Het evangelie wijst ons de weg naar God. De Bijbel nodigt ons uit om ons met wat we hebben en zijn aan de levende God toe te vertrouwen.
Dit bevordert ons welzijn, geeft
ons rust. God geeft ons heil, geluk en zegen. Dit zal ons nooit ontbreken.
In het evangelie is er sprake van
een weduwe, die alles waarvan ze moest leven, weggaf. Het is een teken dat een
levenshouding uitdrukt die het heil, het geluk niet van je eigen inspanning
alléén verwacht ; maar wél van de
overvloed van God, van zijn liefde. Zo´n mens vertrouwt op Hem. De Heer immers,
leeft mee met ieder van ons persoonlijk, en wel voor altijd. God zegt tot ieder
van ons : ´Ik bemin jou zoals jij bent´. Als God zo is, dan weten we ook dat
het leven toekomst heeft, dat het perspectief biedt. We kijken naar het leven
a.h.w. met de ogen van God. Ons leven krijgt dan een bevrijdende ruimte en zo
komen we uit ons isolement. We beseffen dat wij zélf alleen, een blijvende
toekomst niet kunnen maken. We zullen ons op God verlaten.
Echt geloven is een sprong. Het is je toevertrouwen aan God
omdat je vertrouwen hebt. Je zegt ´ja´ tegen een ander, tegen God. Je durft met
Hem in zee te gaan.
Van de Bijbel kunnen we dat bij uitstek leren. Hij leert ons
dat God onze Vader is ; dat liefde opbouwt, maar ook dat we elkaars leven
kunnen afbreken, door onrechtvaardig en gemeen te zijn, b.v. ; dat we bij God
altijd opnieuw kunnen beginnen ; dat de lichamelijke dood niet het definitieve
einde is.
De Bijbel leert ons de dingen te zien, zoals God ze ziet,
Gods kijk op leven en dood, op goed en minder goed, op heel onze geschiedenis.
De boodschap van de Bijbel is er een van liefde en bevrijding, van uitzicht
vooral. Waar wij zeggen ´dat doet een mens goed´, daar worden we iets van God
gewaar, daar is Hij aanwezig. We worden dan ook uitgenodigd om te bouwen aan
het geluk van elkaar, juist omdat God elke mens voor het geluk bestemd heeft.
Soms lukt het ons niet om op deze
uitnodiging in te gaan. En tóch........is er stééds uitzicht. Deze woordjes ´en
toch´ kenmerken het beste hoe God en ons geloof zijn. De eenzaamheid kan
drukken, het verdriet kan groot zijn........en tóch; de dood mag niet te
ontkomen zijn........en tóch. Tóch is er licht en toekomst, omdat God ons die
wil geven.
