Media
vita
Een van de meest ontroerende stukken uit
het Gregoriaanse repertoire is het responsorium Media vita dat in vroeger tijden bij voorkeur in de Vasten werd
gezongen en in de loop van de Middeleeuwen een grote populariteit kreeg. Dat
was immers een moeilijke periode waarin de mensen frequent werden bedreigd door
golven van grote hongersnood, epidemieën en conflicten van elk type. Het gebed
richt zich na de titeltekst met terugkerend refrein tot de heilige God, tot de
sterke God, tot de onsterfelijke God. Dit
Trisagion van oosterse herkomst, is in het gezongen gebed opgenomen als een
aanroeping van de transcendente God, die het juk van alle menselijk lijden op
Zich nam en er de hoop op de Verrijzenis van de Heer in legde.
Gekozen is voor een uitvoering
door de monniken van het Monasterio de Santo Domingo van Silos.
Media vita in morte
sumus.
Midden in het leven zijn wij met de dood omvangen
Quem quærimus adjutorem nisi te, Domine?
Wie zoeken we als onze Helper tenzij
U, Heer,
Qui pro peccatis nostris
juste irasceris
Die terecht om onze zonden vertoornd
zijt?
Sancte Deus, sancte fortis
Heilige God, heilige Sterke,
Sancte misericors Salvator
Heilige, barmhartige Verlosser
Amaræ morti ne tradas nos
Lever ons niet over aan de bittere
dood.
In te speraverunt patres nostri
Op U hebben onze vaderen gehoopt
Speraverunt et liberasti eos
Op U hebben zij gehoopt en Gij hebt
hen verlost.
Ad te clamaverunt patres nostri
Tot U hebben onze vaderen geroepen
Clamaverunt et non sunt confusi
Zij hebben geroepen en zijn niet
beschaamd.
Gloria Patri, et Filio
Eer aan de Vader en de Zoon
et Spiritui Sancto.
En de Heilige Geest.
|
