WIE WAS DE HEILIGE ODILlA VAN KEULEN?

  In de traditie van de Kruisherenorde is er voor het eerst sprake van deze Odilia in 1287, wanneer de ordebroeder Johannes van Eppe in het klooster te Parijs nachten achtereen hetzelfde visioen heeft: een jong meisje, een diadeem op het hoofd en een staf met kruisvaan in de hand, omgeven door een hemels licht. Zij zegt dat zij Odilia is, een van de gezellinnen van de heilige Ursula, die met haar gezellinnen in Keulen door de Hunnen zijn vermoord. Zij vraagt haar gebeente in Keulen te gaan opgraven in de boomgaard van een zekere Arnulf, omdat zij door God tot Patrones en Beschermster van de Kruisherenorde is aangesteld.

De prior weigert aanvankelijk, maar geeft uiteindelijk toestemming om samen met pater Louis Deschamps naar Keulen te gaan. Daar
aangekomen weigert Heer Arnulf gewroet in zijn boomgaard, maar op aandringen van zijn vrouw stemt hij toe. Op de aangeduide plaats vindt broeder Johannes inderdaad de relieken en bij de aanraking hiervan geneest de buurman van Arnulfus meteen van zijn ziekte. Zorgvuldig worden de relieken overgebracht naar Hoey, en onderweg bij een halte in het Cistercienzerinnenklooster te Vivegnis bij Luik wordt een verlamde zuster spontaan genezen. Bij aankomst in Hoei worden de relieken in plechtige processie naar de grote kerk gebracht en in een schrijn geplaatst.

Met groot vertrouwen wenden vele gelovigen zich tot deze Heilige Odilia, op wier voorspraak God talrijke wonderen verricht.

Sindsdien wordt jaarlijks in Hoei op de 18e juli het feest van de H. Odilia gevierd.

Overal waar de Orde van het H. Kruis kloosters had, zoals in Luik, Maaseik, Venlo wordt de verering van deze H. Odilia ontwikkeld, welke haar hoogtepunt bereikt in de 17e eeuw. En overal vinden genezingen plaats. Als in 1482 in Hoei de pest uitbreekt, wordt deze door de voorspraak van Odilia snel bedwongen.

Pas in het begin van de 19^e  eeuw wordt de voorspraak van Odilia
toegespitst op oogziekten, vooral door de invloed die uitging van de Sint Jacobuskerk te Luik, waar een klein handzaam reliekschrijntje in de vorm. van een oog gebruikt wordt om de ogen van de pelgrims te bestrijken, vooral tijdens de noveen rondom haar feestdag van 18 juli.

Na het lIe Vaticaans Concilie (1962-1965) zijn er nogal wat legendarische heiligen van de kalender stilzwijgend verdwenen, en dat lot trof ook de verering van Sint Odilia van Keulen. Op sommige plaatsen gaat men terug naar de verering van Odilia van de Elzas, die daar voorheen ook is geweest, zoals zelfs in Luik nu het geval is. Bekende plaatsen waar Sint Odilia van Keulen, maagd en
martelares, nog wordt vereerd in onze provincie zijn o.a. Wyck / Maastricht en Baarlo.