Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Die 31 decembris Dominica de Sancta Familia Ad Officium lectionis Lectio alteraExemplum Nazareth

Ex Allocutiónibus Pauli papæ Sexti

(Allocutio habita Nazareth 5 ianuarii 1964)

Exemplum Nazareth

Nazaréna domus schola est, in qua íncipit Christi vita dignósci: Evangélii nempe schola.

Hic enim primum aspícere díscimus, audíre, meditári, pénitus perspícere quæ in simplicíssima hac et humíllima pulcherrimáque Fílii Dei revelatióne vis alta insit et arcána. Sed et imitári fortásse sensim díscimus.

Hic quidem ratiónem viámque percípimus, qua Christus quis sit fácile cognoscámus. Hic appríme intellégimus quantum ea consideránda sint, quæ illíus in nobis habitatiónem respíciunt ac véluti inclúdunt, loca vidélicet, témpora, mores, sermo, sacri ritus, ómnia dénique, quibus Iesus est usus ut se mundo fáceret maniféstum. Omnia hic vocem, ómnia significatiónem habent.

Hic profécto, hac in schola, perspícimus cur spiritális tenénda sit disciplína, si quis Evangélii sequi doctrínam atque Christi cúpiat esse discípulus.

O quómodo ad nostram libénter redíre vellémus infántiam, nosque Nazarénæ huic húmili eidémque sublími scholæ rursus commíttere! quam veheménter gestirémus nostrum redintegráre stúdium ad veram vitæ sciéntiam iuxta Maríam et ad divinárum veritátum intellegéntiam comparándam!

At hic nónnisi peregríni consídimus, votúmque hoc depónere cógimur, quo institutiónem numquam absolútam ad noscéndum Evangélium hac in domo pergámus. Non tamen abíbimus quin festinánter, ac véluti furtim, breves quosdam e Nazaréna sede mónitus referámus.

Siléntium enim hæc docet in primis. Utinam óptima in nobis reviréscat siléntii æstimátio, mirándi nempe huius ac necessárii mentis hábitus, dum in æstuánti ætátis nostræ nimiúmque exagitáta vita tot vociferatiónibus, strepítibus, clamóribus impugnámur. O Nazarénum siléntium, doce nos in bonis esse cogitatiónibus defíxos, ad interióra spíritus inténtos, ad secréta Dei consília verorúmque mandáta magistrórum audiénda probe parátos; doce nos quantum opus sint atque váleant præparatiónes, stúdium, meditátio, personális intimúsque ordo vitæ, orátio, quam Deus solus réspicit in occúlto.

Domésticam hic prætérea vivéndi percípimus ratiónem. Nos sane Názareth admóneat quid sit família, quid eius commúnio dilectiónis, eius gravis ac nítida pulchritúdo, sacra eius inviolabilísque propríetas; demónstret quam dulcis in família sit institútio, pro qua nihil áliud substítui possit; edóceat quod sit eius in sociáli órdine natívum offícium.

Operis dénique hic cognóscimus disciplínam. O Nazaréna sedes, fabri Fílii domus, hic potíssimum sevéram quidem sed redemptrícem labóris humáni legem intellégere optámus et celebráre; labóris hic dignitátem sic instauráre, ut ab ómnibus sentiátur; illud hoc in tecto commemoráre, non posse labórem semetípsum finem sibi esse, sed suam libertátem præstantiámque súmere non tantum ex suo quod vocant moménto œconómico, verum ex iis étiam rebus, quibus ad præclárum finem ipse dirígitur; hic dénique totíus mundi operáriis salútem vólumus nuntiáre, iisdémque magnum exémplar osténdere, divínum fratrem, prophétam iustárum ómnium, quæ ad eos pertíneant, causárum, Christum vidélicet Dóminum nostrum.

Tweede lezing

Uit de toespraak van paus Paulus VI († 1978) in Nazaret

Het voorbeeld van Nazaret.

Het huis van Nazaret is de school waarin wij het leven van Jezus beter leren begrijpen; het is de school van het evangelie.

De eerste les die wij hier leren, is grote aandacht te hebben voor de diepe en geheimvolle zin van deze eenvoudige, nederige en verheven openbaring van Gods Zoon, deze zin te overwegen en te begrijpen. Misschien leren wij er geleidelijk hoe wij Hem moeten navolgen.

Hier leren wij de wijze en de weg die ons gemakkelijk naar Christus voeren. Hier wordt ons vooral duidelijk, hoe belangrijk het is rekening te houden met het kader waarbinnen zijn leven zich onder ons afspeelde: de verschillende plaatsen en tijden, de gewoonten, de taal en de godsdienstige gebruiken, kortom, alles waarvan Jezus gebruik maakte om zich aan de wereld te openbaren. Alles spreekt hier voor zichzelf, hier heeft alles een betekenis.

Hier, in deze school, leren wij waarom het noodzakelijk is een geestelijke leefregel te hebben, als men het onderricht van het evangelie wil volgen en leerling van Christus wil worden.

Hoe graag zou ik opnieuw kind willen worden en weer naar school gaan, naar deze eenvoudige en toch zo verheven school van Nazaret! In de nabijheid van Maria zou ik opnieuw willen beginnen om de ware kennis van het leven te kunnen verwerven en de hogere wijsheid van de goddelijke waarheden.

Maar ik verblijf hier slechts als pelgrim. Ik moet afzien van het verlangen om in dit huis mijn onvolledige scholing in de kennis van het evangelie te voltooien. Toch wil ik mijn weg niet vervolgen zonder eerst, in de haast en als het ware onmerkbaar, enige korte lessen van Nazaret vergaard te hebben.

Allereerst een les inzake stilte. Moge de waardering voor de stilte, als bijzondere en noodzakelijke voorwaarde voor de geest, bij ons herleven te midden van zoveel overmatig stemgeluid, overal doordringend lawaai en rumoer waarmee wij bestormd worden in het moderne en jachtige leven. Moge de stilte van Nazaret ons bezinning leren, innerlijkheid en bereidheid om te luisteren naar goede ingevingen en naar lessen van echte leermeesters. Moge die stilte ons de noodzaak en de waarde leren van persoonlijke voorbereiding, van studie en overweging, van eigen innerlijk leven en van gebed dat alleen door God in het verborgene wordt gezien.

Vervolgens is er een les over het gezinsleven. Moge Nazaret ons leren wat het gezinsleven is, zijn liefdesgemeenschap, zijn oprechte en eenvoudige schoonheid, zijn heiligheid en onschendbaarheid. Laten wij van Nazaret leren dat de vorming die men thuis heeft ontvangen, kostbaar en onvervangbaar is. Laten wij leren dat de rol van het gezin in de maatschappij van het hoogste belang is.

Tenslotte is er een les over de arbeid. Hier in Nazaret, woonplaats van ‘de zoon van de timmerman’, zou ik gaarne de strenge en bevrijdende wet van de menselijke arbeid willen verstaan en verkondigen. Hier zou ik het besef willen versterken dat arbeid edel is; ik zou willen beklemtonen dat arbeid geen doel in zichzelf kan zijn, maar dat hij zijn vrijheid en adel eerder dankt aan het doel waarvoor hij verricht wordt dan aan zijn economische waarde. Tot besluit wil ik vanhier, vanuit Nazaret, alle arbeiders overal ter wereld groeten en hen wijzen op het grote voorbeeld, hun broeder, de mensgeworden God. Hij is de profeet die al hun rechtvaardige belangen behartigt, Christus onze Heer. 

Lezingen Lezingendienst Feest van de H. Familie - zondag onder het octaaf van kerstmis

Eerste lezing (Sir. 3, 3-7.14-17a)
Uit het boek Ecclesiasticus.
De Heer heeft een vader aangesteld over de kinderen; en de moeder recht gegeven over haar zonen. Wie zijn vader eerbiedigt, krijgt vergiffenis van zonden en als iemand die schatten verzamelt is hij, die zijn moeder eert. Wie zijn vader eert, beleeft vreugde aan zijn kinderen, en wanneer hij bidt wordt hij verhoord. Wie zijn vader eert zal een lang leven genieten en wie zijn vader gehoorzaamt, verkwikt het hart van zijn moeder. Wie de Heer vreest, eert zijn ouders en zal zijn meesters dienen, die hem hadden voortgebracht. Medelijden met uw vader zal niet worden vergeten, anders dan de zonden, bouwt zij uw huis op. Op de dag dat gij in nood zijt, wordt aan u gedacht; als sneeuw voor de zon smelten uw zonden weg. Als een godslasteraar is hij, die zijn vader in de steek laat, en door de Heer vervloekt is hij, die zijn moeder verbittert. Kind, als gij iets doet, doe het dan deemoedig.

Tweede lezing (Kol 3, 12-21)
Uit de brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Kolosse.
Broeders en zusters, bekleedt u dan, als Gods heilige en geliefde uitverkorenen met tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Verdraagt elkander en vergeeft elkander als de een tegen de ander een grief heeft. Zoals de Heer u vergeven, heeft zo moet ook gij vergeven. Voegt bij dit alles de liefde als de band der volmaaktheid. En laat de vrede van Christus heersen in uw hart; daartoe zijt gij immers geroepen, als leden van één lichaam. En weest dankbaar. Het woord van Christus moge in volle rijkdom onder u wonen. Leert en vermaant elkander met alle wijsheid. Zingt voor God met een dankbaar hart psalmen, hymnen en liederen, ingegeven door de Geest. En al wat gij doet in woord of werk, doet alles in de Naam van Jezus de Heer, God de Vader dankend voor Hem. Vrouwen, weest uw man onderdanig, zoals het christenen betaamt. Mannen, hebt uw vrouw lief en weest niet humeurig tegen haar. Kinderen, gehoorzaamt uw ouders in alles, want dit is de Heer welgevallig. Vaders, tergt uw kinderen niet, opdat zij de moed niet verliezen.

Evangelie (Lc. 2, 22-40)
Toen de tijd aanbrak waarop Maria en het kind volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zijn ouders Jezus naar Jeruzalem om Hem aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren: elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven. Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man, die Israëls vertroosting verwachtte, en de heilige Geest rustte op hem. Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest, dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd. Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen, nam ook hij het Kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden: “Uw dienaar laat gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd, dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.” Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder: “Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.” Er was ook een profetes, Hanna, een dochter van Fanuël, uit de stam van Aser. Zij was hoogbejaard en na haar jeugd had zij zeven jaren met haar man geleefd. Nu was zij een weduwe van vierentachtig jaar. Ze verbleef voortdurend in de tempel en diende God dag en nacht door vasten en gebed. Op dit ogenblik kwam zij naderbij, dankte God en sprak over het Kind tot allen, die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten. Toen zij alle voorschriften van de Wet des Heren vervuld hadden, keerden zij naar Galilea, naar hun stad Nazaret, terug. Het Kind groeide op en nam toe in krachten; het werd vervuld van wijsheid en de genade Gods rustte op Hem.

Transeamus usque Bethlehem

Adeste Fideles!

We zijn dit jaar in verwachting van ons vierde kind!

Dat is altijd spannend en we horen dan graag hoe het gaat met moeder en kind tijdens de rit.
Drie ervan zijn al geboren en maken het goed.
Voor eentje was het zeer spannend - en ook daarin hebben we de lezers extra laten delen.

Maar ook deze boreling maakt het inmiddels goed.
Op dit moment bidden we voor kindje 4, zijn/haar moeder heeft zwangerschapsdiabetes.

We bidden ook voor ouders die erg graag in verwachting zouden willen raken.

We bidden voor alles waar mensen ons om vragen - en we weten zelf ook nog wel wat intenties uit de media, of we bidden gewoon om te danken en te loven.

We  bidden deze week iedere dag uit dankbaarheid voor verhoringen van onze gebeden.

Wilt U meebidden, dan kunt U zich ook aanmelden voor de Kerkberg Gebedsgroep via gebedsgroep@kerkberg.nl

Hebt U een intentie dan kunt U dit melden bij gebedsgroep@kerkberg.nl We omschrijven op het weblog  altijd zodanig dat discretie verzekerd is!

Tweede Kerstdag op de Kerkberg 2018 - fotoreportage

Gisteren werd de Basiliek op de Kerkberg druk bezocht. Er klonk orgelspel, het Weihnachtsoratorium, klassieke Christmas Carols. Sommigen kwamen van verre, anderen woonden om de hoek. Groot was ook de belangstelling voor het Kloosterwinkeltje. De meeste aandacht ging echter uit naar drie kleine sterretjes die stralend naar de Kerststal trokken, daar eerst bewonderend toekeken en vervolgens nog een kaasje mochten opsteken, nadat de jongste eerst nog had gepoogd daar een hapje uit te nemen. Het oudste sterretje wist ook nog foutloos beelden van de Kerststal te benoemen  - Waar waren er drie van? Koningen! Hoe heet de baby? Jezus!

.

Tweede Kerstdag op de Kerkberg

Thomas a Kempis Meditatie over de Geboorte en de armoede van de Heer Jezus (1)

 Ik aanbid en breng U dank, Heer Jezus Christus, Enige Zoon van de Vader, vóór alle tijden geboren. Door onuitsprekelijk medelijden bewogen hebt Gij U verwaardigd geboren te worden in een vuile stal, en uit liefde voor de heilige armoede te worden neergelegd in een nauwe voederbak.

Ik prijs U, allerbeminnelijkste Jezus, voor uw luisterrijke oorsprong, voor uw glorierijke geboorte uit de zuivere Maagd Maria; voor uw armoede en voor uw nederigheid te willen liggen in zo'n arme en gemene kribbe. Wie zou kunnen mediteren over de gedachte van de allerhoogste God, die zich omwille van ons zo vernederde? O, welke dank is het menselijke geslacht Hem verschuldigd die om het te verlossen verkoos te liggen in een nauwe voederbak!

O oneindige tederheid, o  beminnelijkheid bovenmate, o zoetste liefde ‑ God geboren als een hulpeloos kind, gewikkeld in lelijke windsels, liggend in een nauwe voederbak, met rauwe beesten om Hem heen!

O nederigheid die de menselijke gedachten te boven gaat, dat de Heer van alle heren Zich niet te goed acht om dienaar te worden van zijn eigen dienaren!

Maar, o mijn Heer en mijn God, het scheen U te gering toe mijn Schepper en ook mijn Vader te zijn: Gij achtte het zelfs niet beneden Uw waardigheid mijn Broeder te worden, en Vlees geworden van mijn vlees, in volle waarheid mijn natuur aan te nemen, behalve de zondigheid.

O Geboorte, buiten de loop van de natuur, triomferend over de natuurlijke orde van onze geboorten en uit goddelijke kracht de tranen verzachtend welke wij storten opdat door uw geboorte onze natuur mag worden hersteld!

O hoe aanbiddelijk en hoe lieflijk was uw Geboorte, o zoetste Jezus, Kind van de roemrijke Maagd, die door uw Geboorte uit de schoot van uw hoogverheven Moeder Maria, de geboorte van alle mensen herstelt, onze menselijke staat vernieuwt, onze veroordeling opheft en de handtekening van de tegen ons gerichte schuldbrief uitwist; en wel zó als iemand die klaagt geboren te zijn uit de stam van Adam, zich mag verheugen in uw zuivere Geboorte en in het zalige vertrouwen dat hij door Uw genade opnieuw is geboren.

Dank breng ik aan uw onverdiende en roemrijke Geboorte, Jezus Christus, enige Zoon van God. Door U immers hebben wij toegang gekregen tot de genade, waarin wij bevestigd zijn en waardoor wij vertrouwen op de heerlijke hoop van de kinderen Gods, ons vanuit de hemel beloofd. Gij die het onderpand van onze verlossing en de eeuwige hoop van alle mensen zijt, tot U, die ons tevoren al gezocht hebt toen wij U nog niet kenden, tot U nemen wij, nietswaardige zondaars, onze toevlucht.

(1)    Thomas a Kempis, Orationes et meditationes de Vita Christi; Michael Josephus Pohl. Herder, Freiburg 1902, cap. V.

O heilige, lieflijke Kindsheid, die in de harten van de mensen de ware onschuld hebt gestort. Dat door U mensen van alle leeftijden mogen weerkeren naar een heilige kindsheid en aan U gelijkvormig worden, niet door kleinheid van ledematen, maar door deugd van nederigheid en rechtschapen levenswandel!

O beminnelijke Jezus, die, om aan alle mensen een voorbeeld van heilig leven te geven alsook de middelen voor eeuwige redding, te middernacht geboren wilde worden uit de Maagd Maria, geef dat ik mag treden in de heilige voetstappen van uw nederigheid en armoede! Geef dat ik mij in lof en dank tot U, mag voegen bij de Engelen en heel de hemelse schare die U tot vreugdevolle herauten maakte van uw Geboorte!

Alles is in onze kapel in gereedheid voor de viering van Het Kerstfeest (foto's)

Mgr. Robert Barron MONDAY OF THE FOURTH WEEK OF ADVENT

LUKE 1:67-79

Friends, today’s Gospel contains the prayer of Zechariah at the birth of his son, John the Baptist. This prayer is especially precious to priests, religious, and all those who pray the liturgy of the hours on a daily basis. It’s called the "Benedictus," from its first word in Latin, or the "Canticle of Zechariah."

What’s wonderful about this prayer (and why the Church asks its ministers to pray it every day) is that it sums up magnificently the whole history of salvation, putting Jesus and John in the context of the great story of Israel.

John is seen here as the last and greatest of the Old Testament prophets. His role is, like all the prophets, to "go before the Lord to prepare his way." His job is to point, explain, indicate—and then disappear.

Aan de vooravond van het Kerstfeest - Lo, He Comes With Clouds Descending

Kerstmis in de Basiliek op de Kerkberg in Sint Odilienberg

Basiliek - ingang Kerkplein

Grote Kerststal en Kerstversiering in de Basiliek gehele periode
Kerstavond 24 december               20.00u      H. Mis

Eerste Kerstdag 25 december        09.30u      H. Mis

Tweede Kerstdag 26 december     09.30u       H. Mis
Bezichtiging van de Basiliek op Tweede Kerstdag
van 13.30u - 17.00u met Kerstmuziek van de familie Stultiens
15.00u                      rondleiding met Kerstaccenten door de zusters
Gehele middag Kloosterwinkeltje geopend en binnendoor bereikbaar vanaf de Kerkberg

Kerstliturgie in Priorij Thabor 2018

Ingang Aan de Berg 3 (achter Kerkplein)

Maandag 24 december

17.00u Ie Vespers van Kerstmis (kloosterkapel)

               Genealogie van O. H. Jezus Christus volgens het Evangelie van Mattheus

               Gregoriaans gezongen

23.00u  Metten van Kerstmis / Lezingenofficie (kloosterkapel)

24.00u  Nachtmis (kloosterkapel)

Dinsdag 25 december

HOOGFEEST VAN KERSTMIS / 1^E KERSTDAG

09.30u Conventsmis (kloosterkapel)

17.00u IIe Vespers van Kerstmis met Uitstelling (kloosterkapel)

               Zegen met het Allerheiligste

Alles Gregoriaaans gezongen

Woensdag 26 december

2^e Kerstdag

09.30u Deelname aan de Hoogmis in de basiliek

In afwachting van het Christuskind is de Basiliek op de Kerkberg in gereedheid

‘Ontwaak, o mens! Voor u is Christus mens geworden"

Collecta

Deus, qui hóminem delápsum in mortem conspíciens, Unigéniti tui advéntu redímere voluísti, præsta, quæsumus,

ut qui húmili eius incarnatiónem devotióne faténtur,

ipsíus étiam Redemptóris consórtia mereántur.

God, toen Gij de dodelijke val van de mens had gezien, hebt Gij verlossing willen brengen door de komst van uw Eniggeboren Zoon.

Wij vragen U dat allen die met diepe eerbied de Menswording belijden van de Verlosser,

ook verdienen met Hem het eeuwig leven te delen.

(Vertaling: Altaarmissaal Nederlandse Kerkprovincie 1970)

Wanneer we de tekst van de oratie van het Goddelijk Officie, het collectegebed van de Mis,  van 22 december, goed in ons opnemen, dan kunnen we getroffen worden door het raadsbesluit van God: “Gij hebt, God,  toen Gij de dodelijke val van de mens had gezien, hem door de komst van uw Eniggeboren Zoon willen verlossen”. God heeft het gewild, waarbij we kunnen aanvullen: “vanaf het begin”.  God heeft gezien hoe de mensheid neerstortte in de afgrond van de dood en daarmee eigendom werd van de dood, aan de dood verviel. God echter besloot de mensen uit het rijk van de dood vrij te kopen. De prijs die Hij betaalde was zijn Eniggeboren Zoon. Daarom zegt het gebed: God heeft de ten dode neergestorte mens door het komen, door de Menswording willen vrijkopen. Deze vrijkoop werd verwezenlijkt door de Dood van Jezus, waardoor de dood de prijs kreeg betaald en de gevallen mens werd teruggekocht.

Het motief voor de Menswording kunnen we daarom in de diepste deemoed en liefdevolle overgave overdenken en belijden, zoals ook het Credo terecht het neerdalen in het rijk van de doden belijdt om hen die in de schaduw en duisternis van de dood waren gezeten te verlichten en hun voeten te leiden naar de weg van vrede. En dat niet alleen: de mens die door ongehoorzaamheid van zijn sterfelijkheid vervallen werd verklaard, ontving vervolgens barmhartigheid, toen Hij door de Zoon van God zelf die aanneming tot zoon verwierf. Ja, groter glorie zelfs ontvangt hij die die in Gods liefde blijft, aan Hem onderworpen en Hem dankbaar is en zo voortgang maakt totdat hij gelijkvormig is geworden aan Hem, die voor hem is gestorven.

De kerkvader Sint Augustinus kan dan ook in Preek 185 zijn toehoorders toeroepen:

‘Ontwaak, o mens! Voor u is Christus mens geworden.

Voor eeuwig zoudt ge dood zijn geweest, als Hij niet in de tijd geboren was.

Nooit zoudt ge van het vlees van de zonden bevrijd zijn, als Hij niet de gelijkheid met het vlees van de zonden had aangenomen.

Een eeuwige ellende had u gevangengehouden, als niet deze barmhartigheid was geschied.

Ge zoudt niet herleefd zijn, als Hij zich niet verenigd had met uw dood.

Ge zoudt bezweken zijn, als Hij niet had geholpen.

Ge zoudt zijn omgekomen, als Hij niet gekomen was.

Laten we [dus] blij de komst vieren van ons heil en onze verlossing.

Laten we de feestdag vieren, waarop de grote en eeuwige dag uit zijn grote en eeuwige dag kwam in deze onze zo korte en tijdelijke dag.

Welke grotere genade [immers]  kon God voor ons doen oplichten dan dat Hij, die een Enige Zoon bezat, Hem tot zoon der mensen maakte en aldus wederkerig het mensenkind tot kind van God maakte?

Keren we terug naar de oratie van morgen waarin wordt gevraagd “dat zij die met diepe eerbied de Menswording belijden van de Verlosser ook met Hem het eeuwig leven delen” (letterlijk:  ook het gezelschap/de gemeenschap verdienen van de Verlosser zelf). Dit belijden is de grond van de bede om tot de gemeenschap met de Verlosser te komen, waarbij het begrip “Redemptor” (Verlosser, Redder)een bewuste samenhang vormt met het begrip “redimere” (verlossen, vrijkopen) in deze oratie. De gemeenschap met Hem die ons heeft vrijgekocht, is de gemeenschap met zijn Dood en met zijn Opstanding. Mooi is in deze oratie dat de beide delen van de bijzin worden samengebonden worden door het eindrijm – tur in  “fatentur” en “mereantur”.

Overdenken we aan de hand van deze oratie de komende dagen met eerbied en vreugde de eerste komst van de Verlosser in zijn Menswording, Zijn tweede komst in genade en in de H. Eucharistie alsook zijn derde Komst die ons naar we mogen hopen binnenleidt in de gemeenschap met Hem in de hemelse vreugde.

O gelukkige schuld, waaraan wij zo’n en zo grote Verlosser te danken hebben. 

Gestaag wordt in het klooster doorgewerkt om op het Kerstfeest de Geboorte van Gods Zoon te eren