Wat meer over de H. Rosa de Lima en haar bijzondere band met Sittard.

Rosa van Lima werd geboren als Isabel Flores de Olivia als tiende kind in een arm Spaans gezin. in 1590 kon ze als vierjarige lezen zonder dat iemand haar dat had geleerd. Na lectuur over Catharina van Siena besloot ze deze in 1461 heilig verklaarde Italiaanse na te volgen en haar leven aan God op te dragen.

Toen ze twintig jaar oud was trad ze in bij de derde orde van de dominicanessen. Als kloosternaam koos zij Rosa. In haar stad was er geen klooster en daarom trok ze zich terug in een hermitage achterin de tuin van haar ouders voor gebed en zelfkastijding. Ze leidde een zeer ascetisch leven en zette zich in voor wezen, ouderen en zieken. Rosa was bevriend met de heilige Martinus van Porres.

In 1617 is ze op 31-jarige leeftijd gestorven na een lange lijdensweg die eindigde in verlamming.

In 1667 werd ze zalig verklaard door paus Clemens IX en op 12 april 1671 heilig verklaard door paus Clemens X. Haar vaste iconografie toont haar met een metalen kroon verborgen onder rozen en een ijzeren ketting om haar middel. Haar feestdag was eerst 30 augustus, maar tegenwoordig 23 augustus.

Sittard
In het jaar 1669 werd Sittard (en omgeving) getroffen door een levensgevaarlijke dysenterie-epidemie. De ziekte liet een dodelijk spoor achter in iedere getroffen stad. Er waren veel doden te betreuren. De paters Dominicanen, die zich in 1626 in Sittard hadden gevestigd en een bloeiende onderwijsinstelling exploiteerden, kwamen met het voorstel om Rosa als ‘voorspreekster’ aan te roepen om verder onheil af te wenden. Zij waren werkzaam in Peru en daardoor reeds bekend met de zalig verklaarde Rosa van Lima. Het stadsbestuur besloot het advies van de paters aan te nemen en beloofde – als de epidemie inderdaad zou wijken – Rosa van Lima tot stadspatrones van Sittard uit te roepen. Om haar te eren zou eveneens een kapel worden gebouwd op het hoogste punt van Sittard (de Kollenberg) én een jaarlijkse processie worden gehouden. Nadat Sittard grotendeels gespaard bleef van de dysenterie-epidemie en het grote gevaar was geweken, besloot het stadsbestuur de gedane toezeggingen na te komen. Op drie november 1669 werd de zalige Rosa van Lima door het stadsbestuur officieel uitgeroepen tot stadspatrones en beschermheilige van Sittard. In 1671 werd zij door paus Clemens X heilig verklaard. De bouw van de Sint Rosakapel – inmiddels een rijksmonument – werd in 1675 voltooid. Tot op de dag van vandaag wordt Sint Rosa van Lima jaarlijks geëerd middels een processie bij de naar haar vernoemde Sint Rosakapel. De Sint Rosaprocessie, die traditiegetrouw op de laatste zondag van augustus wordt gehouden, trekt nog altijd veel bezoekers en wordt beschouwd als hét religieuze hoogtepunt van het godsdienstige leven in Sittard.

Patroonheilige 

Rosa is ook de patroonheilige van Peru, Noord- en Zuid-Amerika en de Filipijnen. . Ook is Rosa de patrones van tuinmannen en bloemisten. Haar hulp wordt ook ingeroepen bij familieruzies en verwondingen.

Vindplaatsen: wikipedia, heiligennet en sintrosa.nl

Saint Rose of Lima

Saint Rose of Lima Let us know the love of Christ which surpasses all understanding

From the writings of Saint Rose of Lima

Let us know the love of Christ which surpasses all understanding

Our Lord and Saviour lifted up his voice and said with incomparable majesty: “Let all men know that grace comes after tribulation. Let them know that without the burden of afflictions it is impossible to reach the height of grace. Let them know that the gifts of grace increase as the struggles increase. Let men take care not to stray and be deceived. This is the only true stairway to paradise, and without the cross they can find no road to climb to heaven.”

When I heard these words, a strong force came upon me and seemed to place me in the middle of a street, so that I might say in a loud voice to people of every age, sex and status: “Hear, O people; hear, O nations. I am warning you about the commandment of Christ by using words that came from his own lips: We cannot obtain grace unless we suffer afflictions.

  We must heap trouble upon trouble to attain a deep participation in the divine nature, the glory of the sons of God and perfect happiness of soul.”

That same force strongly urged me to proclaim the beauty of divine grace. It pressed me so that my breath came slow and forced me to sweat and pant. I felt as if my soul could no longer be kept in the prison of the body, but that it had burst its chains and was free and alone and was going very swiftly through the whole world saying:

  “If only mortals would learn how great it is to possess divine grace, how beautiful, how noble, how precious. How many riches it hides within itself, how many joys and delights! Without doubt they would devote all their care and concern to winning for themselves pains and afflictions. All men throughout the world would seek trouble, infirmities and torments, instead of good fortune, in order to attain the unfathomable treasure of grace. This is the reward and the final gain of patience. No one would complain about his cross or about troubles that may happen to him, if he would come to know the scales on which they are weighed when they are distributed to men.”

23 augustus H. Rosa van Lima De liefde kennen die alle kennis te boven gaat

Rosa werd in 1586 te Lima in Peru geboren. Reeds als kind leidde zij thuis een ascetisch leven. Later onderscheidde zij zich als lid van de derde orde van de heilige Dominicus door haar boetvaardig leven en door haar contemplatie. Zij stierf op 24 augustus 1617.

Uit de geschriften van de heilige maagd Rosa van Lima († 1617)

Mogen wij de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat.

Onze Heer en Verlosser verhief zijn stem en sprak met onvergelijkelijke majesteit: ‘Laten allen weten dat op de beproeving de genade volgt. Laten zij inzien dat men zonder de drukkende last van smarten niet tot het hoogtepunt van genade kan komen. Laten allen begrijpen dat naarmate het lijden toeneemt, de genadegaven vermeerderd worden. Laten de mensen zich ervoor hoeden dat zij niet dwalen en bedrogen worden. Dit is de enige ware ladder naar het paradijs. Zonder kruis wordt er geen enkele weg gevonden waarlangs de mensen naar de hemel kunnen opgaan.’
Na het horen van die woorden kwam er als het ware een hevig verlangen in mij op midden op straat te gaan staan om zo met luide stem alle mensen van iedere leeftijd, van ieder geslacht en van elke rang en stand te zeggen: ‘Luistert, volkeren, luistert mensen. Op bevel van Christus vermaan ik u met de woorden die uit zijn mond gekomen zijn. Wij kunnen geen genade verkrijgen, als wij geen smarten te verduren hebben. Lijden moet immers op lijden gestapeld worden om deel te krijgen aan Gods eigen wezen, om de heerlijkheid van de kinderen Gods te bereiken en het volmaakte geluk van de ziel.’
Diezelfde prikkel dreef mij in alle hevigheid ertoe de schoonheid van de goddelijke genade te verkondigen. Hierbij voelde ik een beklemming op mijn borst, brak het klamme zweet mij uit en viel het ademen mij zwaar. Het scheen mij toe dat mijn ziel niet meer in de kerker van mijn lichaam vastgehouden kon worden, maar na het verbreken van haar boeien vrij, alleen en met grotere beweeglijkheid over heel de aarde rondging en zei: ‘Zagen de stervelingen toch maar in, hoe groot de goddelijke genade is, hoe mooi, hoe edel en hoe kostbaar. Zagen zij maar in wat voor een rijkdom zij in zich bergt, wat voor een schatten, wat voor vreugde en genot. Ongetwijfeld zouden zij zich er dan met alle inspanning en zorg op toeleggen boete te doen en smarten te lijden. Allen over heel de aarde zouden dan in plaats van geluk smart zoeken, ziekte en kwellingen, om de onvergelijkelijke schat van de genade te verwerven. Dat is het loon en de uiteindelijke winst van het lijden. Niemand zou nog klagen over zijn kruis en over het leed dat hem toevallig overkomt, als hij de weegschaal zou leren kennen, waarop dat alles ter verdeling onder de mensen gewogen wordt.’

Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Die 22 augusti Beatæ Mariæ Virginis Reginæ Koningin van de wereld en van de vrede.

 Memoria

Lectio altera

Ex Homilíis sancti Amedéi Lausannénsis epíscopi

(Hom. 7: SCh 72, 188. 190. 192. 200)

Regina mundi et pacis

Vide quam recto órdine citra assumptiónem effúlsit admirábile nomen Maríæ in univérsa terra, et fama celebérrima eius ubíque diffúsa est, priúsquam elevarétur magnificéntia eius super cælos. Decébat enim Matrem vírginem, et ob Nati sui honórem, primo terris regnáre et ita demum cælos cum glória suscípere; dilatári in ínfimis, ut supérna in plenitúdine sancta penetráret, transláta sicut de virtúte in virtútem, sic a claritáte in claritátem a Dómini Spíritu.

Igitur in carne præsens, futúri regni primítias prælibábat, et nunc excédens Deo ineffábili sublimitáte, nunc próximis condescéndens inenarrábili caritáte. Inde angélicis frequentabátur offíciis, hinc humáno famulátu venerabátur. Assistébat ei Gábriel cum ángelis; cui Ioánnes, gaudens sibi vírgini matrem vírginem in cruce commendátam, cum Apóstolis ministrábat. Illi regínam, isti vidére dóminam lætabántur, et utríque pio ei devotiónis afféctu obsequebántur.

At illa résidens in arce sublimíssima virtútum, et pélago divinórum áffluens charísmatum, abýssum gratiárum, qua cunctos excésserat, credénti et sitiénti pópulo largíssima emanatióne profundébat. Salútem namque corpóribus et ánimis medélam conferébat, potens suscitáre a morte carnis et ánimæ. Quis umquam ab ea æger vel tristis aut ignárus cæléstium mysteriórum ábiit? Quis non lætus et gaudens rédiit ad própria, impetráto a matre Dómini María quod vóluit?

Tantis bonis exúberans sponsa, sponsi mater únici, suávis et caríssima in delíciis, ut fons hortórum rationabílium, et púteus aquárum vivéntium et vivificántium, quæ fluunt ímpetu de divíno Líbano, a monte Sion usque ad circumfúsas quasque extérnas natiónes, pacis flúmina et gratiárum emanatiónes cælica infusióne derivábat. Igitur cum Virgo vírginum a Deo et Fílio suo rege regum, exsultántibus ángelis, cum lætántibus archángelis, et cælo láudibus acclamánte, deducerétur, impléta est prophetía Psalmístæ dicéntis ad Dóminum: Astitit regína a dextris tuis, in vestítu deauráto, circúmdata varietáte.

Tweede lezing

Lezing uit de homilieën van de H. Amedeüs van Lausanne, bisschop

(Hom. 7: SCh 72, 188. 190. 192. 200)

Koningin van de wereld en van de vrede

Zie hoe reeds terecht vóór de Opneming van Maria ten hemel haar wonderbare naam schitterde over heel de aarde en haar allergrootste roem zich overal had verspreid nog voordat zij in haar heerlijkheid tot boven de hemelen werd opgenomen. Want het paste, dat de Maagd Maria, ook wegens de eer van haar Kind, eerst op aarde zou heersen en dan daarna de hemelse glorie zou ontvangen. Het paste dat haar roem zich hier beneden zou verbreiden om daarna in volheid het heilige daarboven binnen te gaan, toenemend in deugd maar ook in heerlijkheid door Gods Geest.

Terwijl zij dus nog aanwezig was in het vlees, ontving zij al een voorproef van het toekomstige rijk, zich nu eens tot God verheffend door haar onuitsprekelijke grootheid, dan weer afdalend tot haar naasten door haar onbeschrijfelijke liefde. Door het eerstgenoemde ontving zij veelvuldig de diensten van de engelen, om het laatstgenoemde werd zij vereerd door de dienst der mensen. Haar stonden Gabriël met andere engelen bij: Haar diende, met de andere Apostelen, Johannes, verheugd om het feit, dat hem als maagd de Moedermaagd op het Kruis werd aanbevolen. Die engelen verheugden zich erover, in Haar hun Koningin te zien, de apostelen hun Meesteres, en beiden dienden haar met hartelijke toewijding.

Terwijl zij verblijft op de hoogste toppen der deugd en zij als een zee vol goddelijke gaven en een afgrond van genaden is, waardoor zij allen overtrof, schenkt zij in volle overvloed haar gunsten uit aan het gelovige en dorstige volk. Aan lichamen schonk zij genezing en aan zielen gezondheid; zij was machtig doden naar lichaam en ziel op te wekken. Wie ging ooit ziek of bedroefd van haar heen of onkundig van hemelse mysteriën? Wie ging niet blij en verheugd naar huis terug, nadat hij van Maria, de Moeder des Heren, verkregen had wat hij verlangde?

Zij is de Bruid, die van zulke gaven overvloeit, de Moeder van de enige Bruidegom, zacht en liefelijk in haar weelde, als een bron in de menselijke tuinen; een put met levende en levengevende wateren, die onstuimig neerstromen van de goddelijke Libanon, van de berg Sion tot aan de omliggende en vreemde volken. Zelf gevoed door hemelse wateren leidt zij deze af in stromen van vrede en gaven van genaden. Nu dus de Maagd der maagden door God en zijn Zoon, de Koning der Koningen, de hemel werd binnengeleid onder gejuich van de engelen, van zich verblijdende aartsengelen en van een hemel, die met die lofzangen instemt, is de profetie van de Psalmist in vervulling gegaan, die tot de Heer zegt: De Koningin staat aan uw rechterhand in ofir-brokaat.

The Queenship of Mary - August 22

22 augustus H. Maagd Maria, koning

De liturgische viering van Maria als koningin, door paus Pius XII bij gelegenheid van het Maria-jaar 1953-1954 ingevoerd, sluit nauw aan bij het feest van 15 augustus: door de herdenking van de tenhemelopneming van Maria erkent de kerk de verheerlijking van Jezus’ moeder.
Op deze dag viert zij Maria als koningin van hemel en aarde, die in haar moederliefde een voorspreekster is voor alle mensen op hun weg naar de heerlijkheid van de kinderen Gods.

Uit een preek van de heilige Amadeüs, bisschop van Lausanne († 1159)

Koningin van de wereld en van de vrede.

Zie hoe de bewonderenswaardige naam van Maria terecht al voor haar tenhemelopneming schitterde over heel de aarde en hoe haar grote roem zich al overal verspreid had, voordat zij in haar luister verheven werd tot het hoogste des hemels. Het was immers passend dat de Moedermaagd, ook wegens de eer die haar Zoon toekomt, eerst over heel de aarde heerste en toen pas ten volle de hemelse roem deelachtig werd; dat zij hier beneden wijd en zijd aanzien genoot om daarna in de hemel de volheid van de heerlijkheid binnen te gaan. Zoals zij groeide in deugdzame levenswandel, zo werd zij door de Geest van de Heer tot steeds grotere luister gebracht.

Al tijdens haar leven op aarde genoot zij de voorsmaak van haar toekomstig rijk, nu eens door zich tot God te verheffen in onuitsprekelijke verhevenheid, dan weer door in grenzeloze liefde voor haar naasten te zorgen. Daarom bewezen de engelen haar herhaaldelijk hun diensten en eerden de mensen haar vol overgave. Gabriël stond haar terzijde samen met de engelen; Johannes was verheugd dat bij het kruis hem als maagdelijke apostel de Maagd als moeder werd toevertrouwd en hij diende haar samen met de apostelen. Vol blijdschap zagen de eerstgenoemden Maria als hun koningin, de laatsten haar als hun meesteres; en beiden gehoorzaamden haar trouw en toegewijd.

Maar tronend in de hoogverheven burcht van deugden en overvloeiend van een zee van goddelijke genadegaven, liet zij de peilloos diepe bron van haar weldaden, waarin zij allen overtrof, het gelovig en dorstend volk in zeer rijke stroom toevloeien. Want zij bracht gezondheid en genezing naar lichaam en ziel, machtig als zij was mensen op te wekken van de lichamelijke en geestelijke dood. Wie keerde niet blij en verheugd naar huis terug, nadat zijn wens dank zij de moeder van de Heer in vervulling was gegaan?

Rijk aan zulke milde gaven, deed de bruid rivieren van vrede en stromen van genadegaven vloeien. Maria is immers de moeder van de enige Bruidegom, vol innemendheid en tedere verrukking. Zij is als een bron in het geestelijk paradijs en als een put van levend en levenwekkend water dat onstuimig stroomt van de goddelijke Libanon. Zo komt onder hemelse stuwing een vloed van vrede en genadegaven vanaf de berg Sion naar alle omliggende en afgelegen volken. Toen dus de Maagd der maagden door God en haar Zoon, de Koning der koningen, de hemel werd binnengeleid onder vreugdevol gejubel van de engelen en aartsengelen en onder instemmende lofzangen van de hemel, ging de profetie in vervulling van de psalmist, toen hij tot de Heer sprak: ‘Naast u staat de koningin, getooid met goud uit Ofir’ (Ps. 45 (44), 10b).