Wij lazen op arsacal.nl
Zij zochten en volgden een ster....
Zij zochten en volgden een ster....
Zij zochten en volgden een ster....
De dag van de Openbaring des Heren - in de volksmond 'Drie Koningen' - waarop de oosterse christenen Kerstmis vieren, is een groot feest: het vertelt ons van zoeken en vinden en dat je daarbij soms een ster nodig hebt die je leidt....
Wijzen waren het...
Wij weten niet wie die wijzen waren;
wij kennen hun namen niet,
wij weten niet vanwaar zij kwamen
en waarheen zij gingen;
ook niet met hoevelen zij waren
en wat voor mensen het waren.
Zeker, de overlevering spreekt ons
van drie koningen uit Perzië
en die weet ons ook de namen te onthullen:
Kaspar, Melchior en Baltasar;
het kan goed dat deze overlevering een kern van waarheid bevat,
zoals dat zo vaak is in oude tradities;
maar het evangelie vertelt ons dat niet.
Wij weten alleen:
wijzen waren het en zij volgden een ster,
zij zochten de pasgeboren koning der Joden
om hem hun hulde te brengen.
Zoals zo vaak
is het evangelie niet geïnteresseerd in
de achtergronden en weetjes
waarmee de roddelbladen worden gevuld;
want het gaat er eigenlijk niet om
dat wij iets over die wijzen aan de weet komen,
maar dat wij - mensen die dit horen -
het verlangen beginnen te voelen
om een klein beetje te worden als die wijzen toen,
nu bijna tweeduizend jaar geleden,
en te zoeken naar de waarheid en de vrede
die met kerstmis op aarde verschenen zijn in het Kind van Betlehem.
We hebben anderen nodig!
Het leven is zoeken.
De wijzen gingen naar Herodes en zijn schriftgeleerden
om de weg te vragen.
Mensen hebben zelf vaak niet de kennis,
de ervaring of de kracht
om de goede weg te vinden
of om eruit te komen.
Wij hebben anderen nodig!
We moeten er eens over praten
met Onze Lieve Heer in het gebed
in alle openheid en eerlijkheid,
waarbij we ook onszelf onder ogen durven zien
zoals wij zijn,
maar ook met een goed en vertrouwd iemand
die een verstandig oordeel heeft.
Soms is het al voldoende een klankbord te hebben.
Het is belangrijk om de juiste personen te kiezen
om ergens over te praten,
want de eerste die U tegenkomt is niet altijd de beste.
Niet bij iedereen is alles veilig,
niet iedereen is even verstandig en wijs,
niet iedereen kan echt luisteren,
enzovoorts.
Het hoeft niet iemand te zijn die alle antwoorden weet te geven,
want iemand kan ook te vlug of te veel antwoorden geven,
maar wel iemand die in zichzelf de rijkdom van de wijsheid heeft
en daarbij hoort een groot geloof
en een diep vertrouwen
niet op mensen
maar op God.
Hoe kom ik eruit?
Eens verdwaalde iemand in een diep donker bos.
Korte tijd later verdwaalde er nog iemand en ontmoette de eerste.
Zonder te weten hoe het hem was vergaan,
vroeg hij hem hoe hij eruit kon komen.
"Dat weet ik niet", antwoordde de eerste,
"Maar ik kan je wel zeggen
welke wegen je nog verder het bos in leiden,
dus laten we samen de weg zoeken om er weer uit te komen". (Kurzgeschichten III, 189)
Schatten vinden...
De wijzen reizen onder geleide van een ster.
Er is ook ons van alles gegeven dat ons leiden kan.
Ook ons zijn de heilige boeken gegeven,
zoals die waaruit de wijzen en schriftgeleerden te weten kwamen
dat het Kind geboren was.
Onze bron is het geschreven en overgeleverde
Woord van God
Daar vinden we waar het om gaat en waar het naar toe moet.
Die vormen een schat van goddelijke wijsheid.
Maar het is uit de dingen die we meemaken
en die we innerlijk verwerken
dat we levenservaring opdoen;
daarin leren we God
op een heel persoonlijke manier kennen
en dat heeft vaak alles van een worsteling;
maar zo kunnen we met een hart en verstand
verlicht door Gods genade
- want alleen kunnen we niets -
grote schatten vinden
die van de grootste waarde voor ons leven zijn.
Wat ons vervult...
Een tijdlang zagen de wijzen geen ster,
zij hadden het gevoel alleen in het donker te lopen tobben;
zo voelen we ons soms: alleen in het donker.
Maar dan ineens is die ster er weer
en die ging voor hen uit.
En ze worden vervuld van dankbaarheid en vreugde.
Dat is de beloning.
Veel dingen in het leven laten ons leeg en koud achter.
Maar de geestelijke waarden,
de rijkdom van ons hart,
verkregen langs pijn en verdriet,
hebben ons dus offers gekost,
maar ze vervullen ons uiteindelijk
met dankbaarheid en vreugd.
