Op Donderdag na
Drievuldigheidszondag vieren wij het
Hoogfeest van het Heilig Lichaam en
Bloed van Christus
Sacramentsdag
2e lezing uit de Lezingendienst van Liturgia Horarum:
Ex Operibus sancti Thomæ de Aquino
presbyteri
(Opusculum
57, in festo Corporis Christi, lect. 1-4)
O kostbare en wondere
Maaltijd!
Toen
de Eniggeboren Zoon Gods ons deelachtig wilde maken aan zijn Godheid, nam Hij
onze natuur aan, opdat Hij, mens geworden, ons mensen tot goden zou maken.
En bovendien heeft Hij datgene, wat Hij
van onze natuur aannam, geheel tot ons heil doen dienen. Want zijn Lichaam
droeg Hij op het altaar van het kruis op aan God, zijn Vader, als slachtoffer
tot onze verzoening. Zijn Bloed vergoot Hij als losprijs en tegelijk als
reinigingsbad, opdat wij vrijgekocht van een ellendige slavernij, van al onze
zonden zouden gereinigd worden.
Maar om te bewerken, dat er van zulk een
grote weldaad bij ons altijd een herinnering zou achterblijven, liet Hij de
gelovigen zijn Lichaam achter als spijs, onder de gedaante van brood, en zijn
Bloed als drank onder de gedaante van wijn.
O kostbare en wondere Maaltijd,
heilbrengend en vol heerlijkheid! Want wat kan er kostbaarder zijn dan deze Maaltijd;
waarin ons niet, als onder de oude Wet, het vlees van kalveren en bokken te
eten wordt voorgezet, maar Christus zelf, waarachtig God? Wat is er meer te
bewonderen dan dit Sacrament?
Geen sacrament ook is heilzamer dan dit,
waarin wij gezuiverd worden van onze zonden, waar de deugden worden vermeerderd
en de geest wordt gevoed met een overvloed van allerlei geestelijke gaven.
Het wordt in de Kerk opgedragen voor
levenden en doden, opdat allen er nut uit zouden trekken, omdat het ook tot nut
van allen werd ingesteld.
De heerlijkheid van dit sacrament tenslotte
kan door niemand ten volle worden uitgedrukt, waar de geestelijke heerlijkheid
in haar bron wordt genoten; en hier wordt de herinnering gevierd aan die
uiterste liefde, die Christus ons in zijn lijden heeft getoond.
