Catechese
van de H. Cyrillus van Jeruzalem, bisschop:
Het kruis
zij u een vreugde, zelfs ten tijde van vervolging
De ware roem van de katholieke Kerk is wel elke
daad van Christus, maar het toppunt van alle roem is het kruis, wat de ervaren
Paulus zo passend zei: God behoede mij ervoor op iets anders te
roemen dan op het kruis van Christus.
Ook dat feit was wel bewonderenswaardig, dat de
blindgeborene in Siloam het gezicht terugkreeg. Maar wat is dat in vergelijking
met de blinden van heel de wereld? Groot was ook het feit en boven de natuur
gelegen, dat Lazarus na vier dagen opstond uit zijn graf: deze gunst echter betrof
hem alleen. Maar wat is dat in vergelijking met hen, die in heel de wereld dood
waren door hun zonden? Wonderbaar is het, dat vrij broden, als een blijvende
voorraad, tot voedsel dienden voor vijfduizend mensen. Maar wat is dat,
vergeleken bij hen, die in heel de wereld bedreigd werden door de honger van de
onwetendheid? Het is ook zeker bewonderenswaardig, dat de vrouw, die achttien
jaar door de satan gebonden was, werd bevrijd. Maar wat betekent dat, als ge
let op ons allen, die door de boeien van onze zonden lagen vastgeketend?
Maar de glorie van het kruis maakte én hen, die
door onwetendheid blind waren, ziende; én bevrijdde allen, die onder zonden
gebukt gingen, én kocht heel de mensenwereld vrij.
Laten wij ons daarom niet schamen voor het kruis
van de Verlosser, ja laten wij er eerder in roemen. Want het woord ‘kruis’ is
voor de Joden een ergernis, voor de heidenen een dwaasheid, maar voor ons het
heil. Voor hen, die verloren gaan, is het wel een dwaasheid; voor ons echter,
die zalig worden, is het een kracht Gods. Want het was niet een louter mens,
die voor ons stierf, maar de Zoon van God, de Mensgeworden God.
Toen weerde het Lam, dat volgens de instelling van
Mozes geslacht werd, de verdelger af; maar heeft dan het Lam Gods, dat de
zonden van de wereld wegneemt, niet veel meer de wereld van de zonde bevrijd?
Als dan het bloed van een redeloos schaap het heil bracht, zal dan het Bloed
van de Eniggeborene niet veel meer het heil bewerken?
Niet gedwongen legde Hij zijn leven af noch werd
Hij met geweld geslachtofferd, maar vrijwillig. Luister naar wat Hij zegt: Macht heb Ik om mijn leven af te leggen, en
macht heb Ik om het weer aan te nemen. Hij kwam dus uit vrije keus tot zijn
lijden, zich verheugend over dit uitnemend werk, vol vreugde over de kroon,
zich verheugend over het heil der mensen. Hij schaamte zich niet over het
kruis, want het bracht aan de wereld het heil. Ook was het geen onbeduidend
mens, die leed, maar de Mensgeworden God, die een beslissende strijd leverde
voor zijn gehoorzaamheid.
Niet alleen dus in vredestijd moet het kruis u een
vreugde zijn, maar ook ten tijde van vervolging moet ge eenzelfde geloof
bezitten, om niet in vredestijd een vriend van Jezus te zijn, maar zijn vijand
in tijd van oorlog. Nu ontvangt ge de vergiffenis van uw zonden en brengt ge de
verschuldigde dank voor het geestelijk geschenk van uw Koning.
Jezus, die in niets gezondigd had, werd voor u
gekruisigd: en zoudt gij dan niet gekruisigd willen worden voor Hem, die voor u
aan het kruis werd genageld? Gij schenkt geen gunst; ge hebt ze eerder
ontvangen. Maar ge geeft een gunst terug, als ge uw schuld betaalt aan Hem, die
voor u op Golgotha werd gekruisigd.
(Cat. 13, 1. 3. 6. 23: PG 33, 771-774. 779. 799.
802)
