donderdag 6 november 2014

7 november - Sint Willibrord, behoed ons voor de ondergang!

“Vir apostolicus, verbum Dei prædicans multosque ab errore revocans”


Vandaag, 7 november, vermeldt het Romeins Martyrologium als eerste van de heiligen die op deze dag speciaal worden herdacht:
Nederlandse Kerkprovincie
“Het Hoogfeest van de heilige Willibrordus, bisschop en verkondiger van het geloof in onze streken, die door de heilige paus Sergius I werd gewijd tot aartsbisschop van de Friezen en die het evangelie verkondigde in het toenmalige land van de Friezen en in Denemarken. Ook stichtte hij bisschopszetels en kloosters, totdat hij onder de last van het werk en de jaren in de Heer ontsliep in het klooster dat hijzelf had gesticht. Heden is de dag van zijn bijzetting te Echternach, destijds in Austrasië, nu in Luxemburg”.

Deze Angelsaksische monnik begon en eindigde zijn leven in de stilte van het klooster en streefde heel zijn leven lang ernaar zijn monniksideaal zuiver en trouw te bewaren.

Sint Willibrord is de patroon van de Nederlandse kerkprovincie, van het aartsbisdom Utrecht en het bisdom Haarlem. In de kathedraal van Utrecht rust een deel van zijn relieken.

Op 7 september 2014 nam in het kader van de Heiligdomsvaart  te Susteren – met  Aldeneik en Sint Odiliënberg een van de drie munsters van de Maasgouw - een delegatie uit Utrecht met het reliekschrijn van Willibrord deel aan de Reliekenstoet. Een bijzondere gebeurtenis naar aanleiding van de schenking  van een klooster door Pepijn van Herstal aan Willibrord in 714, dit jaar 1300 jaar geleden.

“Hij heeft ons bevrijd uit de duisternis van het ongeloof en gemaakt tot kinderen van het licht; zelf heeft hij onderhouden wat hij verkondigd heeft; voor het oog van de mensen schitterde hij door een deugdzaam leven, zijn  heiligheid hebt Gij, machtige eeuwige God, doen blijken in vele tekenen”.
(Uit de Prefatie op zijn feestdag)

Bidden wij met de Kerk vandaag: Heilige vader Willibrordus, leid uw kudde, zie vanuit de hemel op ons neer, die nog heen en weer geslingerd worden op deze woelige zee en behoed ons door uw roemrijke gebeden en verdiensten voor de ondergang!

(Antifoon bij het Magnificat, IIe Vespers)