“Een jubeltoon beduidt, dat het hart zó vol is, dat het niet kan
spreken. En wie komt die jubeltoon méér toe dan de onuitsprekelijke God? Want
onuitsprekelijk is Hij, die men niet onder woorden kan brengen. En als ge
Hem dan niet onder woorden kunt brengen
en gij toch niet moet zwijgen, wat
blijft er dan anders over dan jubelen? Laat het hart zich verblijden zonder
woorden en laat de onmetelijke breedte van uw vreugde niet de grenzen kennen
van woorden”.
Bene cantate ei in iubilatione !
Zingt goed voor Hem in gejubel !
Uit de Verhandelingen over de psalmen van de H. Augustinus (Ps 32, sermo 1, 8)