Op Palmzondag wordt de Intocht van Jezus in Jeruzalem herdacht. Tijdens de H. Mis wordt het Lijdensverhaal voorgelezen.
Icoon van Novgorod en de Intocht
Jezus neemt het centrale vlak van de
icoon in. Hij zit op een witte ezel, de kleur van triomf. Het
bescheiden rijden op deze witte ezel drukt het nederige en vredige karakter van
zijn regering uit. Jezus trok Jeruzalem niet binnen als een koning te
paard na zijn oorlogszuchtige overwinning.
Met de keuze van de ezel komen de Bijbelse
profetieën tot vervulling (Jesaja 62,11; Zacharia 9,9). Zo laat Jezus zien
wat voor soort koninkrijk wil Hij oprichten. Hij geeft al te kennen dat
hij niet het type Messias is dat door zijn volk wordt gewenst. Zijn triomf
zal zich manifesteren in zijn nederige en van alle zelfzucht ontdane liefde die
zover gaat dat Hij zich een paar dagen later laat kruisigen.
Twee groepen omringen Jezus: links van
hem zijn leerlingen die hem volgen vanuit de woestijn van Judea, aangeduid door
de berg achter hen; en aan zijn rechterhand kwam een menigte uit
Jeruzalem, van waaruit sommigen hem toejuichten, en anderenzich verzetten tegen
zijn komst.
"Zalig is hij die komt in
de naam van de Heer" (Ps 118,26)
Om hun toejuichingen te tonen, gooide de menigte palmtakken en olijftakken
aan Jezus' voeten. Elk van deze boomtakken heeft zijn symbolische
betekenis. De palm drukt overwinning uit en de olijfboom drukt vrede en
zalving uit. Op de achtergrond van de icoon, in het midden, is een boom
een voorafschaduwing van de Boom des Levens die het Kruis zal zijn.
Roepend "Hosanna voor de zoon van David!" (Mt 21,9) zei de
menigte tegen Jezus: "Red nu." Hij zou het doen, maar niet op de
manier zoals de mensen het bedoelden. Dit Hebreeuwse woord
"Hosanna" had in Jezus' tijd zijn oorspronkelijke kracht en betekenis
verloren, maar het feit dat het weer op de lippen van de menigte komt, onthult
de diepe verwachting van de messias.
Weer als kinderen worden
In het icoon is een
belangrijke rol weggelegd voor kinderen. Deze figuurtjes op de voorgrond
zijn de enigen die hun mantels uitspreiden als Jezus voorbijgaat. En als
we beter kijken, zien we dat hun lichamen niet de lichamen van kinderen zijn,
maar van volwassenen. Dit doet denken aan de leer van Jezus om weer
als kleine kinderen te worden om het Koninkrijk der hemelen binnen te gaan (Mt
18:3-4). Wat onze leeftijd ook is, het hart van een kind is nodig om
onszelf te kunnen ontledigen en om Jezus, onze Verlosser, volledig te kunnen
verwelkomen.
"De viering van Palmzondag draagt een
bijzondere genade in zich namelijk
de vreugde en het kruis komen samen:
dit is het christelijke mysterie samenvat.”
Johannes Paulus II aan jongeren op Palmzondag in 2005
