeelte daarentegen over wat onszelf aangaat. Dankzij ons doopsel, met name dankzij de inwoning van de heilige Geest, zijn wij zelf voorwerp van geloof, een geloofsgeheim geworden!

Die gedachte heeft me daarna nog een poosje bezig gehouden, zozeer dat het me ook inspireerde er mijn jaarlijkse Pinkstergedachte aan te wijden: wijzelf voorwerp van geloof, een ‘geloofsgeheim’, dankzij de heilige Geest die in ons woont. Dat de heilige Geest tot grote dingen in staat is, niet alleen toen, maar ook nu, bewijst datzelfde ‘credo’ waarheen vader abt aan het begin van zijn bezinning verwees: de heilige Geest die de heilige katholieke Kerk als een ‘gemeenschap der heiligen’ bijeenbrengt en bijeenhoudt, de heilige Geest die de vergeving van de zonden mogelijk maakt, de heilige Geest die borg staat voor de verrijzenis van het lichaam en het eeuwig leven. Dat is toch ook wat de apostel Paulus zegt:  “als de Geest van Hem die Jezus van de doden heeft opgewekt, in u woont, zal Hij die Christus Jezus van de doden heeft doen opstaan, ook uw sterfelijk lichaam eenmaal levend maken door de kracht van zijn Geest, die in u verblijft” (Rom,8.11).

Wijzelf voorwerp van geloof, een geloofsgeheim, zoals de Kerk voorwerp van geloof is, een geloofsgeheim, iets waarvoor men vandaag de dag nauwelijks meer oog heeft, en misschien ook nauwelijks meer kan hebben, gezien de vele (misbruik-)schandalen waarbij de Kerk betrokken was. En toch is en blijft de Kerk als gemeenschap der heiligen een heilige Kerk. Niet omdat wij zo geweldig (volmaakt) zijn, maar omdat wij allen (niet alleen ambtsdragers) in en door het doopsel geheiligd zijn, voorwerp van geloof, een geloofsgeheim zijn geworden. En we weten van onszelf hoe weinig wijzelf en anderen daarvan merken. Dat neemt echter niet weg dat wij als gedoopten een kostbare schat met ons meedragen, weliswaar in aarden potten, maar toch (2 Kor.4,7). Een geheime kracht, Gods verrijzeniskracht die ons van gewone, doorsnee,  middelmatige (soms zelfs ondermaatse) mensen tot mensen kan en wil maken die steeds meer op Jezus lijken. Dat vraagt natuurlijk wel dat wij daarvoor openstaan, dat die kracht in ons werkzaam kan zijn.

Het beste voorbeeld van wat die verrijzeniskracht in mensen uithaalt is natuurlijk Maria, die in de litanie ‘een geestelijk vat, een eerwaardig vat, een heerlijk vat van Godsvrucht’ wordt genoemd. Frappanterwijze sprak vader abt daar in zijn bezinning ook over. Dat volgeling-van Jezus-zijn niet zozeer iets is als het (proberen te) overbruggen van de afstand tussen leerling en meester, als wel dat het een ‘ruimte’ is (hij noemde het een giet-vorm) die vraagt om gevuld  te worden, gevuld te worden met de heilige Geest die ons één maakt, zoals Vaderen Zoon één zijn (vgl. Joh.17). Dat is dan ook wat ik U en mij, ons allen graag toewens: dat dankzij de heilige Geest de drie-ene God in en onder ons steeds manifester wordt (vader abt had het in dit verband over ‘in-wezigheid’ i.p.v. aan-wezigheid) en dat in en door ons leven Christus steeds meer geopenbaard mag worden (vader abt gebruikte hier zelf het woord ‘open-gebaard’: Christus als het ware opnieuw ter wereld brengen). Ik geef toe: het klinkt als een bijna onmogelijke opgave. Maar als puntje bij paaltje komt zijn niet wij het die het moeten doen, maar de heilige Geest die het in en door ons tot stand brengt, de heilige Geest die ons tot voorwerp van geloof heeft gemaakt, tot een geloofsgeheim: “Christus in ons” (Kol.1,27). Namens ons pastoraal team en ons kerkbestuur, Zalig Pinksteren!  Jos. L’Ortye, pastoor

Waar bidden we deze week voor? Zo maar een inkijkje - wordt gedurende de week aangevuld.

- Voor een vriend van het klooster en zijn ernstige zieke echtgenote
- Voor twee zieken in Herkenbosch (ligt om de hoek)
- Voor een bijzondere intentie.
- Voor de eenheid van de Kerk
- Voor vervolgde christenen
- Voor slachtoffers van geweld
- Voor de weldoeners van het klooster.
- Voor degelijke roepingen voor ons klooster
- Voor de zielen in het vagevuur.
- Voor het slagen voor een examen.
- Voor kracht om het overlijden van een dierbare te verwerken.
- Voor Mgr. Camillo Sarko, zijn parochie van de H. Petrus Claver en zijn parochianen in Ghana.
- Voor vrede in de wereld.
- Tot zekere intentie
- Voor een moeder die in verwachting is.
- Voor een priester wiens zieleheil in gevaar is.

Aangezien lezers hebben aangegeven te willen meebidden plaatsen we vanaf vandaag direct (dus niet achteraf) onze intenties en we sluiten iedere week op zondagavond de afgelopen week af. Intenties die gedurende de week worden gevraagd plaatsen we bij en we plaatsen aan het begin van iedere de lopende intenties.

Met ingang van 13 mei 2018 worden de intenties die zijn opgegeven in het Intentieboek dat op zondag voor de Vespers in de basiliek ligt, meegenomen in dit overzicht.

Wie ook aan ons intenties wil opgeven, kan dat doen via inlichtingen@priorijthabor.nl 
Zie ook Gebeds-intenties, misintenties en donaties voor ons klooster

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Hebdomada VII Temporis Paschalis feria IV De missione Spiritus Sancti in Ecclesia De zending van de H. Geest in de Kerk

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Constitutióne dogmática Lumen géntium Concílii Vaticáni secúndi de Ecclésia

(Nn. 4 et 12)

De missione Spiritus Sancti in Ecclesia

Opere consummáto, quod Pater Fílio commísit in terra faciéndum, missus est Spíritus Sanctus die Pentecóstes, ut Ecclésiam iúgiter sanctificáret, atque ita credéntes per Christum in uno Spíritu accéssum habérent ad Patrem. Ipse est Spíritus vitæ seu fons aquæ saliéntis in vitam ætérnam, per quem Pater hómines, peccáto mórtuos, vivíficat, donec eórum mortália córpora in Christo resúscitet.

Spíritus in Ecclésia et in córdibus fidélium tamquam in templo hábitat, in eísque orat et testimónium adoptiónis filiórum reddit. Ecclésiam, quam in omnem veritátem indúcit et in communióne et ministratióne uníficat, divérsis donis hierárchicis et charismáticis ínstruit ac dírigit, et frúctibus suis adórnat.

Virtúte Evangélii iuvenéscere facit Ecclésiam eámque perpétuo rénovat et ad consummátam cum Sponso suo uniónem perdúcit. Nam Spíritus et Sponsa ad Dóminum Iesum dicunt: «Veni!».

Sic appáret univérsa Ecclésia sícuti de unitáte Patris et Fílii et Spíritus Sancti plebs adunáta.

Univérsitas fidélium, qui unctiónem habent a Spíritu Sancto, in credéndo falli nequit, atque hanc suam peculiárem proprietátem mediánte supernaturáli sensu fídei totíus pópuli maniféstat, cum ab epíscopis usque ad extrémos láicos fidéles universálem suum consénsum de rebus fídei et morum éxhibet.

Illo enim sensu fídei, qui a Spíritu veritátis excitátur et sustentátur, pópulus Dei sub ductu sacri magistérii, cui fidéliter óbsequens, iam non verbum hóminum, sed vere áccipit verbum Dei, semel tráditæ sanctis fídei indefectibíliter adhæret, recto iudício in eam profúndius pénetrat eámque in vita plénius ápplicat.

Idem prætérea Spíritus Sanctus non tantum per sacraménta et ministéria pópulum Dei sanctíficat et ducit eúmque virtútibus ornat, sed, dona sua dívidens síngulis prout vult, inter omnis órdinis fidéles distríbuit grátias quoque speciáles, quibus illos aptos et promptos reddit ad suscipiénda vária ópera vel offícia, pro renovatióne et amplióre ædificatióne Ecclésiæ profícua, secúndum illud: Unicuíque datur manifestátio Spíritus ad utilitátem.

Quæ charísmata, sive claríssima, sive étiam simplicióra et látius diffúsa, cum sint necessitátibus Ecclésiæ appríme accommodáta et utília, cum gratiárum actióne ac consolatióne accipiénda sunt.

Tweede lezing

Uit de dogmatische Constitutie ‘Lumen Gentium’ van het 2^e Vaticaans Concilie, Over de Kerk.

(Nrs. 4 en 12)

De zending van de H. Geest in de Kerk

Na de voltooiing van het werk, dat de Zoon in opdracht van de Vader op aarde moest verrichten, werd op de Pinksterdag de Heilige Geest gezonden, opdat Hij de Kerk voortdurend zou heiligen en opdat zó de gelovigen door Christus in één Geest toegang zouden hebben tot de Vader. Hij is de Geest van het leven, een waterbron, die opborrelt ten eeuwige leven; Hij is het, door wie de Vader de mensen, gestorven door de zonde, levend maakt, om eens hun sterfelijke lichamen in Christus te doen verrijzen

De Geest woont in de Kerk en in de harten van de gelovigen als in een tempel. Hij bidt in hen en getuigt in hen van het kindschap Gods. De Kerk, die Hij tot de volle waarheid brengt en die Hij één maakt in gemeenschap en bediening, verrijkt en leidt Hij door allerlei hiërarchisch en charismatische gaven en siert Hij met zijn vruchten.

Door de krachten van het Evangelie verjongt Hij de Kerk, hernieuwt haar voortdurend en viert haar tot de volledige vereniging met haar Bruidegom. Want de Geest en de Bruid zeggen tot de Heer Jezus: "Kom!"

Zo staat dan daar de gehele Kerk als "het volk, verenigd vanuit de eenheid van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest".

De gemeenschap als geheel van de gelovigen, die een zalving van de Heilige Geest hebben ontvangen, kan niet dwalen in het geloof; en zij manifesteert dit bijzondere kenmerk door middel van de bovennatuurlijke geloofsintuïtie van geheel het volk, wanneer dit "vanaf de bisschoppen tot aan de eenvoudigste gelovigen" zijn universele eensgezindheid uitdrukt in zaken van geloof en zeden.

Want door deze geloofszin, gewekt en in stand gehouden door de Geest van de waarheid, blijft het volk Gods onder de leiding van het heilige leerambt, waarvan het in trouwe volgzaamheid het woord aanvaardt, niet als een woord van mensen, maar werkelijk als het woord van God, onwankelbaar trouw aan het geloof, dat eens voor al aan de heiligen werd overgeleverd, dringt met een juist inzicht er dieper in door, en brengt het steeds volmaakter in praktijk.

Bovendien heiligt, leidt en vervolmaakt dezelfde Heilige Geest het volk Gods niet alleen door de sacramenten en de bedieningen; maar, zijn gaven "aan ieder uitdelend, zoals Hij het wil" (1 Kor. 12, 11), schenkt Hij aan de gelovigen van iedere rang ook speciale genaden, waardoor Hij hun de geschiktheid en de bereidheid geeft om allerlei werken of taken op zich te nemen voor de vernieuwing en bredere uitbouw van de Kerk, volgens het woord: "Aan ieder wordt de openbaring van de Geest meegedeeld tot welzijn van allen" (1 Kor. 12, 7)

Deze charismata, zowel de meest schitterende als de meer eenvoudige en meer algemene, die volledig zijn afgestemd op de noden van de Kerk en daarin voorzien, moeten met dankbaarheid en als een bemoediging worden aanvaard. Naar buitengewone gaven echter mag men niet zo maar verlangen, en men mag daarvan niet lichtvaardig vruchten van apostolaat verwachten; het oordeel evenwel over de echtheid en het juiste gebruik ervan komt toe aan de leiders van de Kerk, die in het bijzonder de taak hebben, de Geest niet uit te blussen, maar alles te keuren en het goede te behouden

 .

Dringend gezocht: wierooksvat met scheepje en lepeltje voor missionaris die donderdag weer naar Ghana vertrekt

Direct contact over ophalen ed. 0475 53 20 of via inlichtingen@priorijthabor.nl

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Hebdomada VII Temporis Paschalis feria II Aqua viva Spiritus Sancti Het levend water van de Heilige Geest

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Catechésibus sancti Cyrílli Hierosolymitáni epíscopi

(Cat. 16, De Spiritu Sancto 1, 11-12. 16: PG 33, 931-935. 939-942)

Aqua viva Spiritus Sancti

Aqua, quam dabo ei, fiet in eo fons aquæ vivæ saliéntis in vitam ætérnam. Novum aquæ genus, quæ vivit et salit; salit vero super dignos. Quid autem causæ est quod Spíritus grátiam aquæ vocábulo nuncupávit? Quod vidélicet per aquam ómnia consístunt; quod herbárum et animántium efféctrix est aqua; quod ex cælis ímbrium aqua descéndit; quod uníus modi et formæ ipsa lábitur, multifórmes vero parit efféctus: álius quidem exsístit in palma, álius rursum in vite, inque ómnibus ómnia; cum sit uníus modi, nec álius a seípso exsístat; non enim seípsum commútans imber, álius atque álius descéndit; sed, suscipiéntium se structúræ accómmodans, unicuíque id quod ei cómpetens est effícitur.

Ad eúndem modum et Spíritus Sanctus, cum unus sit, et uníus modi, et indivisíbilis, unicuíque grátiam prout vult dívidit. Et quemádmodum lignum áridum, aquam concípiens, gérmina emíttit; sic et ánima peccátrix, per pæniténtiam Spíritus Sancti dono dignáta, iustítiæ racémos portat. Cumque ille uníus et eiúsdem modi sit, multíplices tamen, Dei nutu et in Christi nómine, virtútes operátur.

Nam alteríus quidem útitur lingua ad sapiéntiam; alteríus mentem prophetía illústrat; huic fugandórum dæmonum potestátem impértit; illi divínas Scriptúras interpretándi donum largítur. Alteríus temperántiam corróborat, álium quæ ad misericórdiam pértinent docet; álium ieiunáre et ascéticæ vitæ exercitatiónes toleráre docet, álium res córporis contémnere; álium ad martýrium præparat; álius in áliis, ipse vero a se numquam álius, sicut scriptum est: Unicuíque vero datur manifestátio Spíritus ad id quod éxpedit.

Mansuétus et lenis eius accéssus, suávis et fragrans eius sénsio, iugum levíssimum. Advéntum eius antevértunt præmicántes lúminis ac sciéntiæ rádii. Germáni tutóris viscéribus præditus venit: venit namque salváre, sanáre, docére, monére, roboráre, consolári, illustráre mentem, primum eius, a quo suscípitur, dehinc, eius ópera, aliórum.

Et quemádmodum is qui in ténebris prius versabátur, sole póstea derepénte conspécto, lucem in córporis óculo récipit, quæque ántea non vidébat perspícue cernit; ita et qui Spíritus Sancti dono dignus hábitus est, ánimo illuminátur, et supra hóminem evéctus videt quæ nesciébat.

Tweede lezing

Uit het catechetisch onderricht van de H. Cyrillus van Jeruzalem, bisschop

(Cat. 16, De Spiritu Sancto 1, 11-12. 16: PG 33, 931-935. 939-942)

Het levend water van de Heilige Geest

Het water, dat Ik hem geven zal, zal in hem een waterbron worden, opborrelend ten eeuwige leven.

Een nieuw soort water, dat leeft en opborrelt. Maar het borrelt op over hen, die het waardig zijn. Wat is er evenwel de reden van, dat Hij de genade van de Geest aanduidt met het woord water?

Dit namelijk, dat alles leeft door het water; omdat het water planten en dieren in stand houdt; omdat het regenwater vanuit de hemel neerdaalt; omdat het zelf op een en dezelfde wijze en onder een en dezelfde vorm neervalt, maar met een grote verscheidenheid van uitwerking. Anders is de uitwerking van het water in een palm, weer anders in een wijnstok of in allerlei andere dingen, ofschoon het maar één wijze van bestaan heeft en niet uit zichzelf anders kan zijn. Want de ene regen valt na de ander neer, terwijl het regenwater zichzelf niet verandert. Maar het past zich aan de structuur van elk ding aan dat het opneemt en werkt daarin uit wat daarbij past.

Op dezelfde manier werkt ook de Heilige Geest: hoewel Hij één is, één wezenheid bezit en ondeelbaar is, schenkt Hij toch aan eenieder zijn genade zoals Hij wil. En zoals het dorre hout, als het water ontvangt, uitschiet, zo zal ook de zondige ziel wegens haar boete met de gave van de Heilige Geest begunstigd worden en takken van gerechtigheid dragen. En hoewel Hij op één en dezelfde wijze bestaat, bewerkt Hij volgens Gods wil en in naam van Christus velerlei deugden.

Want van de een gebruikt Hij de tong tot wijsheid, van een ander verlicht Hij de geest met profetie-gave; aan de ene verleent Hij de macht om duivels uit te drijven, aan de ander de gave om de goddelijke Schriften uit te leggen. Bij de een versterkt Hij de zelfbeheersing, aan een ander leert Hij wat op de barmhartigheid betrekking heeft; de een leert Hij het vasten en de praktijk van ascetische oefeningen, een ander het lichamelijke te verachten, weer een ander bereidt Hij voor op het martelaarschap. In de een bewerkt Hij dit en in een ander dat, maar Hijzelf is in Zich zelf nooit anders, zoals er geschreven staat: Aan eenieder wordt de openbaring van de Geest meegedeeld tot al wat nuttig is.

Zijn nadering is rustig en zacht, aangenaam en geurig is het Hem te gevoelen; zijn juk is zeer licht. Schitterende stralen van licht en kennis gaan aan zijn komst vooraf. Hij komt met het hart van de waarlijk echte voogd. Want Hij komt om te redden, te genezen, te onderrichten, te vermanen, te versterken, te troosten en de geest te verlichten, op de eerste plaats van hem, door wij Hij wordt aanvaard, daarna ook van anderen door hem.

En zoals hij, die eerst in duisternis verkeerde, maar, toen daarna plotseling de zon zichtbaar werd, met het oog van zijn lichaam het licht opvangt en dan, wat hij eerst niet zag, nu helder waarneemt, zo ook wordt hij, die de gave van de Heilige Geest waardig wordt gekeurd, in zijn ziel verlicht, en ziet dan boven het menselijke verheven wat hij eerst niet kende.

Nieuwe rubriek: "gebedsintenties van de afgelopen week"

Gelet op de grote belangstelling voor onze gebedsintenties -zowel om die te lezen als om die op te geven- zullen we voortaan iedere week op zondagmiddag een overzicht publiceren, zodat geïnteresseerden met ons mee kunnen bidden. Met ingang van gisteren worden in het overzicht ook de intenties opgenomen die worden genoteerd in het intentieboek dat iedere zondagmiddag voor de Vespers in de kerk ligt en waarvoor wij in de voorbeden (preces) van de Vespers uitdrukkelijk bidden. Wie niet naar de Vespers kan komen (wij hopen trouwens dat U wel kunt komen), maar wel wil dat de intentie op zondag in de basiliek wordt genoemd, kan die opgeven via inlichtingen@priorijthabor.nl.

Zie ook Gebeds-intenties, misintenties en donaties voor ons klooster

Waar hebben we deze week voor gebeden? Zo maar een inkijkje.

Voor de eenheid der christenen
Voor slachtoffers van christenvervolging
Uit dankbaarheid
Dat meer mensen Christus zien als centrum van hun bestaan
Voor een bijzondere intentie
Voor de zielen in het vagevuur
Voor roepingen voor ons klooster
Voor iemand uit ons dorp met ernstige problemen
Tot eerherstel van de Heilige Harten van Jezus en Maria
Voor de vervolgde Kerk in China
Voor een ernstige zieke schoonmoeder
Voor een spoedige, zalige, natuurlijke dood van een dierbare
Voor een klein meisje dat voor de derde keer aan haar voet moet worden geopereerd (nadat de dokter zei dat ze in een keer klaar was)
Voor de familieleden van de zusters
Voor de weldoeners van ons klooster
Voor de slachtoffers van de terreur aanslag in Parijs gisteren
Voor slachtoffers van de aanslagen op kerken in Indonesië vandaag
Voor de zielerust van mijn moeder
Voor alle moeders op Moederdag
Voor Moeder Priorin
Voor de zusters van de Priorij Thabor en hun trouwe steun aan de Parochie van de H. Petrus Claver in Ghana
en nog meer intenties.

Met ingang van 13 mei 2018 worden de intenties die zijn opgegeven in het Intentieboek dat op zondag voor de Vespers in de basiliek ligt, meegenomen in dit overzicht.

Wie ook aan ons intenties wil opgeven, kan dat doen via inlichtingen@priorijthabor.nl 
Zie ook Gebeds-intenties, misintenties en donaties voor ons klooster

Marialiederen - Ave Maria (Fatima)

zondag 3 juni Sacramentsprocessie Sint Odilienberg

Liturgy of the Hours Friday of the 6th week of Eastertide Our faith is increased by the Lord's ascension

Office of Readings
Second Reading

From a sermon by Saint Leo the Great, pope

Our faith is increased by the Lord's ascension

At Easter, beloved brethren, it was the Lord’s resurrection which was the cause of our joy; our present rejoicing is on account of his ascension into heaven. With all due solemnity we are commemorating that day on which our poor human nature was carried up, in Christ, above all the hosts of heaven, above all the ranks of angels, beyond the highest heavenly powers to the very throne of God the Father. It is upon this ordered structure of divine acts that we have been firmly established, so that the grace of God may show itself still more marvellous when, in spite of the withdrawal from men’s sight of everything that is rightly felt to command their reverence, faith does not fail, hope is not shaken, charity does not grow cold.
  For such is the power of great minds, such is the light of truly believing souls, that they put unhesitating faith in what is not seen with the bodily eye; they fix their desires on what is beyond sight. Such fidelity could never be born in our hearts, nor could anyone be justified by faith, if our salvation lay only in what was visible.
  And so our Redeemer’s visible presence has passed into the sacraments. Our faith is nobler and stronger because sight has been replaced by a doctrine whose authority is accepted by believing hearts, enlightened from on high. This faith was increased by the Lord’s ascension and strengthened by the gift of the Spirit; it would remain unshaken by fetters and imprisonment, exile and hunger, fire and ravening beasts, and the most refined tortures ever devised by brutal persecutors. Throughout the world women no less than men, tender girls as well as boys, have given their life’s blood in the struggle for this faith. It is a faith that has driven out devils, healed the sick and raised the dead.
  Even the blessed apostles, though they had been strengthened by so many miracles and instructed by so much teaching, took fright at the cruel suffering of the Lord’s passion and could not accept his resurrection without hesitation. Yet they made such progress through his ascension that they now found joy in what had terrified them before. They were able to fix their minds on Christ’s divinity as he sat at the right hand of his Father, since what was presented to their bodily eyes no longer hindered them from turning all their attention to the realisation that he had not left his Father when he came down to earth, nor had he abandoned his disciples when he ascended into heaven.
  The truth is that the Son of Man was revealed as Son of God in a more perfect and transcendent way once he had entered into his Father’s glory; he now began to be indescribably more present in his divinity to those from whom he was further removed in his humanity. A more mature faith enabled their minds to stretch upward to the Son in his equality with the Father; it no longer needed contact with Christ’s tangible body, in which as man he is inferior to the Father. For while his glorified body retained the same nature, the faith of those who believed in him was now summoned to heights where, as the Father’s equal, the only-begotten Son is reached not by physical handling but by spiritual discernment.

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Hebdomada VI Temporis Paschalis feria VI Ascensio Domini fidem nostram auget De Hemelvaart van de Heer vermeerdert ons geloof.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ

(Sermo 2 de Ascensione, 1-4: PL 54, 397-399)

Ascensio Domini fidem nostram auget

Sicut in sollemnitáte pascháli resurréctio Dómini fuit nobis causa lætándi, ita ascénsio eius in cælos præséntium nobis est matéria gaudiórum, recoléntibus illum diem et rite venerántibus, quo natúræ nostræ humílitas in Christo super omnem cæli milítiam, super omnes órdines angelórum et ultra ómnium altitúdinem potestátum, ad Dei Patris est provécta conséssum. Quo órdine óperum divinórum nos fundáti, nos ædificáti sumus, ut mirabílior fíeret grátia Dei, cum remótis a conspéctu hóminum, quæ mérito reveréntiam sui sentiebántur indícere, fides non defíceret, spes non fluctuáret, cáritas non tepésceret.

Magnárum hic vigor est méntium, et valde fidélium lumen est animárum, incunctánter crédere quæ corpóreo non vidéntur intúitu, et ibi fígere desidérium, quo néqueas inférre conspéctum. Hæc autem píetas unde in nostris córdibus nascerétur, aut quómodo quisquam iustificarétur per fidem, si in iis tantum salus nostra consísteret, quæ obtútibus subiacérent?

Quod ítaque Redemptóris nostri conspícuum fuit, in sacraménta transívit; et ut fides excelléntior esset ac fírmior, visióni doctrína succéssit, cuius auctoritátem supérnis illumináta rádiis credéntium corda sequeréntur.

Hanc fidem, ascensióne Dómini auctam et Spíritus Sancti múnere roborátam, non víncula, non cárceres, non exsília, non fames, non ignis, non laniátus ferárum, nec exquisíta persequéntium crudelitátibus supplícia terruérunt. Pro hac fide per univérsum mundum non solum viri sed étiam féminæ, nec tantum impúbes púeri sed étiam téneræ vírgines usque ad effusiónem sui sánguinis decertárunt. Hæc fides dæmónia eiécit, ægritúdines dépulit, mórtuos suscitávit.

Unde et ipsi beáti Apóstoli, qui tot miráculis confirmáti, tot sermónibus erudíti, atrocitátem tamen domínicæ passiónis expáverant et veritátem resurrectiónis eius non sine hæsitatióne suscéperant, tantum de ascensióne Dómini profecérunt, ut quidquid illis prius intúlerat metum, verterétur in gáudium. Totam enim contemplatiónem ánimi in divinitátem ad Patris déxteram considéntis eréxerant; nec iam corpóreæ visiónis tardabántur obiéctu, quo minus in id áciem mentis inténderent, quod nec a Patre descendéndo abfúerat, nec a discípulis ascendéndo discésserat.

Tunc ígitur, dilectíssimi, Fílius hóminis, Dei Fílius excelléntius sacratiúsque innótuit, cum in patérnæ maiestátis glóriam se recépit, et ineffábili modo cœpit esse divinitáte præséntior, qui factus est humanitáte longínquior.

Tunc ad æquálem Patri Fílium erudítior fides gressu mentis cœpit accédere, et contrectatióne in Christo corpóreæ substántiæ, qua Patre minor est, non egére; quóniam glorificáti córporis manénte natúra, eo fides credéntium vocabátur, ubi non carnáli manu, sed spiritáli intelléctu par Genitóri Unigénitus tangerétur.

Tweede lezing

Uit de preken van de H. Leo de Grote, paus

(Sermo 2 de Ascensione, 1-4: PL 54, 397-399)

Zoals bij de plechtigheden van Pasen de verrijzenis de oorzaak was van onze vreugde, zo is zijn Hemelvaart voor ons de reden van de huidige blijdschap, omdat wij die dag gedenken en passend vieren, waarop de geringheid van onze natuur  in Christus boven de hemellichamen, boven alle rangen der engelen en boven de verhevenheid van alle machten gezeteld is bij de Vader. Op die ordening van Gods werken zijn wij gegrondvest, zijn wij opgebouwd, opdat zó Gods genade des te wonderbaarder zou worden, – als datgene, wat volgens het gevoelen terecht onze eerbied opeist,  onttrokken is aan het oog van de mensen, -  het geloof niet zou verzwakken, de hoop niet zou vervluchtigen en de liefde niet zou verflauwen.

De kracht van grote geest en het licht van de zielen van de zeer gelovigen is dit: zonder aarzelen geloven wat met lichamelijke ogen niet kan worden gezien en zijn verlangens vestigen op datgene, waarop men niet zijn blik kan richten.

Van waar immers zou de godsvrucht in onze harten verwekt worden of hoe zou iemanddoor het geloof gerechtvaardigd worden, als slechts ons heil gelegen was in datgene, wat onder onze zintuigen kan vallen?

Wat dan ook van onze Verlosser zichtbaar was ging over in de Sacramenten. En opdat het geloof van meer waarde zou zijn en sterker, volgde op get zien de leer, terwijl de gelovigen door hemelse stralen verlicht, het gezag van die leer zouden volgen.

Dat geloof werd vermeerderd door de Hemelvaart door de Heer en werd sterk door de gaven van de Heilige Geest. Geen boeien of kerkers, geen verbanning, honger of vuur, noch verscheurende dieren, noch uitgezochte wreedheden van de vervolgers konden het tegenhouden. Voor dat geloof hebben heel de wereld niet alleen, mannen maar ook vrouwen, niet alleen jonge knapen maar ook zwakke maagden gestreden tot het vergieten van hun bloed. Dat geloof heeft duivels uitgeworpen, ziekten genezen en doden opgewekt.

Vandaar dat de Apostelen zelf, die door zoveel wonderen waren bevestigd, door zoveel vermaningen waren onderricht, en die toch onthutst waren bij het verschrikkelijke lijden van de Heer en die de waarheid van zijn Verrijzenis maar aarzelend aanvaard hadden, zó door de Hemelvaart van de Heer versterkt werden, dat, wat hun vroeger vrees had ingeboezemd, nu voor hen in vreugde veranderde.

Want heel de beschouwing van hun heil hadden zij nu gericht op de goedheid van Jezus, zetelend aan de rechterhand van de Vader. En zij werden niet langer vertraagd door het voorwerp van hun lichamelijk zien, waardoor zij minder aandacht konden schenken aan het feit, dat Hij noch bij zijn komst in de wereld gescheiden was van zijn Vader, noch bij zijn hemelvaart van zijn leerlingen was weggegaan.

Derhalve, zeer geliefden, werd de Zoon des mensen op meer uitstekende en geheiligde wijze bekend als de Zoon van God, toen Hij weer de glorie hernam van de majesteit van zijn Vader en op onuitsprekelijke wijze door zijn Godheid meer tegenwoordig begon te zijn, naarmate Hij verder verwijderd was door zijn mensheid.

Toen begon het meer verlichte geloof de Zoon te zien als de gelijke van de Vader en kon zij het contact met de lichamelijke substantie van Christus, waardoor Hij minder is dan de vader, missen. Omdat, ofschoon de natuur van het verheerlijkte lichaam bleef, het geloof van de christenen daarheen geroepen werd, waar De Eniggeborene, die gelijk is aan de Vader, niet met een lichamelijke hand wordt aangeraakt, maar met het begrip van de geest.