Lectio divina lingua latina Liturgia Horarum Ad Officium lectionis Dominica X per annum Nolo hominibus placere, sed Deo. Ik wil niet de mensen behagen maar God

Lectio altera

Incipit Epístola sancti Ignátii Antiochéni epíscopi et mártyris ad Romános

 (Inscriptio, 1, 1 — 2, 2: Funk 1, 213-215)

Nolo hominibus placere, sed Deo

Ignátius, qui et Theóphorus, Ecclésiæ misericórdiam consecútæ in magnificéntia Patris altíssimi et Iesu Christi, Fílii eius únici: Ecclésiæ diléctæ et illuminátæ voluntáte eius, qui vult ómnia, quæ sunt secúndum caritátem Iesu Christi, Dei nostri; quæ étiam præsidet in loco regiónis Romanórum, digna Deo, digna decóre, digna quæ beáta prædicétur, digna laude, digna quæ voti compos fiat, digne casta et univérso caritátis cœtui præsidens, Christi legem habens, Patris nómine insigníta, quam et salúto in nómine Iesu Christi, Fílii Patris; iis, qui secúndum carnem et spíritum cuívis ipsíus præcépto sunt adunáti, grátia Dei inseparabíliter repléti et ab omni aliéno colóre sunt expurgáti, plúrimam in Iesu Christo, Deo nostro, et intaminátam opto salútem.

Cum précibus meis apud Dóminum impetrássem, ut Deo dignos vultus vestros cérnerem, sicut étiam perseverávi peténdo, ut id accíperem; vinctus enim in Christo Iesu vos salutáre spero, síquidem volúntas Dei sit, ut dignus hábear, qui ad finem pervéniam. Recte enim dispósitum est princípium, si grátiam cónsequar, ut sortem meam sine impediménto accípiam. Tímeo enim vestram caritátem, ne ea mihi nóceat. Vobis enim fácile est quod vultis fácere; mihi vero diffícile est Deo potíri, si vos mihi non parcátis.

Nolo enim vos homínibus placére, sed Deo placére, quemádmodum et placétis. Nec enim ego umquam tale tempus Deo potiéndi attíngam, nec vos, si siluéritis, melióri óperi inscríbi potéritis. Si enim de me siluéritis, verbum Dei fiam; si autem carnem meam amavéritis, rursus ero vox. Nolíte plus mihi præbére, quam ut ímmoler Deo, dum adhuc altáre parátum est, ut in caritáte chorus effécti canátis Patri in Christo Iesu, quod Deus epíscopum Sýriæ inveníri dignátus est, ab oriénte in occidéntem eum arcéssens. Bonum est a mundo occídere ad Deum, ut in ipso óriar.

Tweede lezing

Begin van de ‘Brief aan de Romeinen’, van de H. Ignatius van Antiochië, bisschop en martelaar

(Inscriptio, 1, 1 — 2, 2: Funk 1, 213-215)

Ik wil niet de mensen behagen maar God

Ignatius, die ook Theophorus heet, aan de Kerk, die barmhartigheid verwierf in de heerlijkheid van de Allerhoogste Vader en van Jezus Christus, zijn Enige Zoon: aan de minde Kerk, verlicht door de Wil van Hem, die alles wil, wat is volgens de liefde van Jezus Christus onze God. Zij bekleedt ook de eerste plaatst in het gebied van de Romeinse heerschappij; zij is Gode waardig, eerbiedwaardig, waardig om te worden zalig geprezen, lofwaardig, waardig dat haar verlangens worden vervuld, naar waarde heilig, van de gehele liefde-bond, die de wet van Christus bezit, getekend met de Naam van de Vader, die ook ik groet in de Naam van Jezus Christus, de Zoon van de Vader. Aan hen, die naar lichaam en geest verbonden zijn aan elk van zijn geboden, die onafscheidelijk vervuld zijn met de genade Gods, en gezuiverd van iedere vreemde smet – aan hen allen: mijn hartelijke en oprechte groeten in Jezus Christus, onze God.

Door mijn gebeden bij de Heer hem ik verkregen uw godewaardig gelaat te mogen zien, zoals ik ook met volharding gebeden heb dit te verkrijgen. Want als geboeide in Christus Jezus hoop ik u te begroeten, als dit tenminste Gods wil is, dat Hij mij waardig keurt mijn einde te bereiken. Over het begin ervan is al gunstig beschikt; als ik nu maar de genade verkrijg, dit ik zonder hindernis de vervulling ontvang van mijn lot. Want ik ben bang voor uw liefde, dat die mij hierin zal schaden. Voor u toch is het gemakkelijk te verkrijgen wat gij wilt, maar voor mij moeilijk God te bereiken, als gij mij niet zoekt te behouden.

Want ik wil niet, dat gij aan de mensen behaagt, maar aan God, zoals gij dat ook doet. Nooit immers zal ik meer zo’n gunstige tijd krijgen om God te bereiken, noch zult gij aan een beter werk kunnen deelhebben, als gij maar weet te zwijgen. Want als gij over mij zult zwijgen, zal ik een woord van God worden; maar als gij mij lichamelijk leven meer bemint, word ik weer een ijdele stem. Wilt toch niet meer voor mij doen, dat dan ik voor God geofferd word, nu het altaar nog gereed staat, opdat gij, uit liefde een koor geworden, de Vader moogt loven in Christus Jezus, dat God zich verwaardigd heeft de bisschop van Syrië te vinden, om hem van het oosten naar het westen te ontbieden. Het is goed van deze wereld uit onder te gaan naar God om op te stijgen in Hem.