Volgens deze Vitæ schonk een der Pippiniden, het voorgeslacht van Karel de Grote (768-814), aan Wiro de plaats die later Sint Odiliënberg is genoemd. Men neemt aan dat Plechelmus ook in Twente heeft gemissioneerd. De bouw van een klooster en een aan de H. Maagd Maria toegewijde kapel te Sint Odiliënberg wordt aan deze missionarissen toegeschreven. Uit een oorkonde uit de negende eeuw blijkt het 'monasterium', kerk en klooster, toegewijd te zijn aan Sint Petrus. De kerkhistoricus Johannes Knippenbergh (1662-1742) plaatste de stichting van het klooster op basis van gegevens uit de Vitæ in 706.
In 954 werden Wiro, Plechelmus en Otgerus door Balderik van Kleef, bisschop van Utrecht tot de eer der altaren verheven.
Toen een deel van de relieken, die na de verhuizing van het kapittel in 1360 of 1361 naar Roermond waren overgebracht, op 12 mei 1686 naar Sint Odiliënberg werd teruggebracht, werd de kerk onder hun drievoudig patronaat gesteld.
De eeuwenlang bloeiende verering van de drie heiligen heeft van Sint Odiliënberg een bedevaartsoord gemaakt van blijvende betekenis.
Hadden de drie heiligen aanvankelijk elk een afzonderlijke feestdag, sinds de liturgische herziening van 1963 hebben zij één gezamenlijk feest op 8 mei.
