Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Hebdomada XXII per annum feria IV Christus loquebatur de templo corporis sui. Christus sprak van de tempel van zijn lichaam.

  Lectio altera

E Commentário Orígenis presbýteri in Ioánnem

(Tomus 10, 20: PG 14, 370-371)

Christus loquebatur de templo corporis sui

Destrúite templum hoc, et in tribus diébus érigam illud. Córporis amántes ac rerum sensibílium, nunc iam mihi vidéntur ínnui Iudæi, qui ægre feréntes expúlsos fuísse a Iesu eos qui domum Patris faciébant domum mercátus rebus ab ipsis gestis, signum póstulant, ex quo signo Fílius Dei, quem illi non recípiunt, videátur hæc decénter fácere. Sed coniúngens Servátor sermónem de córpore suo, perínde quasi loquerétur de templo illo, interrogántibus: Quod signum osténdis, quod hæc fácias, respóndet: Destrúite templum hoc, et in tribus diébus érigam illud.

Attamen utráque, tum templum tum corpus Iesu, iuxta unam intellegéntiam figúra mihi esse vidéntur Ecclésiæ; eo quod hæc ædificáta sit ex vivéntibus lapídibus; facta domus spiritális in sacerdótium sanctum: superædificáta supra fundaméntum Apostolórum et prophetárum, summo angulári lápide Christo Iesu, revéra templum exsisténte. Sin vero propter illud: Vos autem estis corpus Christi et membra ex parte, videátur iunctúra et conveniéntia lápidum templi déstrui, dissiparíque, ut in primo et vicésimo scriptum est psalmo, ómnia Christi ossa ab insídiis, quæ sunt in persecutiónibus et tribulatiónibus, et ab his qui bellum ínferunt unitátem templi ob persecutiónes, erigétur templum et suscitábitur corpus tértia die post diem malítiæ in ipso instántem atque post diem consummatiónis hac posteriórem.

Tértia enim in cælo novo et terra nova instábit dies, quando ossa hæc, nempe omnis domus Israel, in magna domínica excitabúntur, morte devícta, ádeo ut facta resurréctio Christi a crucis passióne, contíneat mystérium resurrectiónis totíus córporis Christi. Ut autem corpus illud Iesu, sénsibus obnóxium, cruci affíxum est sepultúmque et póstea éxcitum, sic totum sanctórum Christi corpus cum Christo cruci affíxum est et nunc non ámplius vivit. Unusquísque enim illórum, perínde atque Paulus, in nulla re ália gloriátur prætérquam in cruce Dómini nostri Iesu Christi, per quem ipse mundo crucifíxus est et mundus illi.

Quámobrem non tantum una cum Christo cruci fuit affíxus unusquísque ac mundo, sed étiam una cum Christo sepelítur: Consepúlti enim sumus cum Christo, inquit Paulus, addens étiam, véluti ad quémpiam resurrectiónis arrhabónem pervenísset, Et cum ipso consurréximus.

  

Tweede lezing

Uit het Commentaar op Johannes door Origenes, priester

(Tomus 10, 20: PG 14, 370-371)

Christus sprak van de tempel van zijn lichaam

Breekt deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem oprichten. De Joden, gehecht aan het stoffelijke en zichtbare schijnen mij toe nu reeds een wenk te krijgen, zij die het maar moeilijk konden verdragen, dat zij door Jezus uit de tempel waren verdreven, omdat zij van het huis van de Vader een markt hadden gemaakt en nu een teken verlangden. Uit dit teken zou blijken, dat de Zoon Gods, die door hen niet werd aanvaard, dit terecht deed. Toen de Verlosser immers, alsof Hij over de joodse tempel sprak, daarmee zijn eigen lichaam bedoelde, toen men Hem vroeg: Wat voor teken kunt Gij ons laten zien, dat Gij dit doen moogt?, antwoordde Hij: Breekt deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem oprichten.

Beide echter, zowel de joodse tempel als Jesus’ lichaam schijnen mij volgens hetzelfde begrip een beeld van de Kerk te zijn. Uit het feit dat die Kerk is opgebouwd uit levende stenen, gemaakt als een geestelijke tempel tot een heilig priesterschap gebouwd op het fundament van de Apostelen en profeten, terwijl de sluitsteen Christus zelf is, is er sprake van een werkelijke tempel. Maar als van de andere kant om deze woorden: Maar gij zijt het lichaam van Christus en ieder afzonderlijk zijt gij ledematen, het verband en de overeenkomst met een stenen tempel niet schijnt te stroken en volgens psalm een-en-twintig als Christus’ beenderen worden ontwricht door de heimelijke aanslagen en vervolgingen en kwellingen en door hen, die strijd voeren tegen de eenheid van die tempel met vervolgingen, zal Hij toch als tempel worden opgericht en zal Christus’ lichaam worden opgewekt op de derde dag na de dag van de boosheid door Hem ondergaan en na de dag van de voltooiing, die hierop volgt.

Want er zal een derde dag komen in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, wanneer deze beenderen, namelijk het gehele huis van Israël, op die grote dag des Heren zullen worden opgewekt, nadat de dood geheel is overwonnen, zodat de verrijzenis van Christus door het lijden aan het kruis het mysterie bevat van de verrijzenis van geheel het lichaam van Christus.

Zoals dat lichaam van Jezus aan de zintuigen onderworpen, aan het kruis werd gehecht, werd begraven en daarna opgewekt, zo is het gehele lichaam van de heiligen van Christus met Christus aan het kruis gehecht en leeft nu niet langer meer. Want ieder van hen, zoals ook Paulus, roemt nergens anders op dan op het kruis van onze Heer Jezus Christus, door wie hij aan de wereld is gekruisigd en de wereld aan hem.

Daarom is iedereen niet alleen tegelijk met Christus aan het kruis gehecht en aan de wereld, maar ook tegelijk mét Christus begraven. Want wij zijn met Christus begraven, zegt Paulus, terwijl hij er tevens aan toevoegt, alsof wij daardoor reeds een onderpand kregen van de verrijzenis: En wij zijn met Hem verrezen.