STILLE ZATERDAG: EEN BIJZONDERE DAG VOOR DE ZUSTERS VAN HET H. GRAF IN PRIORIJ THABOR

HET LEGE GRAF: VERWACHTING

Voor de kanunnikessen van het Heilig Graf is de beleving van het Paasmysterie bijzonder verankerd in haar oorsprong. Toen in 1099 Godfried van Bouillon in de Heilig Grafkerk van Jeruzalem een kapittel van kanunniken installeerde, luidde namelijk hun eerste opdracht: “God te loven en te danken voor zijn overgrote weldaden, voornamelijk voor de weldaad van de Verlossing; het Lijden, de Dood en de Begrafenis van de Zaligmaker voortdurend te gedenken en vooral de glorie van zijn Verrijzenis te bezingen”.

Zo wordt haar spiritualiteit gedragen door alle heilsmysteries die zich in het Graf van Jezus Christus samenvoegen, namelijk het “Paasmysterie”: het mysterie van Lijden, Dood en Verrijzenis van de Zoon van God, Jezus Christus, die omwille van onze zonden mens werd om ons te verlossen. Bij hun professie beloven de zusters Christus, de Bruidegom die hen heeft geroepen, na te volgen in zijn lijden en liefde-dood, met het vooruitzicht van de komende verrijzenis.

In essentie betekent dit de paradox van het Christendom, leven en dood, ten diepste  beleven: alle lijden en sterven te dragen in liefde en verbondenheid met Christus; of anders gezegd: een enthousiaste, hartelijke liefde voor de Verrezen Heer, geworteld en gevoed door een vertrouwelijke omgang met de Heer is essentieel. “

In de meditatie “Verwachting” brengt Moeder Josépha Haeck crss (1883-1961)

het aldus onder woorden:

Verwachting     

Rond ieder Graf is verwachting.

Het graf van het zaad is de verwachting van de akker.

Om het zaad werd hij geploegd en in voren gesneden. Waarom wordt daar op het kerkhof graf aan graf aangelegd?

leder graf is een monument der verwachting: want de dode wil in herinnering blijven en de levende wil betuigen, dat hij de dode gedenkt.

Dit is: omdat de gedachte van het leven steeds de gedachte van de dood overstemt.

Over de dood heen geloven wij in het leven.

Ja, wij verwachten het leven uit de dood.

Het Heilig Lichaam des Heren is heel en al verwachting.

Alle zaad is hierbij een symbool.

Dit is de éne, ware, zaadkorrel, die ééns gestorven, niet meer sterft, maar het leven voor God leeft voor eeuwig. Hier is de zaadkorrel, die niet alleen blijft.

Wij zijn de korrels uit zijn aar . . .

Wij worden geboren uit zijn Graf . . . 

Wij zijn de kleine kiemen vol expansie, die de velden en akkers der wereld zullen overwoekeren in de kracht van de éne zaadkorrel:

CHRISTUS

Palmzondag: de triomferende en lijdende Heer.

 Op Palmzondag wordt de Intocht van Jezus in Jeruzalem herdacht. Tijdens de H. Mis wordt het Lijdensverhaal voorgelezen.

Icoon van Novgorod en de Intocht

 

Jezus neemt het centrale vlak van de icoon in. Hij zit op een witte ezel, de kleur van triomf. Het bescheiden rijden op deze witte ezel drukt het nederige en vredige karakter van zijn regering uit. Jezus trok Jeruzalem niet binnen als een koning te paard na zijn oorlogszuchtige overwinning.

Met de keuze van de ezel komen de Bijbelse profetieën tot vervulling (Jesaja 62,11; Zacharia 9,9). Zo laat Jezus zien wat voor soort koninkrijk wil Hij oprichten. Hij geeft al te kennen dat hij niet het type Messias is dat door zijn volk wordt gewenst. Zijn triomf zal zich manifesteren in zijn nederige en van alle zelfzucht ontdane liefde die zover gaat dat Hij zich een paar dagen later laat kruisigen.

Twee groepen omringen Jezus: links van hem zijn leerlingen die hem volgen vanuit de woestijn van Judea, aangeduid door de berg achter hen; en aan zijn rechterhand kwam een menigte uit Jeruzalem, van waaruit sommigen hem toejuichten, en anderenzich verzetten tegen zijn komst.

"Zalig is hij die komt in de naam van de Heer" (Ps 118,26)

Om hun toejuichingen te tonen, gooide de menigte palmtakken en olijftakken aan Jezus' voeten. Elk van deze boomtakken heeft zijn symbolische betekenis. De palm drukt overwinning uit en de olijfboom drukt vrede en zalving uit. Op de achtergrond van de icoon, in het midden, is een boom een voorafschaduwing van de Boom des Levens die het Kruis zal zijn.

Roepend "Hosanna voor de zoon van David!" (Mt 21,9) zei de menigte tegen Jezus: "Red nu." Hij zou het doen, maar niet op de manier zoals de mensen het bedoelden. Dit Hebreeuwse woord "Hosanna" had in Jezus' tijd zijn oorspronkelijke kracht en betekenis verloren, maar het feit dat het weer op de lippen van de menigte komt, onthult de diepe verwachting van de messias.

---

Weer als kinderen worden

In het icoon is een belangrijke rol weggelegd voor kinderen. Deze figuurtjes op de voorgrond zijn de enigen die hun mantels uitspreiden als Jezus voorbijgaat. En als we beter kijken, zien we dat hun lichamen niet de lichamen van kinderen zijn, maar van volwassenen. Dit doet denken aan de leer van Jezus om weer als kleine kinderen te worden om het Koninkrijk der hemelen binnen te gaan (Mt 18:3-4). Wat onze leeftijd ook is, het hart van een kind is nodig om onszelf te kunnen ontledigen en om Jezus, onze Verlosser, volledig te kunnen verwelkomen.

"De viering van Palmzondag draagt een bijzondere genade in zich namelijk

de vreugde en het kruis komen samen:

 dit is het christelijke mysterie samenvat.”

Johannes Paulus II aan jongeren op Palmzondag in 2005